Νίκος Φίλης > Η ομιλία με την οποία αποκαθήλωσε τον Τσίπρα (ή, όπως θάλεγε και η κυρα-Θεανώ: δηλαδή με συγχωρείτε απατεώνες είμαστε;)

To κείμενο δημοσιεύει η efsyn.gr

1. Έχει δίκιο ο πρωθυπουργός που στην ομιλία του στην ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι χρειάζεται στρατηγικός σχεδιασμός για την επόμενη μέρα . Η επόμενη μέρα όμως έχει έρθει.

Α) Στην Ευρώπη υπάρχει κρίση του μοντέλου της ευρωπαϊκής πορείας. Το μοντέλο της λιτότητας φτιάχνει τα τέρατα της ακροδεξιάς. Ήδη άρχισαν να μιλούν  για πολλές ταχύτητες. Το είπε η Μέρκελ αλλά στη συνέχεια το πήρε πίσω, ο Ολάντ, ο Πρόντι και άλλοι. Η σημερινή Ευρώπη δεν μπορεί να προχωρήσει. Στην εισήγηση του  ο Αλ. Τσίπρας έκλεισε το θέμα. Λάθος! Θα πάμε στη συνάντηση των κινημάτων και των αριστερών δυνάμεων το Μάρτιο στη  Ρώμη,  όπου συζητείται η επαναθεμελίωση της Ευρώπης,  ή θα δώσουμε την εντύπωση ότι είμαστε ένα κυβερνητικό κόμμα   που για το μέλλον της Ευρώπης μιλάει κυρίως μόνο με τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις και την κα Μέρκελ που έχουν την ευθύνη για τη σημερινή κρίση;

Β) Η άνοδος του Τραμπ σηματοδοτεί την κρίση της κεντρώας νεοφιλελεύθερης συναίνεσης. Οι διαιρετικές τομές στις ευρωπαϊκές κοινωνίες οργανώνονται γύρω από το κοινωνικό ζήτημα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι σοσιαλδημοκράτες π.χ. στη Γερμανία απομακρύνονται από το κυβερνητικό σφιχταγκάλιασμα με τη Μέρκελ. Η αντίθεση ανάμεσα στη Δεξιά (με ολοένα ενισχυόμενη την Ακροδεξιά) και την ευρύτερη Αριστερά, η αντίθεση ανάμεσα στο νεοφιλελευθερισμό και το Κράτος Πρόνοιας, ανάμεσα στη συντηρητική και την προοδευτική διακυβέρνηση επανέρχεται στο προσκήνιο.

Γ) Στην Ελλάδα η αντίθεση «μνημόνιο-αντιμνημόνιο» έχει πλέον ξεπεραστεί. Με τον Καμμένο συγκροτήσαμε κυβέρνηση για συγκυριακούς και όχι στρατηγικούς λόγους. Τώρα που εκλείπει η αντίθεση μνημόνιο-αντιμνημόνιο αυτή η κυβερνητική συνεργασία δεν έχει την ίδια  βάση πολιτικής νομιμοποίησης. Το «εμείς και οι άλλοι» τελείωσε.  Όπως τελείωσε επίσης το  δόγμα «εμείς οι αμόλυντοι και οι άλλοι οι μολυσμένοι».

Για παράδειγμα, είναι δυνατό να καταπίνουμε την κάμηλο; Ο Καμμένος είπε για εξοπλιστικό πρόγραμμα δύο δισ. και βάλε. Πως θα ταιριάξει με τα μέτρα κοινωνικής πολιτικής; Πως θα τα δώσουμε τα δύο δισ., όταν δίνουμε μάχη για τα πεντακόσια εκατομμύρια της Φωτίου; Αυτά τα εξοπλιστικά  προγράμματα που συζητήθηκαν; Που βρήκαν πολιτική νομιμοποίηση;

Δ) Σε αντιστοιχία και προς τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, πρέπει να αναζητήσουμε συνεργασίες με τον κεντρώο χώρο και ιδιαίτερα με το ΠΑΣΟΚ. Όσο και να μας «βρωμάει». Στη σημερινή διάταξη των πολιτικών δυνάμεων και με υπαρκτό τον κίνδυνο παλινόρθωσης μιας επιθετικής και ρεβανσιστικής δεξιάς,  το ΠΑΣΟΚ είναι ο συγγενέστερος χώρος παρ΄ ό,τι η συνεργασία μαζί του δεν μπορεί να υπάρξει άμεσα . Πρέπει να κάνουμε άνοιγμα για να διαμορφωθούν προγραμματικές συγκλίσεις και να ψηφιστεί η απλή αναλογική ως εκλογικό σύστημα για τις επόμενες κι όχι τις μεθεπόμενες εκλογές. Να θέσουμε εμείς τα διλήμματα στο ΠΑΣΟΚ δημιουργώντας συνθήκες πολιτικής ηγεμονίας της Αριστεράς. Και μέχρι να επιβεβαιωθεί μια τέτοια δυνατότητα,  δεν είναι δυνατό π.χ. να απορρίπτουμε την πρόταση της Φ. Γεννηματά, που στην ουσία ήταν επανάληψη της πρότασης Τσίπρα για διακομματική αντιμετώπιση των προβλημάτων του τύπου και μάλιστα ισχυριζόμενοι ότι η απόφαση ενός μονομελούς δικαστηρίου για τον ΔΟΛ ήταν … αμετάκλητη! Γι` αυτή την μπαρούφα ποιος μας συμβούλευσε;

2. Η διαπραγμάτευση βρίσκεται σε μια κρίσιμη φάση. Δεν προτρέχουμε, θα δούμε το αποτέλεσμά της. Έχουμε εμπιστοσύνη πως  κάνουμε ότι είναι δυνατόν για το καλύτερο αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι δανειστές είναι πολύ ισχυροί. Ωστόσο,  υπάρχουν διαφορές από το 2015 που αντανακλούν τη ρευστότητα των διεθνών εξελίξεων. Μοιάζει όμως να έχουμε νέες αυταπάτες. Είχαμε πει τον Μάιο ότι το αίμα που στάξαμε στο Ασφαλιστικό ήταν αυτό και τελείωσε και ότι τον Οκτώβριο θα έκλεινε η β΄ αξιολόγηση σχετικά ανώδυνα. Τον Οκτώβριο προβλέψαμε ότι η β΄ αξιολόγηση θα κλείσει στις 5 Δεκεμβρίου πακέτο με το χρέος  και ότι θα αποχωρήσει το ΔΝΤ. Σταθείτε ρε παιδιά! Δεν επιβεβαιώθηκε καμία από αυτές τις εκτιμήσεις μας. Κάκιστοι οι αντίπαλοι, αλλά εμείς μοιάζουμε να πηγαίνουμε αμέριμνοι στη διαπραγμάτευση. Πριν λίγες ημέρες σε συνέντευξή του στην ΕΦΣΥΝ ο Αλέξης είπε ότι δεν θα πάρουμε ούτε ένα ευρώ μέτρα. Το είπε για να το ακούσει ο Σόϊμπλε αλλά τον ακούν και οι Έλληνες. Επειδή όμως μπορεί να αναγκαστούμε να πάρουμε νέα μέτρα θα μας το χρεώσουν οι αντίπαλοι. 

Η όποια συμφωνία πρέπει να έρθει για απόφαση στην Κεντρική Επιτροπή. Δεν αρκεί μόνο η υπογραφή της κυβέρνησης. Πρέπει επίσης να συζητηθεί διεξοδικά στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος. Οφείλουμε επίσης να θυμηθούμε την εκτίμησή μας ότι πρωτογενή πλεονάσματα 3,5%  επί πολλά χρόνια είναι αδύνατο να επιτευχθούν χωρίς τεράστιο κοινωνικό βάρος, αφού στην ουσία θα σημαίνουν διαιώνιση της σκληρής και αδιέξοδης λιτότητας. 

Η κυβέρνηση δεν πρέπει να ασχολείται μόνο με τη διαπραγμάτευση όσο αναγκαίο κι αν είναι να κλείσει σύντομα. Πρέπει να προχωρήσει σε μονομερείς νομοθετικές πρωτοβουλίες για κρίσιμα λαϊκά προβλήματα όπως οι 100 δόσεις, η ανασύσταση των εργασιακών δικαιωμάτων και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η ανασυγκρότηση στο χώρο της υγείας και η μεταρρύθμιση στην παιδεία που πρέπει να τεθεί εκτός μνημονίου. Το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ)  που αυτές τις μέρες έχει προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον, είναι ένα χειροπιαστό παράδειγμα αποφασιστικής κοινωνικής παρέμβασης προκειμένου το ¨αόρατο τμήμα¨ της κοινωνίας, να κρατηθεί με αξιοπρέπεια και να μην σπρωχτεί στο περιθώριο και την επίφοβη αντιπολιτική. Με αυτό τον τρόπο θα αφήσει η Αριστερά το αποτύπωμά της ακόμη κι αν κάποτε φύγει από τη διακυβέρνηση της χώρας.

3. Υπάρχει σειρά ζητημάτων που δεν μας απαγορεύει η τρόικα να νομοθετήσουμε και υστερούμε. Ένα σύνολο μεταρρυθμίσεων και δημοκρατικών αξιών που επηρεάζουν την καθημερινότητα και την προσωπικότητα του πολίτη. Ένα σύνολο θεμάτων που δείχνουν τον αναντικατάστατο ρόλο μια αριστερής διακυβέρνησης. Πως θα ήταν η αντιμετώπιση του προσφυγικού στη χώρα μας αν δεν ήταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;  Γι` αυτό μας πληγώνουν  οι θάνατοι στη Μυτιλήνη που δίνουν την εντύπωση ότι υιοθετούμε το μοντέλο της ήπιας αποτροπής. Το ύφος και το ήθος της αριστερής διακυβέρνησης με βασικό κριτήριο την ειλικρίνεια στη σχέση μας με την κοινωνία, είναι εξίσου και περισσότερο σημαντικό με την έκβαση της οικονομίας και συχνά δεν τα πάμε καλά σε αυτή την αξιολόγηση.

*Βουλευτής Α΄ Αθήνας και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ. 

⇒ Το κείμενο βασίζεται στην ομιλία του Νίκου Φίλη στη συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ το Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2017.