Ο Σαμαράς στρέφεται - καί αυτός - στόν μεσαίο χώρο. Θέλει να εκπροσωπεί τήν μεσαία τάξη καί να κυβερνήσει γιά τα δικά της συμφέροντα....
Κάποιοι θέτουν το ερώτημα: Πρέπει η Νέα Δημοκρατία να στραφεί «δεξιά» ή «αριστερά» για να ανακάμψει γρήγορα;
Ή αλλιώς: Πρέπει να στραφούμε στην παραδοσιακή ιδεολογία της «λαϊκής Δεξιάς» ή στον πιο σύγχρονο φιλελευθερισμό (κατά την άποψη κάποιων, στον «νεοφιλελευθερισμό»);
Τι απ΄ όλα αυτά θα βοηθήσει τη Νέα Δημοκρατία να ξαναμπεί στο παιχνίδι και να διεκδικήσει την εξουσία;
Κατά τη γνώμη μου, αυτά τα ερωτήματα είναι σχηματικά και διχαστικά. Τελικώς είναι ψευτοδιλήμματα:
* Το πρόβλημα δεν είναι αν θα στραφούμε δεξιά ή αριστερά, αλλά να προχωρήσουμε μπροστά.
* Το πρόβλημα δεν είναι αν θα γίνουμε «παραδοσιακοί» ή «φιλελεύθεροι», αλλά να συνθέσουμε τις παραδοσιακές μας αξίες με τις φιλελεύθερες αρχές.
* Το ζήτημα είναι να καταστήσουμε τις ιδέες μας μαγνήτη για όλη την κοινωνία, όπως συμβαίνει παντού στον κόσμο.
Οχι να ντρεπόμαστε για αυτές. Οχι να τις κρύβουμε για να «ξεγελάσουμε» ταλαντευόμενους ευκαιριακούς ψηφοφόρους...
Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός είναι η ιδεολογία με την οποία μπορούμε να κάνουμε τη σύνθεση. Ή, αν θέλετε, την υπέρβαση... Και η μεσαία τάξη είναι η κοινωνική μας βάση, που θα μας επιτρέψει να ασκήσουμε αντιπολίτευση εξ ονόματός της και αύριο να κυβερνήσουμε για λογαριασμό της. Γιατί η μεσαία τάξη εκφράζει τις ισορροπίες της δημοκρατίας και τον δυναμισμό της κοινωνίας.
Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός έχει σημαία του την ανταγωνιστικότητα παντού: ανταγωνιστικότητα στην οικονομία, στην παραγωγή, στην εξισορρόπηση του προϋπολογισμού, στην Παιδεία (που αν δεν είναι ανταγωνιστική- δηλαδή ποιοτική- δεν είναι Παιδεία), στην Υγεία (που αν δεν ανταγωνιστική- δηλαδή προσβάσιμη σε όλους και ποιοτική- δεν είναι Υγεία), στις υπηρεσίες, στην εξωτερική πολιτική, παντού.
Πρέπει να βάλουμε στο μικροσκόπιο την επιχείρηση, κυρίως τις μεσαίες και τις μικρότερες, αλλά και τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις και να μειώσουμε το εξωγενές κόστος τους, που δεν τις αφήνουν να ανασάνουν, να μεγαλώσουν... Αυτές παράγουν το 65%-70% των θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Να στηρίξουμε τις ανταγωνιστικές επιχειρήσεις μας. Να τις βοηθήσουμε να γίνουν πιο ανταγωνιστικές. Οχι να τις ξεζουμίζουμε...
Ανταγωνιστικότητα στον πολιτισμό, στην Παιδεία, στην Υγεία, στις υπηρεσίες γενικότερα, στον τουρισμό σημαίνει στροφή στην ποιότητα, διάχυση ανταγωνιστικών υπηρεσιών σε όλους και αξιοκρατία για όλους. Ανταγωνιστικότητα στην εξωτερική πολιτική σημαίνει ότι αναζητούμε παντού συμμάχους και ερείσματα, όχι «προστάτες». Υπερασπιζόμαστε το εθνικό μας συμφέρον με ρεαλισμό, εξισορροπούμε τις πιέσεις εκείνων οι οποίοι προσπαθούν να μας εξαναγκάσουν σε μείζονες παραχωρήσεις, σεβόμαστε τις κόκκινες γραμμές μας, δεν ανεχόμαστε αναθεωρητικές συμπεριφορές εκ μέρους τρίτων, δεν στέλνουμε το μήνυμα ότι είμαστε ευεπίφοροι σε πιέσεις. Είμαστε χρήσιμοι στους φίλους μας, αξιόπιστοι στους συμμάχους μας και αποτρεπτικοί προς τους εχθρούς μας.
Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός βλέπει την επιχειρηματικότητα ως προϋπόθεση προόδου για την κοινωνία. Δεν υποτάσσει την κοινωνία στη λογική του στυγνού κέρδους. Ούτε διαλύει την κοινωνία στο όνομα του κέρδους των λίγων. Δίνει ελπίδα και ευκαιρίες σε όλους, ασφάλεια σε εκείνους που την έχουν ανάγκη και προοπτική σε κάθε δημιουργική προσπάθεια.
Γι΄ αυτό και η κοινωνική βάση μας είναι η μεσαία τάξη. Αυτή προσελκύεται από τον κοινωνικό φιλελευθερισμό. Με αυτήν πρέπει να αποκαταστήσουμε και να ενισχύσουμε τους δεσμούς μας. Αυτή πρέπει να ξαναπιστέψει σε μας. Και αυτή πρέπει να δικαιώσουμε.
- Δεν είμαστε εναντίον των μεγάλων εταιρειών. Είμαστε εναντίον των καρτέλ. Κάθε αληθινός φιλελεύθερος είναι εναντίον των καρτέλ...
- Θέλουμε έντιμο ανταγωνισμό των επιχειρήσεων, γιατί αυτό δημιουργεί περιβάλλον ανταγωνιστικότητας...
- Θέλουμε να ανθήσει η επιχειρηματικότητα όλων. Οχι η «αρπαχτή» των επιτήδειων...
Με όπλο τον κοινωνικό φιλελευθερισμό και με στήριγμα τη μεσαία τάξη θα ξαναδώσουμε στην παράταξη την υπερηφάνειά της, την αξιοπρέπειά της, τη μαχητικότητά της, την ικανότητά της να δίνει και να κερδίζει μάχες, να στηρίζει την πατρίδα και να πραγματοποιεί άλματα ανταγωνιστικότητας και προκοπής. Ενώνοντας, όχι διχάζοντας. Και το κόμμα, και την παράταξη και την κοινωνία.
Ο κ. Αντώνης Σαμαράς είναι βουλευτής, υποψήφιος για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίαςhttp://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=32&artId=276853&dt=18/10/2009
Ή αλλιώς: Πρέπει να στραφούμε στην παραδοσιακή ιδεολογία της «λαϊκής Δεξιάς» ή στον πιο σύγχρονο φιλελευθερισμό (κατά την άποψη κάποιων, στον «νεοφιλελευθερισμό»);
Τι απ΄ όλα αυτά θα βοηθήσει τη Νέα Δημοκρατία να ξαναμπεί στο παιχνίδι και να διεκδικήσει την εξουσία;
Κατά τη γνώμη μου, αυτά τα ερωτήματα είναι σχηματικά και διχαστικά. Τελικώς είναι ψευτοδιλήμματα:
* Το πρόβλημα δεν είναι αν θα στραφούμε δεξιά ή αριστερά, αλλά να προχωρήσουμε μπροστά.
* Το πρόβλημα δεν είναι αν θα γίνουμε «παραδοσιακοί» ή «φιλελεύθεροι», αλλά να συνθέσουμε τις παραδοσιακές μας αξίες με τις φιλελεύθερες αρχές.
* Το ζήτημα είναι να καταστήσουμε τις ιδέες μας μαγνήτη για όλη την κοινωνία, όπως συμβαίνει παντού στον κόσμο.
Οχι να ντρεπόμαστε για αυτές. Οχι να τις κρύβουμε για να «ξεγελάσουμε» ταλαντευόμενους ευκαιριακούς ψηφοφόρους...
Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός είναι η ιδεολογία με την οποία μπορούμε να κάνουμε τη σύνθεση. Ή, αν θέλετε, την υπέρβαση... Και η μεσαία τάξη είναι η κοινωνική μας βάση, που θα μας επιτρέψει να ασκήσουμε αντιπολίτευση εξ ονόματός της και αύριο να κυβερνήσουμε για λογαριασμό της. Γιατί η μεσαία τάξη εκφράζει τις ισορροπίες της δημοκρατίας και τον δυναμισμό της κοινωνίας.
Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός έχει σημαία του την ανταγωνιστικότητα παντού: ανταγωνιστικότητα στην οικονομία, στην παραγωγή, στην εξισορρόπηση του προϋπολογισμού, στην Παιδεία (που αν δεν είναι ανταγωνιστική- δηλαδή ποιοτική- δεν είναι Παιδεία), στην Υγεία (που αν δεν ανταγωνιστική- δηλαδή προσβάσιμη σε όλους και ποιοτική- δεν είναι Υγεία), στις υπηρεσίες, στην εξωτερική πολιτική, παντού.
Πρέπει να βάλουμε στο μικροσκόπιο την επιχείρηση, κυρίως τις μεσαίες και τις μικρότερες, αλλά και τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις και να μειώσουμε το εξωγενές κόστος τους, που δεν τις αφήνουν να ανασάνουν, να μεγαλώσουν... Αυτές παράγουν το 65%-70% των θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Να στηρίξουμε τις ανταγωνιστικές επιχειρήσεις μας. Να τις βοηθήσουμε να γίνουν πιο ανταγωνιστικές. Οχι να τις ξεζουμίζουμε...
Ανταγωνιστικότητα στον πολιτισμό, στην Παιδεία, στην Υγεία, στις υπηρεσίες γενικότερα, στον τουρισμό σημαίνει στροφή στην ποιότητα, διάχυση ανταγωνιστικών υπηρεσιών σε όλους και αξιοκρατία για όλους. Ανταγωνιστικότητα στην εξωτερική πολιτική σημαίνει ότι αναζητούμε παντού συμμάχους και ερείσματα, όχι «προστάτες». Υπερασπιζόμαστε το εθνικό μας συμφέρον με ρεαλισμό, εξισορροπούμε τις πιέσεις εκείνων οι οποίοι προσπαθούν να μας εξαναγκάσουν σε μείζονες παραχωρήσεις, σεβόμαστε τις κόκκινες γραμμές μας, δεν ανεχόμαστε αναθεωρητικές συμπεριφορές εκ μέρους τρίτων, δεν στέλνουμε το μήνυμα ότι είμαστε ευεπίφοροι σε πιέσεις. Είμαστε χρήσιμοι στους φίλους μας, αξιόπιστοι στους συμμάχους μας και αποτρεπτικοί προς τους εχθρούς μας.
Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός βλέπει την επιχειρηματικότητα ως προϋπόθεση προόδου για την κοινωνία. Δεν υποτάσσει την κοινωνία στη λογική του στυγνού κέρδους. Ούτε διαλύει την κοινωνία στο όνομα του κέρδους των λίγων. Δίνει ελπίδα και ευκαιρίες σε όλους, ασφάλεια σε εκείνους που την έχουν ανάγκη και προοπτική σε κάθε δημιουργική προσπάθεια.
Γι΄ αυτό και η κοινωνική βάση μας είναι η μεσαία τάξη. Αυτή προσελκύεται από τον κοινωνικό φιλελευθερισμό. Με αυτήν πρέπει να αποκαταστήσουμε και να ενισχύσουμε τους δεσμούς μας. Αυτή πρέπει να ξαναπιστέψει σε μας. Και αυτή πρέπει να δικαιώσουμε.
- Δεν είμαστε εναντίον των μεγάλων εταιρειών. Είμαστε εναντίον των καρτέλ. Κάθε αληθινός φιλελεύθερος είναι εναντίον των καρτέλ...
- Θέλουμε έντιμο ανταγωνισμό των επιχειρήσεων, γιατί αυτό δημιουργεί περιβάλλον ανταγωνιστικότητας...
- Θέλουμε να ανθήσει η επιχειρηματικότητα όλων. Οχι η «αρπαχτή» των επιτήδειων...
Με όπλο τον κοινωνικό φιλελευθερισμό και με στήριγμα τη μεσαία τάξη θα ξαναδώσουμε στην παράταξη την υπερηφάνειά της, την αξιοπρέπειά της, τη μαχητικότητά της, την ικανότητά της να δίνει και να κερδίζει μάχες, να στηρίζει την πατρίδα και να πραγματοποιεί άλματα ανταγωνιστικότητας και προκοπής. Ενώνοντας, όχι διχάζοντας. Και το κόμμα, και την παράταξη και την κοινωνία.
Ο κ. Αντώνης Σαμαράς είναι βουλευτής, υποψήφιος για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίαςhttp://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=32&artId=276853&dt=18/10/2009
Σχόλια