Κολαούζος (παρατηρητής) στη σύναξη των Σοσιαλιστών ο Αλέξης > Μεγαλεία στο Palazzo Pamphili για το λαικό παιδί απ' την Αρτα...

Οταν ο Αλέξης σαν πρόεδρος 15μελούς έδινε συνέντευξη στην Αννα την Παναγιωταρέα, το πιο μεγάλο το πιο τολμηρό του όνειρο, δεν μπορεί παρά να ήταν κάτι σαν το όνειρο κάθε γνήσιου αριστερού, μια αργομισθία στο Δημόσιο, πορείες στην Πανεπιστημίου με ουζάκι και τσίπουρα, και διακοπές σε σκηνή στην άγονη γραμμή...

Απο τη στιγμή βέβαια που ο ελληνικός λαός τον έκανε πρωθυπουργό είδε τη ζωή του να αλλάζει...

Ταξιδάκια με ιδιωτικό αεροπλάνο στην Κούβα, χλίδα και εξουσία που δεν μπορούσε καν να φανταστεί έγιναν η καθημερινότητά του...

Ομως κατά βάθος ξέρει...

Η συγκυρία που τον ξέβρασε στην εξουσία ήταν σαν το λαχείο του λαικού...

Κάθεται μία στο εκατομμύριο και το χειρότερο δεν εξασφαλίζει καμία συνέχεια...

Συνήθως οι τυχεροί, άμαθοι στο πολύ χρήμα, το ξοδεύουν γρήγορα και αλόγιστα και μετά ξαναγυρίζουν στην προηγούμενη μιζέρια τους ...

Μόνο που μετά τα πλούτη, η μιζέρια γίνεται δυσβάκτακτη ίσως και αβάστακτη, ανυπόφορη...

Το ίδιο και η εξουσία...

Απαξ και την γευτείς δεν μπορείς χωρίς αυτήν...

Αν ο Αλέξης θέλει να συνεχίσει να ζει το όνειρό του - και θέλει - θα πρέπει να πετάξει τον Καμμένο και να μπει στο κλάμπ των αληθινών αριστοκρατών...

Των Σοσιαλιστών...

Αυτό είναι και το ντηλ του με τον Σούλτς ...

Και η συμφωνία με τον Γιώργο...

Προς το παρόν, μακριά απ' τα αδιάκριτα μάτια των δημοσιογράφων, παρακολουθεί σαν κολαούζος (παρατηρητής) τη σύναξη των Σοσιαλιστών στο Palazzo Pamphili, στη Ρώμη,  και ονειρεύεται τη συνέχεια...

Είμαστε ακόμα στην αρχή...