Γραφει μεταξυ αλλων ο Πρετεντερης.
.......Το πρόβλημα συνεπώς προκύπτει ειδικά, όχι γενικά. Και προκύπτει όταν η σύζυγος αναπτύσσει δραστηριότητες που κινούνται στο τρίγωνο της επιρροής, του χρήματος και της μπίζνας. Δραστηριότητες, δηλαδή, για τις οποίες δεν είναι ποτέ σαφές και ούτε μπορεί να αποδειχθεί αν διεκπεραιώνονται αυτόνομα και κατ΄ αξίαν ή αν αποτελούν προέκταση της εξουσίας που ασκεί ο σύζυγος υπουργός.
Δεν είναι λοιπόν πρόβλημα συζύγων, αλλά πρόβλημα δημοκρατίας. Και δεν αφορά την επαγγελματική χειραφέτηση των γυναικών αλλά τη διαχείριση της εξουσίας. Καλώς ή κακώς, ένας από τους βασικούς κανόνες των δημοκρατικών πολιτειών είναι ότι κανένας δεν μπορεί να χρησιμοποιεί για πάρτη του (ή για πάρτη άλλων...) την εξουσία που η πολιτεία τού ανέθεσε για να διευθύνει τα κοινά. Ο κανόνας δεν επιδέχεται εξαιρέσεις. Και πάντως δεν εξαιρούνται οι κυρίες. Ποιο είναι όμως το όριο πέρα από το οποίο το εύλογο καθίσταται αμφιλεγόμενο; Ομολογώ ότι το όριο αυτό δεν είναι πάντα σαφές ούτε δεδομένο. Αλλά νομίζω ότι υπάρχει μια πολύ καλή συνταγή για όσους (και όσες) ενδιαφέρονται ειλικρινά να το αναζητήσουν: χρειάζεται λίγη λογική- και πολλή ευαισθησία...
Δεν είναι λοιπόν πρόβλημα συζύγων, αλλά πρόβλημα δημοκρατίας. Και δεν αφορά την επαγγελματική χειραφέτηση των γυναικών αλλά τη διαχείριση της εξουσίας. Καλώς ή κακώς, ένας από τους βασικούς κανόνες των δημοκρατικών πολιτειών είναι ότι κανένας δεν μπορεί να χρησιμοποιεί για πάρτη του (ή για πάρτη άλλων...) την εξουσία που η πολιτεία τού ανέθεσε για να διευθύνει τα κοινά. Ο κανόνας δεν επιδέχεται εξαιρέσεις. Και πάντως δεν εξαιρούνται οι κυρίες. Ποιο είναι όμως το όριο πέρα από το οποίο το εύλογο καθίσταται αμφιλεγόμενο; Ομολογώ ότι το όριο αυτό δεν είναι πάντα σαφές ούτε δεδομένο. Αλλά νομίζω ότι υπάρχει μια πολύ καλή συνταγή για όσους (και όσες) ενδιαφέρονται ειλικρινά να το αναζητήσουν: χρειάζεται λίγη λογική- και πολλή ευαισθησία...
Σχόλια