Πρετεντέρης: Γιώργο δέν είμαστε ακόμα ικανοποιημένοι απο σένα αγόρι μου. Γιά φρόντισέ το σέ παρακαλώ.....
........Για ενδεχόμενες βουλευτικές εκλογές το ΠαΣοΚ έχει ένα σταθερό δημοσκοπικό προβάδισμα 3-4 μονάδων με απόκλιση δεκαδικών. Για τις ευρωεκλογές,το ίδιο προβάδισμα είναι 2-2,5 μονάδες.Τέτοιες δημοσκοπικές διαφορές υπέρ του δεύτερου κόμματος των προηγούμενων εκλογώνδεν διασφαλίζουν στην κάλπη όχι την αυτοδυναμία, αλλά ούτε καν την πρωτιά.
Προφανώς είναι καλύτερα για κάποιον να προηγείται στις δημοσκοπήσεις παρά να έπεται. Αν μη τι άλλο, ενισχύεται το ηθικό των στελεχών και των οπαδών του, το οποίο δεν είναι καθόλου αμελητέος παράγοντας. Ακόμη κι έτσι, όμως, οι δημοσκοπήσεις επιδέχονται διπλή ανάγνωση.
Μπορούν, βεβαίως, να γίνουν δεκτές στο ΠαΣοΚ με παλαμάκια και επιφωνήματα. Μπορούν, όμως, να τροφοδοτήσουν και έναν προβληματισμό: για ποιον λόγο ο ελληνικός λαός,παρά την απογοήτευσή του από τη ΝΔ, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει το ΠαΣοΚ με δυσπιστία;Για ποιον λόγο, δηλαδή, η σαφής απόρριψη της κυβέρνησης δεν μετατρέπεται σε ευρύτερη αποδοχή της αντιπολίτευσης; .....
Σ.Σ. Μέ υπομονή και με απλά λόγια , κατανοητά και απο έναν άνθρωπο όχι και Αινστάιν, εξηγεί στόν Γιώργο ότι θα πρέπει να δεχτεί κάποιες προτάσεις...Αλλιώς......Οχι αυτοδυναμία δέν θα δεί αλλά ούτε κάν την πρωτιά.....
Θυμίζουμε γιά τί πράμα μιλάμε..http://jimmy278.blogspot.com/2009/03/blog-post_8885.html
Σχόλια
Να συνοψίσουμε. Ολες οι δημοσκοπήσεις του τελευταίου τετραμήνου, ανεξαρτήτως εταιρείας και εβδομάδας, καταλήγουν περίπου στα ίδια συμπεράσματα:
Για ενδεχόμενες βουλευτικές εκλογές το ΠαΣοΚ έχει ένα σταθερό δημοσκοπικό προβάδισμα 3-4 μονάδων με απόκλιση δεκαδικών. Για τις ευρωεκλογές,το ίδιο προβάδισμα είναι 2-2,5 μονάδες.Τέτοιες δημοσκοπικές διαφορές υπέρ του δεύτερου κόμματος των προηγούμενων εκλογώνδεν διασφαλίζουν στην κάλπη όχι την αυτοδυναμία, αλλά ούτε καν την πρωτιά.
Προφανώς είναι καλύτερα για κάποιον να προηγείται στις δημοσκοπήσεις παρά να έπεται. Αν μη τι άλλο, ενισχύεται το ηθικό των στελεχών και των οπαδών του, το οποίο δεν είναι καθόλου αμελητέος παράγοντας. Ακόμη κι έτσι, όμως, οι δημοσκοπήσεις επιδέχονται διπλή ανάγνωση.
Μπορούν, βεβαίως, να γίνουν δεκτές στο ΠαΣοΚ με παλαμάκια και επιφωνήματα. Μπορούν, όμως, να τροφοδοτήσουν και έναν προβληματισμό: για ποιον λόγο ο ελληνικός λαός,παρά την απογοήτευσή του από τη ΝΔ, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει το ΠαΣοΚ με δυσπιστία;Για ποιον λόγο, δηλαδή, η σαφής απόρριψη της κυβέρνησης δεν μετατρέπεται σε ευρύτερη αποδοχή της αντιπολίτευσης;
Αντιλαμβάνομαι ότι τα παλαμάκια είναι πιο ευχάριστα. Ο προβληματισμός, όμως, είναι πιο χρήσιμος. Για έναν πολύ πρακτικό λόγο: όσο δεν διαμορφώνεται θετικό πολιτικό ρεύμα, το εκλογικό αποτέλεσμα παραμένει εντελώς ανοιχτό. Η παγκόσμια εκλογική ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια προηγούμενα.
Υποθέτω ότι η ηγετική ομάδα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιλέγει τον προβληματισμό και όχι τα παλαμάκια. Και ότι επιχειρεί να ερμηνεύσει αυτή τη δυσπιστία. Οτι προσπαθεί να καταλάβει για ποιον λόγο, για παράδειγμα, ποσοστά της τάξεως του 65% δεν συμφωνούν με τις εκλογές που προτείνει η αξιωματική αντιπολίτευση και αντίστοιχα ποσοστά θεωρούν ότι το ΠαΣοΚ δεν είναι έτοιμο να κυβερνήσει.
Ακόμη κι έτσι, βεβαίως, το ΠαΣοΚ μπορεί να κερδίσει μια εκλογική νίκη αν οι βασικοί αντίπαλοί του συνεχίσουν να αποδυναμώνονται. Τον Σεπτέμβριο αυτοκτόνησε η ΝΔ, τον Δεκέμβριο ο ΣΥΡΙΖΑ, κάποιος θα κάνει την επόμενη κουταμάρα. Αυτό, όμως, είναι η εύκολη απάντηση.
Διότι, πέραν των εκλογών, το ερώτημα είναι πώς θα οικοδομηθούν οι ευρύτερες συναινέσεις που απαιτούνται για να κυβερνηθεί ο τόπος, με πόσα περιθώρια ανοχής και αντοχής θα ανεβεί το ΠαΣοΚ στην εξουσία. Και το κρίσιμο αυτό ερώτημα, καλώς ή κακώς, δεν απαντάται από τις δημοσκοπήσεις. http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=6&artId=250924
Μόνο το γεγονός ότι τον βρίζουν νυχθημερόν όλα τα κανάλια και οι εφημερίδες ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΠΟΝΑΝΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, που μας πίνουν το αίμα δεκαετίες τώρα.
ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ, ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΠΑΤΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΚΑΛΛΟ.
Ποιός άλλος να μας κυβερνήσει, βρε παιδιά;
Ο Παπαντρέου;
Ανεξάρτητα με την προσωπική γνώμη που έχει αποκομίσει ο καθένας μας γι' αυτόν τον άνθρωπο, υπάρχουν δύο πράγματα που δεν πρέπει να ξεχνάμε.
Πρώτο, από ακαδημαική κατάρτιση, άστα να πάνε, έχει σπουδάσει αμερικάνικη κοινωνιολογία, δηλαδή κάτι σαν αμπελοφιλοσοφία, αοριστολογία, συγκεχυμένα πράγματα. Υποψιάζομαι ότι σε Ελληνικό πανεπιστήμιο δεν θα μπορούσε να μπεί ούτε από την πίσω πόρτα.
Δεύτερο, κατά δήλωσή του, έχει δουλέψει στην Αμερική (μάγειρας, οικοδόμος), στον Καναδά(κηπουρός, ελαιοχρωματιστής, ξυλοκόπος, βενζινάς) και στη Σουηδία (σερβιτόρος, καθαριστής δρόμων).
Θα μου πείς -και πολύ σωστά- καμμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, το να προσπαθεί κάποιος να επιζήσει με όποιο τρόπο μπορεί, τον τιμά.
Αλλά είναι κάτι που αναρωτιέμαι.
Γιατί όσο ήταν στο εξωτερικό ο Παπαντρέου έκανε τόσες περιστασιακές δουλειές αλλά καμία δεν ήταν δουλειά υπεύθυνη, μάνατζερ, ή έστω μιά δουλειά γραφείου;
Γιατί όταν γύρισε στην Ελλάδα έγινε υπουργός;
Με ποιά εμπειρία, του κηπουρού ή του βενζινά, του μάγειρα ή του ξυλοκόπου;
Mας δουλεύουν;
Εάν αυτό δεν είναι ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ τότε τί είναι;
Πριν από δύο μήνες, στο Ζάππειο, ζήτησε να τον κρίνουμε γι΄ αυτά που έχει κάνει.
Ποιά ακριβώς;
Φοβάμαι ότι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι να του δώσεις θέση ευθύνης, μπάχαλο θα τα κάνει όλα (όπως το Φεβρουάριο που μάθαμε ότι το πασόκ είναι καταχρεωμένο και ζήτησε άλλα 11 εκατομμύρια ευρώ δάνειο από τις τράπεζες).
Δεν είναι ότι δεν θέλει, δεν μπορεί.