Ο Φώτης Σεργουλόπουλος έχει ξεκινήσει ήδη τις απαραίτητες διαδικασίες για να πάρει την πλήρη επιμέλεια του 4χρονου γιου του. Σύμφωνα με το αποκλειστικό ρεπορτάζ του Ελεύθερου Τύπου η διαδικασία μάλλον έχει τυπικό χαρακτήρα καθώς η μητέρα του μικρού αγοριού δεν επιθυμεί να το μεγαλώσει.
Στο δικόγραφο της αγωγής ο παρουσιαστής αναλύει το χρονικό της γνωριμίας, της απόκτησης παιδιού αλλά και της ακαταλληλότητας της γυναίκας για να το μεγαλώσει.
Τον Φεβρουάριο του 2012 ο Φώτης Σεργουλόπουλος με την Βουλγαρικής υπηκοότητας μητέρα του παιδιού του γνωρίστηκαν σε μαγαζί του Κολωνακίου όπου εργαζόταν: «Μεταξύ μας αναπτύχθηκε μια ιδιαίτερη σχέση φιλίας και συντροφικότητας και για ένα χρονικό διάστημα από τον Δεκέμβριο του έτους 2012 μέχρι και τον Νοέμβριο του έτους 2013, της παρείχα στέγη, κατόπιν παράκλησής της, μέχρι να αποφασίσει την εξακολούθηση ή μη της παραμονής της στην Ελλάδα, αφού, όπως δήλωνε, επιθυμούσε να επιστρέψει στην πατρίδα της. Καρπός της σχέσης μας υπήρξε ένα άρρεν τέκνο, το οποίο γεννήθηκε τη 14η Νοεμβρίου 2013 και το αναγνώρισα ως δικό μου τέκνο σε συμβολαιογράφο», αναφέρει και συνεχίζει περιγράφοντας τι συνέβη μετά την γέννηση: «Μετέβη στην οικία φίλης της, όπου παρέμεινε για ένα μήνα και εν συνεχεία μίσθωσε διαμέρισμα, ενώ το τέκνο μας διαμένει μαζί μου από την πρώτη στιγμή της γέννησής του. Επανειλημμένως, η εναγομένη μού εξέφρασε την επιθυμία της να αναλάβω εξ ολοκλήρου την επιμέλεια του παιδιού μας και από την ημέρα που γεννήθηκε το έχει συναντήσει μόνο τρεις φορές κατόπιν δικής μου πρωτοβουλίας και πίεσης».
«Από τη στιγμή της εξόδου του τέκνου μου από το μαιευτήριο, έχω αναλάβει αποκλειστικά την ανατροφή και τη διαπαιδαγώγησή του. Επιμελούμαι για όλες τις ανάγκες του παιδιού μου, τη διατροφή του, την ένδυση και κάθε φροντίδα που έχει ανάγκη. Η αδυναμία που τρέφω για το παιδί μου μπορεί να αγγίζει τα όρια της υπερβολής, πλην όμως είναι απολύτως δικαιολογημένη, δεδομένου ότι από την πρώτη στιγμή επιτελώ δύο ρόλους, εκείνον του πατέρα και εκείνον της μητέρας. Η έλευση του μονάκριβου γιου μου αποτελεί το σπουδαιότερο γεγονός της ζωής μου», εξομολογείται στο δικόγραφο και προσθέτει: «Το συμφέρον του τέκνου μας και ο ιδιαίτερος δεσμός που έχει αναπτύξει προς εμένα και η πλήρης άρνηση της μητέρας του να το φροντίσει, ακόμα και να επικοινωνήσει μαζί του, επιβάλλουν την ανάθεση σ’ εμένα της άσκησης της γονικής μέριμνας και της επιμέλειάς του. Η εναγομένη είναι ακατάλληλη να ασκήσει τη γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου μας, συνομολογείται δε από την ίδια η άρνησή της να ασκήσει αυτή. Εγκατέλειψε το νεογέννητο τέκνο μας για να απολαμβάνει την ελευθερία της και να ασχοληθεί με την καριέρα της. Τα ενδιαφέροντά της περιορίζονται στην ατομική της ευημερία και στην ικανοποίηση της ματαιοδοξίας της. Το πραγματικό συμφέρον του υιού μας επιβάλλει να ανατεθεί σ’ εμένα η άσκηση της γονικής μέριμνας και της επιμέλειάς του. Αντίθετα, η αντίδικος είναι ακατάλληλη, όπως προκύπτει και από τα ιστορούμενα γεγονότα, αλλά και δεν επιθυμεί να αναλάβει την άσκηση γονικής μέριμνας, διότι υπολείπεται της ικανότητας αλλά και της βούλησης να διαπαιδαγωγήσει αυτό, ο επιπόλαιος δε και άστατος χαρακτήρας της συνιστά κακό πρότυπο για το παιδί»
Σχόλια