Στίς κανονικές δυτικές χώρες οι εκλογές γίνονται σε προκαθορισμένες ημερομηνίες.
Ο κόσμος ψηφίζει και λέει, αυτοί θέλω να με κυβερνήσουν γιά τα επόμενα 4 χρόνια.
Ολοι αποδέχονται την απόφαση τού κόσμου.
Αφήνουν την εκλεγμένη κυβέρνηση να κυβερνήσει και σε 4 χρόνια ο κόσμος ξανααποφασίζει άν θέλει αυτήν ή κάποια άλλη κυβέρνηση.
Η απόφαση γίνεται δεκτή από όλους τούς ενδιαφερομένους.
Στίς μπανανίες τα πράγματα είναι βέβαια διαφορετικά.
Γιαυτό είναι και μπανανίες εξάλλου.
Αλλιώς θα ήταν κανονικά κράτη.
Στίς μπανανίες λοιπόν το αποτέλεσμα τών εκλογών δέν γίνεται σεβαστό.
Ούτε απο την αντιπολιτευση αλλά ούτε και απο τούς εσωκομματικούς αντιπάλους τών κυβερνόντων.
Τα πάντα είναι σχετικά.
Αν τούς συμφέρει δέν αφήνουν την (εκλεγμένη) κυβέρνηση να κυβερνήσει.
Μπορείς με πολλούς τρόπους να μήν αφήσεις κάποιον να κυβερνήσει.
Στίς χώρες της Αφρικής κάνουν και πραξικοπήματα.
Στίς μπανανίες κάνουν πορτοκαλί επαναστάσεις.
Κάνουν απεργίες χωρίς λόγο, παίζουν με τίς διαδικασίες (πχ δέν ψηφίζουν Πρόεδρο Δημοκρατίας για να προκαλέσουν εκλογές) κλπ
Απαιτούν εκλογές την επομένη τών εκλογών, απαιτούν αλλαγή πρωθυπουργού γενικότερα επικρατεί ένα χάος.
Ενδιαφέρον έχει ότι όλα αυτά, από όλους (καί από τον κόσμο) θεωρούνται νορμάλ.
Η ετυμηγορία τών εκλογών?
Χέστηκαν.
Σέ ένα τέτοιο περιβάλλον τό να μιλάμε για θεσμούς και διαδικασίες είναι χιούμορ.
Οι κυβερνήσεις προσαρμόζονται σέ αυτό το χάλι.
Κάνουν εκλογές όποτε κρίνουν ότι μπορούν να τις κερδίσουν.
Αυτή είναι η κατάσταση.
Και κανείς δέν μπορεί να είναι θεσμικός όταν όλοι οι άλλοι δέν είναι.
Σχόλια