«Δεν υπάρχει τέλος και καμία διαφυγή. Νιώθεις τόσο εκτεθειμένος»: Η ζωή μετά την πορνογραφία εκδίκησης

Αυτό το συνεχώς εξελισσόμενο έγκλημα μαστίζει σχεδόν ανεξέλεγκτα την δυτική κοινωνία. Μια γυναίκα μιλάει για το καταστροφικό αποτέλεσμα που είχε - και εξακολουθεί να έχει - πάνω της

Η Ρουθ Κινγκ (όχι το πραγματικό της όνομα) μπορεί ακόμα να θυμάται την κλήση που έρχεται από το κινητό της. Σκέφτεται εκείνη τη στιγμή ως "την αρχή της κόλασης". "Ήταν πριν από τέσσερα χρόνια, αλλά θυμάμαι ότι είναι σαφής ως μέρα", λέει. "Ήταν η προειδοποίησή μου απο μια φίλη ότι υπήρχαν βίντεο από μένα παντού. Ο σύζυγός της εργαζόταν σε ένα τοπικό εργοστάσιο και τα πορνογραφικά μου βίντεο μοιράζονταν μεταξύ όλων των εργαζομένων ».

Η άμεση απάντηση της Ρουθ ήταν να κάνει εμετό. "Δούλευα με τον μπαμπά μου - είναι ένας παλιομοδίτικος τύπος, έτσι τι θα μπορούσα να πω; Του είπα ότι δεν ήμουν καλά και πήγα στο σπίτι. "Σχεδόν αμέσως μόλις έφτασε εκεί, ένας άλλος φίλος, οικοδόμος, κάλεσε να της πει ότι τα ίδια βίντεο περνούσαν γύρω από το εργοτάξιο. "Είπε:" Δεν πίστευα ότι ήταν από εσάς, Ruth, αλλά κοίταξα και είναι. "


Επτά βίντεο είχαν αναρτηθεί σε πορνογραφικές τοποθεσίες από τον πρώην παρτενέρ της Ρουθ. Όταν κοίταξε σε απευθείας σύνδεση, είχαν μοιραστεί δεκάδες χιλιάδες φορές. "Τα σχόλια κάτω από αυτά ήταν αηδιαστικά - οι άνδρες περιγράφουν τι θα έκαναν σε μένα", λέει η King, που είναι τώρα στα σαράντα και μητέρα. "Ζω σε μια αγροτική περιοχή όπου όλοι γνωρίζουν όλοι και η ζωή μου δεν ήταν ποτέ η ίδια από τότε. Είναι βασανιστήριο για την ψυχή. "
Η πρόσφατη απόφαση της βρετανικής κυβέρνησης να αναθεωρήσει τους νόμους που διέπουν τη λεγόμενη «πορνογραφική εκδίκηση» είναι η παραδοχή ότι η ισχύουσα διάταξη δεν ταιριάζει με αυτό το συνεχώς εξελισσόμενο έγκλημα. Οι καμπάνιες έχουν επισημάνει μια ανησυχητική λίστα ανεπαρκειών. Δεν είναι ακόμα κατηγοριοποιημένο ως "σεξουαλικό αδίκημα" - αν και στα θύματα, μπορεί να αισθάνεται κάθε παραβίαση. Οι καταδίκες είναι ελαφρές και οι διώξεις σπάνιες, απαιτώντας απόδειξη "άμεσης πρόθεσης να προκαλέσουν δυσφορία" (που σημαίνει ότι οι δράστες που ισχυρίζονται ότι έχουν τοποθετήσει τις εικόνες για γέλιο είναι εκτός αγκίστρου). Το ψεύτικο πορνό δεν είναι καλυμμένο καθόλου - δεν έχει σημασία πόσο πειστικό.

Η μοναδική ειδική υποστήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου είναι η Γραμμή Βοήθειας για το Πονοκέφαλο των θυμάτων , η οποία έχει προσωπικό τριών ατόμων (μόνο ένας από τους οποίους είναι πλήρους απασχόλησης). Παίρνει κλήσεις από θύματα σε ακραίες δυσκολίες, οι οποίες συχνά αυτοκτονούν και εργάζεται  για να αφαιρέσει το περιεχόμενο προτού εξαπλωθεί σε πολλαπλές πλατφόρμες.

Παρόλο που ο αριθμός των περιπτώσεων  που αναφέρθηκαν στην αστυνομία υπερδιπλασιάστηκε από το 2015, οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι αδύνατο να εκτιμηθεί η πραγματική τους κλίμακα, καθώς τα περισσότερα θύματα δεν ζητούν βοήθεια. Μια μελέτη σε εθνικό επίπεδο στη Νέα Ζηλανδία πρότεινε ότι το 5% των ενηλίκων το έζησαν. ένα άλλο στις ΗΠΑ έβαλε το ποσοστό σχεδόν στο 13%. Οι κλήσεις προς την Γραμμή Βοήθειας Βοήθειας Πορνό δείχνουν ότι το 70% των θυμάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι γυναίκες.

Ο Clare McGlynn, καθηγητής του δικαίου στο Πανεπιστήμιο Durham, πιστεύει ότι ολόκληρη η περιοχή υποτιμάται και δεν έχει κατανοηθεί καλά. Επισημαίνει ότι ο πορνογραφικός πορνογραφικός όρος είναι ανακριβής, δεν καταδεικνύει το φάσμα των κινήτρων πίσω από αυτό και είναι οδυνηρά ανένδοτο στα θύματα. (Η "εκδίκηση" υπονοεί ότι οι δράστες έχουν καμιά βλάβη - και αν οι εικόνες του θύματος πρέπει να φέρουν την ένδειξη "πορνογραφικό" χωρίς συγκατάθεση;)



Ο McGlynn εργάστηκε στην πιο ολοκληρωμένη μελέτη μέχρι σήμερα για τον αντίκτυπο της σεξουαλικής κακοποίησης που βασίζεται στη εικόνα για τα θύματα - Η θρυμματισμένη ζωή και οι μύθοι ξεκίνησαν στο κοινοβούλιο τον Ιούλιο.

"Αυτό που πραγματικά συναντήσαμε ήταν η κοινωνική ρήξη - πώς διαιρεί τις ζωές σε« πριν »και« μετά », λέει. "Ορισμένες γυναίκες έχασαν δουλειές, σχέσεις. Απομονώθηκαν από την οικογένεια, τους φίλους, αποσύρθηκαν εξ ολοκλήρου από τον online κόσμο. Και αυτό ήταν σταθερό, μια σχεδόν καθημερινή απειλή που κρέμεται πάνω τους. Την ανακαλύπτουν πάντα ή περιμένουν να γίνει ανακατανομή. Δεν βλέπουν πότε αυτή η κατάχρηση θα τελειώσει. "

Η Ρουθ ειρωνικά αναφέρεται σε αυτό ως "το δώρο που συνεχίζει να δίνει". Τα βίντεο της δημιουργήθηκαν όταν χώρισε από τον σύζυγό της και έκανε σχέση με έναν καταχρηστικό άνδρα για εννέα μήνες. Αυτό είναι κάτι άλλο που έρχεται μέσα από την έκθεση Shattering Lives. Αυτές οι εικόνες λαμβάνονται συχνά σε ένα πλαίσιο εξαναγκασμού και η απειλή της διανομής τους είναι ένα μέσο ελέγχου. Οι μισές γυναίκες στην έκθεση πίστευαν ότι αυτό ήταν το κύριο κίνητρο του συντρόφου τους.

 "Στην αρχή, ήμουν αρνητική και αυτό είναι όταν ζήτησε βίντεο, μου λέει ακριβώς τι ήθελε εγώ να κάνω. Μπορώ, με το χέρι στην καρδιά, να πω ότι δεν είναι κάτι που θα σκέφτηκα να κάνω μόνος μου. "λέει τώρα η Ρουθ.

Η σχέση προχώρησε γρήγορα. Ο άνδρας είχε τον έλεγχο και στη συνέχεια έγινε βίαιη, κάποτε στραγγαλίζοντας την Ρουθ μέχρι το σημείο να λιποθυμήσει. Ένα βράδυ, το ζευγάρι παρακολουθούσε τηλεόραση όταν   τα βίντεο εμφανίστηκαν στην οθόνη. "Μου έδειξε ήσυχα πόση ζημιά θα μπορούσε να κάνει αν τον άφηνα", λέει η Ρουθ. "Αλλά έπρεπε ακόμα να βγω. Η ζωή μου ήταν σε κίνδυνο. "Όταν τελείωσε τη σχέση και επανενώθηκε με τον σύζυγό της, ξεκίνησαν τα μηνύματα - πάνω από 100 την ημέρα απειλούσαν να μοιραστούν τα βίντεο. Τέλος, το έκανε.

"Πρώτον, το ένστικτό μου επιβίωσης κλώτσησε», λέει η Ρουθ. "Κάλεσα την αστυνομία που μου είπε ότι δεν μπορούσαν να αποδείξουν ότι ήταν γι 'αυτήν επειδή τα βίντεο είχαν μοιραστεί εκατοντάδες χιλιάδες φορές. Η Γραμμή Βοήθειας με τις Γραμμές Βοήθειας με Βοήθεια με βοήθησε να αφαιρέσω τα βίντεο - και κάθε φορά που θα αισθάνθηκα ενθουσιασμένος - αλλά μέσα σε μια μέρα, θα ήταν πίσω, θα δημοσιεύτηκε με διαφορετικό τίτλο. «Αλλάξα ολόκληρο το βλέμμα μου», λέει. "Απομόνωσα τον εαυτό μου και σταμάτησα να βγαίνω σχεδόν εξ ολοκλήρου. Δεν θα μπορούσα να συλλέξω ούτε τα παιδιά από το σχολείο. Ο σύζυγός μου έκανε τα πάντα. Είναι αρκετά ψηλά σε μια τοπική επιχείρηση και το προσωπικό του είδε όλα τα βίντεο επίσης.

"Όλοι τους είδαν", συνεχίζει. "Δύο χρόνια μετά την πρώτη θέση, ένας ηλικιωμένος άντρας που ήξερα ότι όλη μου η ζωή ήρθε για μένα και μου είπε ότι θα ήθελε να δούμε τι ήμουν στην πραγματική ζωή. Δεν μπόρεσα να μιλήσω. Ήμουν σαν ένα φοβισμένο κουνέλι. Είναι συνεχής - δεν είναι ένα περιστατικό σαν μια επίθεση που τελειώνει, έτσι μπορείτε να προσπαθήσετε να ανακάμψετε. "


Το 2017, η Ρουθ λέει ότι όλα έγιναν πάρα πολλά. Προσπάθησε να αυτοκτονήσει και κατέληξε στο νοσοκομείο. "Νιώθω πραγματικά εγωιστής τώρα, αλλά δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω. Δεν υπάρχει τέλος και καμία διαφυγή επειδή ο ιστός είναι παγκοσμίως. Νιώθεις έτσι, τόσο εκτεθειμένη. "