Η διαπλοκή στην εξουσία κανονικά και με το νόμο > Δες το κυβερνητικό επιτελείο του Τραμπ έναν προς έναν...

Η διαπλοκή στην εξουσία. Συμβαίνει σχεδόν παντού σε κάποιο βαθμό, αλλά με τη νέα κυβέρνηση Τραμπ η διαπλοκή και η εξουσία θα είναι έννοιες ταυτόσημες.

Πολλοί ψήφισαν τον δισεκατομμυριούχο Ντόναλντ Τραμπ ως μια «αντισυστημική» φιγούρα που έκανε καμπάνια για τους «ξεχασμένους» και «εκείνους που έμειναν πίσω» και που θα τα έβαζε με το διεφθαρμένο κατεστημένο. Ας το ξανασκεφτούν.

Το κυβερνητικό του επιτελείο αποτελείται από κατεξοχήν εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου, από αρνητές της κλιματικής αλλαγής, από ακραιφνείς ρατσιστές, υπερσυντηρητικούς στην καλύτερη περίπτωση, που προμηνύουν τα χειρότερα για τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, για το περιβάλλον και για την ανακατανομή του πλούτου προς... τα πάνω.

Οι πρώτοι που θα επωφεληθούν από τις φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους ή από το ξήλωμα της μεταρρύθμισης του Μπαράκ Ομπάμα στην υγεία (Obamacare), που έχει εξαγγείλει μεταξύ πολλών άλλων ο Τραμπ, θα είναι τα μέλη της κυβέρνησής του και οι ισχυροί φίλοι τους.

Επιλέξαμε και παρουσιάσαμε τα πιο «ξεχωριστά» από τα πρόσωπα της αυριανής κυβέρνησης, εφόσον, φυσικά, εγκριθεί προηγουμένως ο διορισμός τους από τη Γερουσία.

Κι ενώ κανένας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πώς θα είναι η προεδρία Τραμπ, η μόνη μέχρι στιγμής ασφαλής πρόβλεψη είναι ότι η αμερικανική εργατική τάξη δεν θα πάει στον παράδεισο.

Μάικ Πενς, αντιπρόεδρος:

Η δεξιά της δεξιάς. Ακραία συντηρητικός σε κοινωνικά ζητήματα, ειδικά στο θέμα των αμβλώσεων και με ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη στάση ως προς τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ.

Πέρυσι εισήγαγε έναν περιοριστικό νόμο για τις αμβλώσεις στην Πολιτεία στην οποία έχει εκλεγεί κυβερνήτης, την Ιντιάνα, ενώ έχει δηλώσει υπέρ της άρσης της απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου του 1973 με την οποία επιτράπηκαν οι αμβλώσεις σε ομοσπονδιακό επίπεδο.

Προσπάθησε ανεπιτυχώς να αποτρέψει την εγκατάσταση προσφύγων στην Ιντιάνα.

Πριν από λίγες μέρες χαρακτήρισε «λάθος»τη μείωση της ποινής της «προδότριας» Τσέλσι Μάνινγκ.

Ρεξ Τίλερσον, υπουργός Εξωτερικών:


Τα πετρέλαια στην εξουσία και... με τη βούλα. Ενας από τους κατεξοχήν εκπροσώπους του πετρελαϊκού λόμπι, ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της ExxonMobil, θα ηγηθεί του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τις διεθνείς σχέσεις και για το περιβάλλον.

Μια από τις πιο ανησυχητικές κυβερνητικές επιλογές του Τραμπ που, ωστόσο, θορύβησε το πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ όχι για την ουσία, αλλά για τις παλαιότερες επιχειρηματικές του δραστηριότητες στη Ρωσία του Πούτιν.

Στίβεν Μνούτσιν, υπουργός Οικονομικών:

Η επιτομή της πιο αρνητικής όψης του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Πρώην μεγαλομέτοχος της Goldman Sachs και διαχειριστής κερδοσκοπικών κεφαλαίων, δραστηριότητες από τις οποίες απέκτησε τεράστια περιουσία.

Κατόπιν, η τράπεζά του, η OneWest Βank, εξαγόρασε άλλες χρεοκοπημένες τράπεζες και διαχειρίστηκε στεγαστικά δάνεια με στυγνούς καπιταλιστικούς όρους οδηγώντας σε χιλιάδες εξώσεις μετά την κρίση των subprimes.

Εξ ου και το παρατσούκλι «μηχανή εξώσεων» από τον Τύπο.

Γουίλμπουρ Ρος, υπουργός Εμπορίου:


Δισεκατομμυριούχος επενδυτής, γνωστός και ως «βασιλιάς της χρεοκοπίας».

Εξαγόραζε χρεοκοπημένες επιχειρήσεις, κυρίως εργοστάσια και χαλυβουργίες, και στη συνέχεια τις μεταπωλούσε σε φουσκωμένες τιμές, αφού προηγουμένως τις «εξυγίαινε».

Τη στιγμή που ο Τραμπ απειλεί με πρόστιμα και δασμούς τις αυτοκινητοβιομηχανίες που κατασκευάζουν νέες μονάδες στο εξωτερικό αντί στις ΗΠΑ, ο Ρος, σύμφωνα με το Reuters, «έδιωξε» 2.700 θέσεις εργασίας εκτός συνόρων μετά το 2004, καθώς αρκετές από τις επιχειρήσεις που «διέσωσε» μετέφεραν τις μονάδες τους εκτός ΗΠΑ.

Τομ Πράις, υπουργός Υγείας:


Βουλευτής από την Τζόρτζια και ορθοπεδικός χειρουργός, ήταν μέχρι πρότινος επικεφαλής της επιτροπής προϋπολογισμού της Βουλής των Αντιπροσώπων, δριμύς επικριτής του Obamacare κι ένας από τους ανθρώπους που αναμένεται να διαδραματίσουν ρόλο-κλειδί στο ξήλωμα της μεταρρύθμισης του τέως προέδρου. Oχι ανιδιοτελώς, όπως φαίνεται.

Ο Πράις ήταν μέτοχος σε φαρμακευτικές εταιρείες και τα τελευταία χρόνια φέρεται να κέρδισε πολλές χιλιάδες δολάρια από την πώλησή τους, καθώς και να εισηγήθηκε ευνοϊκές ρυθμίσεις για τις συγκεκριμένες εταιρείες.

Ιλέιν Τσάο, υπουργός Μεταφορών:

Γεννημένη στην Ταϊβάν, η Τσάο διετέλεσε υπουργός Εργασίας επί Τζορτζ Μπους Β’ και είναι παράλληλα σύζυγος του επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία, Μιτς Μακόνελ.

Το «ασυμβίβαστο» στην περίπτωσή της δεν είναι αυτό, αλλά η ναυτιλιακή εταιρεία της οικογένειάς της, τα περισσότερα πλοία της οποίας έχουν σημαία Λιβερίας και Παναμά, κάτι που δεν επιτρέπεται από την αμερικανική νομοθεσία.

Παράλληλα, η Τσάο, η οποία ήταν μέλος του Δ.Σ. της Wells Fargo από το 2011, κέρδισε 1,2 δισ. δολάρια σε μια περίοδο όπου η συγκεκριμένη τράπεζα παραδέχτηκε ότι είχε φτιάξει χιλιάδες πλαστούς λογαριασμούς.

Τζεφ Σέσιονς, υπουργός Δικαιοσύνης:

Η «βαθιά», ρατσιστική Αμερική στην κεφαλή της Δικαιοσύνης.

O νυν γερουσιαστής της Αλαμπάμα το 1986 απορρίφθηκε ως υποψήφιος για τη θέση του ομοσπονδιακού δικαστή λόγω ρατσιστικών δηλώσεων για τους Αφροαμερικανούς και της συμπάθειας που είχε εκφράσει για τα μέλη της Κου-Κλουξ-Κλαν, αλλά 8 χρόνια αργότερα εξελέγη γενικός εισαγγελέας στην Πολιτεία.

Ο Σέσιονς τηρεί εχθρική στάση απέναντι στους μετανάστες, ακόμα και τους νόμιμους, και θεωρείται ότι έχει υπαγορεύσει πολλά σημεία της μεταναστευτικής ατζέντας του Τραμπ.

Ρικ Πέρι, υπουργός Ενέργειας:


Η προστασία του περιβάλλοντος στα καλύτερά της.

Ως πρώην κυβερνήτης του Τέξας είχε ζητήσει τη μείωση των κανονισμών για τις πετρελαϊκές βιομηχανίες και είχε αποκαλέσει «αβάσιμη» την επιστήμη γύρω από την κλιματική αλλαγή.

Το 2012 είχε ζητήσει να καταργηθεί η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος (ΕΡΑ), η οποία στο εξής θα υπόκειται στην αρμοδιότητά του.

Σκοτ Προύιτ, επικεφαλής ΕΡΑ:

Ο γενικός εισαγγελέας της Πολιτείας της Οκλαχόμα αμφισβητεί την κλιματική αλλαγή, αλλά θα αναλάβει την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος, την οποία είχε μηνύσει 14 φορές (!) στο παρελθόν λόγω των περιορισμών που επέβαλλε στη βιομηχανία των υδρογονανθράκων.

Ηγείται μιας κίνησης 28 Πολιτειών που ζητούν την άρση της πρωτοβουλίας του Μπαράκ Ομπάμα για την προώθηση των καθαρών μορφών ενέργειας.

Στην ακρόασή του από τη Γερουσία τις προάλλες δήλωσε ότι διατηρεί ακόμα αμφιβολίες σχετικά με τη συμβολή του ανθρώπινου παράγοντα στην κλιματική αλλαγή.

Μπέτσι Ντέβος, υπουργός Παιδείας:


Πάμπλουτη «φιλάνθρωπος», γενναιόδωρη χρηματοδότρια του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ακτιβίστρια των συντηρητικών αξιών που ήθελε να προωθήσει μέσα από την εκπαίδευση τη «βασιλεία του Θεού», υπέρμαχος της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της κατ’ οίκον διδασκαλίας.

Το όραμα της Ντέβος για την Παιδεία είναι τα charter schools, ένα είδος μεικτών σχολείων που χρηματοδοτούνται από το Δημόσιο, αλλά διοικούνται από ιδιώτες.

Υποστηρίζει ότι στις φτωχές οικογένειες πρέπει να δίνονται vouchers για να μπορούν να στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά ή θρησκευτικά σχολεία της επιλογής τους, καθώς και ότι ο ανταγωνισμός θα βοηθήσει τα δημόσια σχολεία να γίνουν καλύτερα.

Λεπτομέρεια: ο αδερφός της, ο Ερικ Πρινς, είναι ιδρυτής της διαβόητης εταιρείας ασφαλείας Blackwater, γνωστής από τον πόλεμο του Ιράκ.

Αντριου Πάζντερ, υπουργός Εργασίας:


Ο διορισμός του «βασιλιά των φαστ φουντ» προαναγγέλλει «παράδεισο» για τα εργασιακά δικαιώματα.

Ιδιοκτήτης του ομίλου CKE Restaurants Holdings που έχει αλυσίδες φαστ φουντ, όπως Carl’s Jr, Hardee’s κ.ά.

Η αλυσίδα του είναι γνωστή για τις σεξιστικές της διαφημίσεις.

Ο ίδιος αντιτίθεται στην αύξηση του κατώτατου μισθού στα 15 δολάρια την ώρα, ένα αίτημα το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει προκαλέσει εκτεταμένες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στον χώρο των φαστ φουντ, και εκτιμά ότι «ο υπερβολικός έλεγχος κάνει μεγάλη ζημιά στις επιχειρήσεις μας».

Οπως σχολίαζε ο ιστότοπος salon.com, «το να διορίζεις τον Πάζντερ υπουργό Εργασίας είναι σαν να καλείς τον Τόνι Σοπράνο να υπηρετήσει ως γενικός εισαγγελέας».

Στίβεν Μπάνον, ανώτατος σύμβουλος:


Πρώην στέλεχος της Goldman Sachs και μέχρι πρότινος πρόεδρος της ακροδεξιάς ιστοσελίδας Breitbart News, ο Μπάνον είναι από τα πιο «τρομακτικά» πρόσωπα που πλαισιώνουν τον Τραμπ.

Ρατσιστής, αντισημίτης, ισλαμοφοβικός, συνωμοσιολόγος και πάμπλουτος. Ακριβώς τα προσόντα που χρειάζεται να διαθέτει ο ανώτατος σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ.
πηγή