......Φυσιολογικά, λοιπόν, η GPO καταγράφει υπεροχή με 10% περίπου του Καραμανλή ως «καταλληλότερου πρωθυπουργού». Ακόμη όμως πιο σημαντικός είναι ένας άλλος δείκτης που δεν προσέχθηκε αρκετά: Οτι δηλαδή η κυριαρχία Καραμανλή έναντι του Παπανδρέου στους αναποφάσιστους είναι 44,3% έναντι 11,4% αντίστοιχα. Επίσης το ΠΑΣΟΚ δεν διαθέτει αυτόνομη δυναμική. Το 70,2% τη θεωρεί «συγκυριακή», ενώ το 61,2% τη συνδέει όχι με τις δικές του δυνάμεις αλλά με τις αδυναμίες της κυβέρνησης.
Συμπεραίνοντας: Στρατηγικά το κυβερνών κόμμα διατηρεί το πλεονέκτημα της «ηγετικής υπεροχής» Καραμανλή. Αρα πολλά θα κριθούν από τις πρωτοβουλίες που θα πάρει ο ίδιος. Δίνοντας μια «μάχη εμπιστοσύνης» απέναντι στην κοινωνία.
ολο το αρθρο του Γιάννη Λούλη στο πρώτο σχόλιο (πατήστε εδω)
Σχόλια
Πώς διαμορφώνεται το τοπίο μετά τις πρόσφατες εξελίξεις και την κόκκινη γραμμή του πρωθυπουργού στην Κ.Ε. της Ν.Δ. εν σχέσει με τα φαινόμενα εσωστρέφειας; Μια σειρά από δημοσκοπήσεις κατέγραψαν νέες αποχρώσεις στα υπάρχοντα δεδομένα. Επίσης ένας βουλευτής διεγράφη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Ετσι η πιθανότητα πρόωρων εκλογών, αντικειμενικά, μεγαλώνει, έστω και εάν ο πρωθυπουργός δεν τις επιθυμεί σε ώρες διεθνών αναταράξεων, όταν το ζητούμενο είναι η πολιτική σταθερότητα. Πάντως ένα είναι σίγουρο: Ο Κώστας Καραμανλής παρεμβαίνει πλέον προσωπικά για να ελέγξει το πολιτικό περιβάλλον.
Ενα ερώτημα είναι κατά πόσον εσωκομματικές παρεμβάσεις αφορούν ή όχι την κοινωνία. Κατά κανόνα, η απάντηση είναι αρνητική. Ομως η συγκεκριμένη πρωθυπουργική παρέμβαση είχε γενικότερες επιπτώσεις στην κοινή γνώμη. Το γιατί είναι ξεκάθαρο. Κατ’ αρχάς ήταν κάτι παραπάνω από αναγκαίο να τεθεί υπό έλεγχο μια καταστροφική εσωστρέφεια που επιβαρύνει σοβαρά το κυβερνών κόμμα. Ταυτόχρονα ήταν η κατάλληλη στιγμή ο Κώστας Καραμανλής να θέσει έντονα και καθαρά την ηγετική του σφραγίδα.
Οι επιπτώσεις της ευρύτερης πρωθυπουργικής παρέμβασης, αρχικά μέσω της εσωκομματικής σκηνής, μπορεί να μην υπήρξαν θεαματικές, κάτι άλλωστε de facto αδύνατο. Ηδη όμως είναι ορατές. Δημοσκοπήσεις έδειξαν ελαφρά βελτίωση της συσπείρωσης της Ν.Δ. Ωστόσο τούτο δεν ήταν το πιο σημαντικό. Στρατηγικά πολύ πιο σημαντική ήταν η επένδυση στο κύριο πλεονέκτημα της εικόνας Καραμανλή: Δηλαδή στο πεδίο της «ηγετικότητας».
Στη φάση αυτή ο Καραμανλής αντιμετωπίζει έναν Γιώργο Παπανδρέου ο οποίος έχει ασφαλώς βελτιώσει την εικόνα του. Ομως, όπως έδειξε η Public Issue αλλά και η GPO, οι εικόνες των δύο αρχηγών διαφέρουν. Αλλες είναι οι δυνάμεις του ενός και άλλες εκείνες του ανταγωνιστή του. Η εικόνα Παπανδρέου συνδέεται κυρίως με πιο «ανθρώπινα» στοιχεία. Ενώ εκείνη του Καραμανλή με στοιχεία αμιγώς «ηγετικά». Ο Παπανδρέου προσλαμβάνεται ως πιο προσιτός, ευαίσθητος, σύγχρονος και πιο συμπαθής. Ο Καραμανλής κυριαρχεί ως πιο αποτελεσματικός, ψύχραιμος, τολμηρός και δυναμικός.
Ειδικά σε κρίσιμες συγκυρίες, όπως οι τωρινές, οι δεύτερες ιδιότητες είναι προφανώς πιο βαρύνουσες. Διότι το ζητούμενο, σε ώρες κρίσεων, είναι η διαχείριση των δυσάρεστων. Ενα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία της GPO είναι ότι το 40% εκτιμά ότι δεν υπάρχουν σήμερα δυνατότητες για «φιλολαϊκά» μέτρα. Γι’ αυτό, λοιπόν, όσο και να αναγνωρίζουν οι ψηφοφόροι την αξία των «ανθρώπινων» ιδιοτήτων σε έναν ηγέτη, ταυτόχρονα αποδέχονται ότι το κεντρικό ζητούμενο από αυτόν είναι να αντιμετωπίσει δύσκολα ζητήματα που δεν προσφέρονται για ευχάριστες λύσεις. Αρα τα «ανθρώπινα» στοιχεία ενός ηγέτη δεν είναι το κεντρικό ζητούμενο την περίοδο αυτή.
Φυσιολογικά, λοιπόν, η GPO καταγράφει υπεροχή με 10% περίπου του Καραμανλή ως «καταλληλότερου πρωθυπουργού». Ακόμη όμως πιο σημαντικός είναι ένας άλλος δείκτης που δεν προσέχθηκε αρκετά: Οτι δηλαδή η κυριαρχία Καραμανλή έναντι του Παπανδρέου στους αναποφάσιστους είναι 44,3% έναντι 11,4% αντίστοιχα. Επίσης το ΠΑΣΟΚ δεν διαθέτει αυτόνομη δυναμική. Το 70,2% τη θεωρεί «συγκυριακή», ενώ το 61,2% τη συνδέει όχι με τις δικές του δυνάμεις αλλά με τις αδυναμίες της κυβέρνησης.
Συμπεραίνοντας: Στρατηγικά το κυβερνών κόμμα διατηρεί το πλεονέκτημα της «ηγετικής υπεροχής» Καραμανλή. Αρα πολλά θα κριθούν από τις πρωτοβουλίες που θα πάρει ο ίδιος. Δίνοντας μια «μάχη εμπιστοσύνης» απέναντι στην κοινωνίαhttp://blogs.e-tipos.com/giannisloulis/entry/τα_νέα_δεδομένα_μετά_την