Ενα απ΄τά προβλήματα τού Σαμαρά είναι ότι δέν έχει στελέχη. Οτι δέν τον δέχονται οι υπόλοιποι, ότι είναι μόνος του...

Οπως ίσως οι αναγνώστες γνωρίζουν τα κόμματα στήν Ελλάδα δέν υπάρχουν, είναι οφθαλμαπάτη...
Αυτό πού υπάρχει είναι συστήματα εξουσίας μέσα στα κόμματα...
Μέ άλλα λόγια οι επίσημες δομές τών κομμάτων είναι εντελώς γιά τα πανηγύρια γιαυτό και τα κομματικά στελέχη έχουν γραμμένες τίς επίσημες διαδικασίες εκεί πού ασφαλώς δέν πιάνει το μελάνι...
Αυτά είναι γνωστά και αυτονόητα...

Οταν ο Γιώργος ανέλαβε τήν εξουσία μέσα στό ΠΑΣΟΚ ήξερε καλά τί ήθελε να κάνει και με ποιούς θα το έκανε...
Θα κυβερνούσε με τούς ανεπίσημους συμβουλάτορες του (κυρίως ξένους) προσέχοντας να εμπεδώσει τήν εξουσία του μέσα στήν κινούμενη άμμο πού ονομάζεται κόμμα...
Για τό σκοπό αυτό φρόντισε να αναδείξει μερικά εντελώς καινούργια πρόσωπα , δικούς του , οι οποίοι πρίν δέν είχαν καμμία , ή σχεδόν καμμία αναφορά στόν κομματικό βούρκο τού ΠΑΣΟΚ και άρα θα εξαρτόνταν αποκλειστικά απο αυτόν...
Ανέδειξε έτσι τούς Παπακωνσταντίνου, Ραγκούση κλπ και τούς κατσίκωσε μέσα στό κόμμα...
Επίσης είχε έτοιμο τό δικό του σύστημα εξουσίας (χρόνια στό κουρμπέτι γάρ, αλλά και κληρονομιά απο τον πατέρα του) τό οποίο βέβαια χρησιμοποίησε για να κάνει τήν υπόλοιπη βρώμικη - ούτως ειπείν - δουλειά...
Οσο για τούς μισητούς του αντιπάλους προσπάθησε να τούς εξοντώσει δια τής πλαγίας οδού...
Εστειλε πχ τον Λοβέρδο στούς ανέργους για να τον κατασπαράξουν και μετά στα νοσοκομεία ώστε να πνιγεί εκεί μέσα στην κόπρο τού Αυγείου...
Τόν Βενιζέλο τον έστειλε να κάνει τον λοχία κάτω απο τον Μπεγλίτη ώστε να τού σπάσει τα νεύρα και να τον ταπεινώσει...
Τό υπόλοιπο βαθύ κόμμα το εκβιάζει κάθε τόσο και δίνει μιά διαρκή μάχη έχοντας όμως τούς δικούς του believers σέ όλα τα κρίσιμα πόστα...
Τό σύστημα εξουσίας τού Γιώργου - αν και σχετικά αδύναμο μέσα στόν κομματικό βούρκο - εν τούτοις λειτουργεί...
Ο Σαμαράς αντίστοιχα δέν έχει ανθρώπους και δέν έχει στρατηγική.....
Πήρε τό κόμμα απροετοίμαστος απο κάποιες καραμπόλες χωρίς δικό του σύστημα (η για να το πούμε καλύτερα έχοντας ένα εξαιρετικά αδύναμο σύστημα) , επειδή βέβαια απλά δέν είχε προλάβει να φτιάξει (γιαυτό και δέν ήθελε τίς εκλογές το 2009, για να προλάβει να ετοιμασθεί) , όχι ότι έχει καμμία διαφορετική άποψη για τον τρόπο λειτουργίας μέσα στόν κομματικό βούρκο, ίσα ίσα είναι απο αυτούς πού δέν εμπιστεύονται κανέναν παρά μόνο τούς δικούς του και φοβάται - ίσως και υπερβολικά θα λέγαμε - όλους τούς άλλους πού δέν δηλώνουν φανατικοί μουτζαχεντίν δικοί του...




Απο κεί και πέρα προσπάθησε να φτιάξει ένα δικό του σύτημα εξουσίας, εν κινήσει, αλλά δέν τα κατάφερε...
Δέν έχει καταφέρει να αναδείξει ούτε ένα δικό του στέλεχος εμπιστοσύνης, ούτε ένα ξαναλέμε...
Κάποιες προσπάθειες πού έκανε (Τζότζολα κλπ) τίς βαρέσαν οι άλλοι στό κεφάλι πρίν κάν ξεκινήσουν, όχι ότι αξίζαν τίποτα έτσι κιαλλιώς ...
Γιά τον δύστυχο Κικίλια ή τον ακόμα πιό δύστυχο Μηταράκη δέν μιλάμε κάν...
Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε ονομαστικά αλλά δέν το κάνουμε τώρα , ίσως άλλη φορά, αλλά η ουσία παραμένει ότι ο Σαμαράς δέν μπόρεσε - αν και προσπάθησε και προσπαθεί ακόμα - να αναδείξει ούτε ένα στέλεχος ...
Αυτό είναι πολύ σημαντικό...
Να αναφέρουμε απλώς ότι αυτή τη στιγμή τα στελέχη πού τον στηρίζουν πιό πολύ (ουσιαστικά όχι για τα μάτια τού κόσμου) είναι ο Χατζηδάκης και ο Κυριάκος, επειδή όλοι τούς έχουν στη μπούκα ενώ οι πραγματικοί του αντίπαλοι χαίρουν ασυλίας μέσα στον κομματικό βούρκο ....
Δέν έχει σημασία να αναφερθούμε ονομαστικά δέν θα τελειώναμε ούτε αύριο...
Τό χειρότερο όμως δέν είναι αυτό...
Τό χειρότερο είναι ότι η κατάσταση αυτή έχει παγιωθεί, δέν κινείται τίποτα...
Μέχρι πότε?