Γ. Πρετεντέρης: Ο Παπανδρέου συνομολογεί πλέον ότι ο πλανήτης βιώνει μια «πρωτοφανή κρίση» - κάτι το οποίο ως πρόσφατα δεν παραδεχόταν...


....Χθες, ας πούμε, ο Καραμανλής παρουσίασε ένα σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης, το οποίο δεν είναι καν δικής του έμπνευσης. Η Ευρωπαϊκή Ενωση έδειξε τον δρόμο, η κυβέρνηση ένα νομοσχέδιο είχε να φτιάξει κι αυτό το γέμισε με μουντζούρες.
Από αυτό το σχέδιο όμως πολύ δύσκολα μπορεί κανείς σήμερα να διαφοροποιηθεί, πράγμα που εξηγεί και τη δυσχέρεια του Παπανδρέου - γι΄ αυτό είναι μάλλον βαρύ να τον κατηγορεί ο Καραμανλής για «απόλυτη πολιτική ανεπάρκεια».
Εντάξει, μπορεί να είπε ίσως δυο-τρεις κουβέντες παραπάνω, αρχηγός της αντιπολίτευσης είναι ο άνθρωπος. Επί της ουσίας όμως δεν διατύπωσε κάτι διαφορετικό, ούτε αμφισβήτησε τα κυβερνητικά μέτρα. Ακόμη περισσότερο που και ο ίδιος συνομολογεί πλέον ότι ο πλανήτης βιώνει μια «πρωτοφανή κρίση» - κάτι το οποίο ως πρόσφατα δεν παραδεχόταν... Ας δούμε λοιπόν το ποτήρι μισογεμάτο: είναι θετικό ότι τα δύο μεγάλα κόμματα συμφώνησαν στη διαπίστωση της κατάστασης.
Και να σου στο βήμα ο Αλαβάνος . Απόλαυση! Κατ΄ αρχάς επιτίμησε τον καπιταλισμό......
Σ.Σ. Ο αγαπητός John κάνει ασφαλώς τη νύχτα μέρα. Ο Παπανδρέου (ενώ όντως δεν είχε να πεί κάτι διαφορετικό στα αυτονόητα μέτρα της κυβέρνησης) έκανε λαικισμό τού χειρίστου ΠΑΣΟΚικού είδους. Είπε όχι στα 28 δις παίζοντας με την αγνοια καί την τυφλή "αριστεροσύνη" τών συμπολιτών μας. Ακριβώς όπως έκανε (λίγο πιό υπερβολικά είναι αλήθεια) ο Αλαβάνος. Αυτή είναι η αλήθεια και όχι ότι είπε ¨δυο τρείς κουβέντες παραπάνω" επειδή είναι αντιπολίτευση. Τί διάολο? Ολοι τον ακούσαμε.

Σχόλια

Ο χρήστης wolf είπε…
Η χαρά του Αλέκου
Γιάννης Πρετεντέρης
Συζητήσεις σαν τη χθεσινή στη Βουλή είναι η χαρά του Αλαβάνου . Είναι ο μόνος που καταφέρνει να διαφωνεί ακόμη και στα αυτονόητα που διαπιστώνουν οι υπόλοιποι. Και αυτό τού δίνει έναν πολιτικό ρόλο, τον οποίο (οφείλω να παραδεχθώ...) κανένας άλλος δεν μπορεί να υποδυθεί.

Χθες, ας πούμε, ο Καραμανλής παρουσίασε ένα σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης, το οποίο δεν είναι καν δικής του έμπνευσης. Η Ευρωπαϊκή Ενωση έδειξε τον δρόμο, η κυβέρνηση ένα νομοσχέδιο είχε να φτιάξει κι αυτό το γέμισε με μουντζούρες.

Από αυτό το σχέδιο όμως πολύ δύσκολα μπορεί κανείς σήμερα να διαφοροποιηθεί, πράγμα που εξηγεί και τη δυσχέρεια του Παπανδρέου - γι΄ αυτό είναι μάλλον βαρύ να τον κατηγορεί ο Καραμανλής για «απόλυτη πολιτική ανεπάρκεια».

Εντάξει, μπορεί να είπε ίσως δυο-τρεις κουβέντες παραπάνω, αρχηγός της αντιπολίτευσης είναι ο άνθρωπος. Επί της ουσίας όμως δεν διατύπωσε κάτι διαφορετικό, ούτε αμφισβήτησε τα κυβερνητικά μέτρα. Ακόμη περισσότερο που και ο ίδιος συνομολογεί πλέον ότι ο πλανήτης βιώνει μια «πρωτοφανή κρίση» - κάτι το οποίο ως πρόσφατα δεν παραδεχόταν... Ας δούμε λοιπόν το ποτήρι μισογεμάτο: είναι θετικό ότι τα δύο μεγάλα κόμματα συμφώνησαν στη διαπίστωση της κατάστασης.

Και να σου στο βήμα ο Αλαβάνος . Απόλαυση! Κατ΄ αρχάς επιτίμησε τον καπιταλισμό. Στη συνέχεια κατηγόρησε όλους τους πολιτικούς, όλων των χωρών και όλων των αποχρώσεων, ότι δεν παίρνουν γραμμή από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τέλος κήρυξε τις τράπεζες «υπ΄ αριθμόν 1 εχθρό του ελληνικού λαού».

Για να αντιμετωπιστεί ο εν λόγω εχθρός, ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ συνέστησε να δημιουργηθεί «εθνικό τραπεζικό σύστημα» με την κρατικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας- σε απόκλιση από τον Τσίπρα, ο οποίος (αν δεν κάνω λάθος) είχε προτείνει να κρατικοποιηθούν όλες οι τράπεζες.

Στη διατύπωση του διαφορετικού, ο Αλαβάνος είναι άπαιχτος. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλος πολιτικός (ούτε καν η Αλέκα...) ο οποίος να ανεβαίνει στο βήμα της Βουλής και να προτείνει στην ψύχρα να γίνουμε Ανατολική Γερμανία ή κάτι παρεμφερές. Και ούτε κανείς άλλος πολιτικός αρχηγός έχει την πολυτέλεια να μην του απαντάει κανένας όταν ισχυρίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τα είχε όλα προβλέψει από... δεκαετίας (!) και τώρα επιβεβαιώνεται.

Ισως επειδή όλοι τού αναγνωρίζουν ότι αυτό που κάνει το κάνει καλά. Και επειδή όλοι αντιλαμβάνονται πόσο βαρετές θα ήταν αυτές οι κοινοβουλευτικές μακρυλογίες, αν δεν υπήρχε ο Αλαβάνος με τα ωραία του.

jpretenteris@dolnet.gr