Είμαι αγρότης. Εχω 440 στρέμματα βαμβάκι, 30 ελιές καί 15 στρέμματα αμπέλια αλλά δύσκολα τά φέρνω βόλτα. Ανοργανωσιά καί κομματισμός παντού.
- Αν δεν τα βγάζετε πέρα, γιατί δεν καλλιεργείτε άλλα προϊόντα;
«Γιατί κανένας δεν μου απαντά στο ερώτημα τι να καλλιεργήσω ώστε και να έχω ένα αξιοπρεπές εισόδημα και να προσφέρει η γη μου στο κοινωνικό σύνολο. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δεν μας απαντά, ούτε οι αγροτικοί σύμβουλοι, ούτε οι συνεταιρισμοί και οι ενώσεις τους».
- Πώς το δικαιολογείτε αυτό; «Υπάρχουν πελατειακές σχέσεις. Δεν ενδιαφέρεται κανένας για το μέλλον. Οι περιοχές Λιβαδειάς, Θήβας και παραπέρα λειτουργούν ως γραφεία εύρεσης εργασίας του πρώην υπουργού Γεωργίας κ. Μπασιάκου. Είτε τους ρωτήσεις είτε δεν τους ρωτήσεις, το ίδιο είναι». .....
........- Με συγχωρείτε, αλλά φταίτε και εσείς. Πού είναι οι συνεταιρισμοί σας και οι ομάδες παραγωγών;
«Συμφωνώ μαζί σας. Δεν έχουμε οργανωθεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συνεχισθεί. Πρέπει να οργανωθούμε και να διακινούμε εμείς την παραγωγή μας στους τόπους κατανάλωσης. Ξέρετε όμως πόσος χρόνος χρειάζεται για να εγκριθεί μια επενδυτική πρόταση για συσκευαστήριο ελαιολάδου; Δυόμισι χρόνια. Και αυτό αν έχεις λεφτά για να σου φτιάξουν τις μελέτες.....
Σ.Σ. Οι Ελληνες αγρότες είναι και αυτοί Ελληνες όπως όλοι μας. Εμαθαν τόσα χρόνια στις επιδοτήσεις (και μάλιστα για ανύπαρκτες παραγωγές) και στα εύκολα λεφτά χωρίς κόπο. Ομως αυτά τα λεφτά τούς τα έδιναν για να οργανωθούν και να είναι έτοιμοι όταν θα σταματούσαν οι επιδοτήσεις. Οχι για να τα κάνουν αμάξια καί σπίτια. Τώρα που οι επιδοτήσεις απαγορεύονται έχουν πρόβλημα. Για τα κόμματα ας μην συζητάμε καθόλου. Ρουσφέτια, επιδοτήσεις και χρήμα με κομματικά κριτήρια και όλα τα γνωστά...
Σχόλια
- Πρωτοστατήσατε στις κινητοποιήσεις στον Κάμπο, αλλά λέτε ότι δεν τα βγάζετε πέρα με 440 στρέμματα βαμβάκι.
«Καταλαβαίνω ότι σας φαίνεται παράξενο, αλλά έτσι είναι. Αντλώ νερό από βάθος 460 μέτρων με πολύ υψηλό κόστος. Το νερό αυτό είναι ουσιαστικά θαλασσινό και αντιλαμβάνεστε ότι αυτό δεν είναι και τόσο καλό για την ποιότητα του βαμβακιού. Πληρώνουμε επίσης πανάκριβα τα λιπάσματα, τα οποία όμως ουσιαστικά μας απαγορεύουν να τα χρησιμοποιούμε, αλλά αν δεν τα χρησιμοποιούμε η παραγωγή ανά στρέμμα είναι πολύ χαμηλή και δεν επιδοτούμαστε. Με τη χρήση λιπασμάτων η παραγωγή βαμβακιού μπορεί να φθάσει στα 250-300 κιλά ανά στρέμμα. Χωρίς τα λιπάσματα μπορεί να πέσει στα 50-70 κιλά». - Αν δεν τα βγάζετε πέρα, γιατί δεν καλλιεργείτε άλλα προϊόντα;
«Γιατί κανένας δεν μου απαντά στο ερώτημα τι να καλλιεργήσω ώστε και να έχω ένα αξιοπρεπές εισόδημα και να προσφέρει η γη μου στο κοινωνικό σύνολο. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δεν μας απαντά, ούτε οι αγροτικοί σύμβουλοι, ούτε οι συνεταιρισμοί και οι ενώσεις τους».
- Πώς το δικαιολογείτε αυτό; «Υπάρχουν πελατειακές σχέσεις. Δεν ενδιαφέρεται κανένας για το μέλλον. Οι περιοχές Λιβαδειάς, Θήβας και παραπέρα λειτουργούν ως γραφεία εύρεσης εργασίας του πρώην υπουργού Γεωργίας κ. Μπασιάκου. Είτε τους ρωτήσεις είτε δεν τους ρωτήσεις, το ίδιο είναι».
- Είστε και παραγωγός ελαιολάδου. Εχετε και σε αυτόν τον τομέα προβλήματα;
«Πολλά. Παράγουμε αγουρέλαιο και μας το παίρνει ο έμπορος με 1,5 ευρώ το κιλό και στα ράφια το αγοράζουν οι καταναλωτές με 6-7 ευρώ το κιλό».
- Με συγχωρείτε, αλλά φταίτε και εσείς. Πού είναι οι συνεταιρισμοί σας και οι ομάδες παραγωγών;
«Συμφωνώ μαζί σας. Δεν έχουμε οργανωθεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συνεχισθεί. Πρέπει να οργανωθούμε και να διακινούμε εμείς την παραγωγή μας στους τόπους κατανάλωσης. Ξέρετε όμως πόσος χρόνος χρειάζεται για να εγκριθεί μια επενδυτική πρόταση για συσκευαστήριο ελαιολάδου; Δυόμισι χρόνια. Και αυτό αν έχεις λεφτά για να σου φτιάξουν τις μελέτες. Αυτά λέμε να αλλάξουν, αλλά κανένας δεν ακούει στα υπουργεία».
- Και με το κρασί τι γίνεται; «Το πουλάω χύμα σε ταβέρνες προς 1,5 ευρώ το κιλό και αυτές το διαθέτουν με 10-12 ευρώ το κιλό. Δεν αξίζει τον κόπο. Θα τα παρατήσω στο τέλος».
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=253664