Τρώμε τα ρούχα μας >> Πλένουμε τα ρούχα, πάνε οι ίνες στη θάλασσα, τις τρώνε τα ψάρια και τελικά εμείς...

Η έκφραση «τρώγεται με τα ρούχα του» θα πάρει σύντομα μια άλλη, κυριολεκτική, διάσταση… Αυτό τουλάχιστον αναφέρει μια νέα επιστημονική μελέτη την οποία χρηματοδότησε η διάσημη βρετανίδα σχεδιάστρια μόδας Στέλα Μακ Κάρτνει, κόρη του συνιδρυτή των Μπιτλς, Πολ Μακ Κάρτνει.

Σύμφωνα με την μελέτη τα περισσότερα ρούχα κατασκευάζονται από συνθετικά υφάσματα τα οποία διαλύονται κατά την διαδικασία του πλυσίματος στα πλυντήρια και οι ίνες τους καταλήγουν τελικά στις θάλασσες και τους ωκεανούς. Kάθε δευτερόλεπτο καταλήγουν στις θάλασσες και τους ωκεανούς ποσότητες ινών που αντιστοιχούν σε μια νταλίκα γεμάτη ρούχα. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο η ποσότητα των ινών των ρούχων που καταλήγουν στις θάλασσες και τους ωκεανούς αντιστοιχεί σε περίπου 50 δισεκατομμύρια πλαστικά μπουκάλια. Οι ίνες καταλήγουν στο στομάχι των ψαριών τα οποία εμείς στην συνέχεια τρώμε και έτσι τα πλαστικά καταλήγουν τελικά στο δικό μας στομάχι. 

«Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι το πλύσιμο των ρούχων οδηγεί στις θάλασσες περίπου 500 εκατ. τόνους πλαστικών μικροϊνών και καταλήγουν στην τροφική αλυσίδα. Με άλλα λόγια κινδυνεύουμε σύντομα να τρώμε κυριολεκτικά τα ίδια μας τα ρούχα» αναφέρει χαρακτηριστικά η μελέτη η οποία εντόπισε μια δεύτερη οικολογική βόμβα που συνδέεται με την βιομηχανία των ρούχων. 

Σύμφωνα με τα στοιχεία, η βιομηχανία της μόδας έχει οδηγήσει τα πράγματα σε μια κατάσταση ώστε για διαφόρους λόγους οι καταναλωτές να πετά μεγάλο ποσοστό των ρούχων που έχει αγοράσει πριν αυτά συμπληρώσουν ένα έτος ζωής. Η διαδικασία αυτή επιβαρύνει το περιβάλλον όχι μόνο επειδή αυξάνει τον όγκο των σκουπιδιών αλλά επειδή οι βιομηχανίες ρούχων δουλεύουν πυρετωδώς για να παράγουν τις τεράστιες ποσότητες ρούχων που απαιτεί η συνεχής ζήτηση με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται το περιβάλλον με διοξείδιο του άνθρακα. Μια μελέτη έδειξε ότι η συμβολή της παραγωγής ρούχων στην μόλυνση της ατμόσφαιρας είναι μεγαλύτερη από την μόλυνση που παράγεται από τις διεθνείς αεροπορικές πτήσεις αλλά και της παγκόσμια ναυτιλία μαζί. 


«Η βιομηχανία των ρούχων είναι απίστευτα σπάταλη και επιζήμια για το περιβάλλον» δηλώνει η Στέλλα Μακ Κάρτνει. Αυτό που επισημαίνεται μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων αυτής της μελέτης είναι ότι πρέπει να αλλάξει συνολικά η στρατηγική τις βιομηχανίας των ρούχων αλλά και η νοοτροπία των καταναλωτών. Από την μια πλευρά να υπάρξει αλλαγή στον σχεδιασμό αλλά και τα υλικά των ρούχων ώστε να είναι πιο φιλικά στο περιβάλλον και από την άλλη πλευρά τα ρούχα να φοριούνται για περισσότερο χρονικό διάστημα και στην συνέχεια να ανακυκλώνονται και να δημιουργούνται από την ανακύκλωση νέα ρούχα που να φοριούνται εκ νέου.