Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε ακριβώς στην προγραμματισμένη ώρα δηλαδή τη Δευτέρα στις 10 π.μ., σε ένα σπίτι που βρίσκεται σε ένα πευκοδάσος σε ένα λόφο της Δαμασκού , έξω από το προεδρικό μέγαρο.
Περάσαμε ένα μπλόκο πριν φτάσουμε εκεί.
Η γύρω ασφάλεια φαινόταν ελάχιστη.
Προσωπικά δεν με έψαξαν.
Πήραν όμως το κινητό μου και τη συσκευή εγγραφής μου.
Ο Bashar al-Assad ήρθε να με χαιρετήσει στην είσοδο.
Μπήκαμε σε ένα μεγάλο γραφείο διακοσμημένα με πίνακες.
Ανταλλάξαμε λίγα λόγια για τη διαμονή μου στη Συρία εδώ και είκοσι χρόνια, και στη συνέχεια ξεκίνησε η συνέντευξη που μεταφραζόταν από τον Υπουργό Πολιτισμού.
Το περιβάλλον του μου είχε δώσει περίπου τριάντα με σαράντα λεπτά.
Τελικά η συνέντευξη κράτησε τρία τέταρτα της ώρας.
Ρώτησα τις ερωτήσεις που ήθελα να ρωτήσω.
Τον διέκοπτα όταν έκρινα ότι έπρεπε.
Την Κυριακή το βράδυ, οι συνεργάτες του μου είχαν ζητήσει να στείλω πέντε γραπτές ερωτήσεις. Απάντησα ότι ήταν λίγο.
Ομαδοποίησα στη συνέχεια στις ερωτήσεις μου ανά θέμα.
Μου είπαν: Μα έχετε στείλει δεκαεννέα!
Τελικά, έκανα τριάντα δύο ερωτήσεις χωρίς προβλήματα.
Ο Bashar al-Assad ήταν ήρεμος σε όλη τη συνέντευξη.
Στο τέλος, με συνόδευσε στην έξοδο ρωτώντας με πότε θα δημοσιευτεί.
Ο ίδιος δεν έδειξε εμφανή σημάδια του άγχους, αλλά φαινόταν πολύ ανήσυχος για την αναμέτρηση του με τον Μπαράκ Ομπάμα.
Δείχνοντας μου ότι δεν χρειαζόταν καμία ιδιαίτερη (ορατή) ασφάλεια γύρω του, ο επικεφαλής του συριακού κράτους ήθελε να δείξει ότι δεν κρύβεται σε ένα καταφύγιο.
Μου λένε ότι ήταν έτσι κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων που έχει δώσει τους τελευταίους μήνες.
κείμενο βασισμένο σε άρθρο της Φιγκαρό
Σχόλια