Αχρηστοι, εθνικά επικίνδυνοι Συριζαίοι > Ο υφυπουργός που αποκάλυψε στους Τούρκους αυτά που δεν έπρεπε...

Ανησυχία προκαλεί στην Αθήνα η τροπή που μπορεί να λάβουν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, με αφορμή αφενός την υπόθεση των οκτώ, αφετέρου την ατυχή πρωτοβουλία ενός μέλους της κυβέρνησης να μιλήσει δημόσια και επισήμως για ελληνικά σχέδια κατοίκησης και οικονομικής εκμετάλλευσης βραχονησίδων του Αιγαίου.

Η πρόσφατη, έγγραφη και πρωτοκολλημένη, κοινοβουλευτική απάντηση του υφυπουργού Ναυτιλίας Νεκτ. Σαντορινιού περί πρόθεσης της κυβέρνησης να δημιουργήσει συνθήκες οικονομικής ζωής σε 28 βραχονησίδες του Αιγαίου και μάλιστα μέσω... ευρωπαϊκού προγράμματος Interreg, έχει τραβήξει την προσοχή της Αγκυρας αλλά και του τουρκικού Τύπου.

Ως προς το θέμα των οκτώ αξιωματικών που έχουν αιτηθεί άσυλο στην Ελλάδα, η Αγκυρα έχει διαμηνύσει μέσω πολλαπλών διαύλων στην Αθήνα, ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θεωρεί την παράδοσή τους ζήτημα υψίστης σημασίας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε κάθε επαφή πολιτικού ή διπλωματικού επιπέδου ανάμεσα στις δύο χώρες, το ζήτημα των οκτώ φυγάδων τίθεται πάντα επί τάπητος από την τουρκική πλευρά. Ως εκ τούτου, οι δικαστικές εξελίξεις και συγκεκριμένα οι πρώτες αποφάσεις του Αρείου Πάγου κατά της έκδοσης δύο εκ των οκτώ εκζητουμένων, λειτουργούν ως ακόμη ένας μοχλός πίεσης έναντι της Αθήνας.

Για τον κ. Σαντορινιό οι αντιδράσεις είναι σε δύο επίπεδα. Σε επίπεδο κυβέρνησης υπάρχει εξαιρετικά σοβαρή ενόχληση, ωστόσο ακόμη αναζητείται ο τρόπος δημόσιου χειρισμού ενός τόσο ευαίσθητου ζητήματος. Εμπειροι παρατηρητές και πρόσωπα που στελεχώνουν ευαίσθητες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό, εκφράζουν μια αυθεντική απορία για την πρωτοβουλία του υφυπουργού, που χαρακτηρίζεται –στην καλύτερη περίπτωση– αψυχολόγητη. Πολύ περισσότερο, διότι ο κ. Σαντορινιός αποκάλυψε ότι επί του συγκεκριμένου θέματος είχαν πραγματοποιηθεί συσκέψεις με συμμετοχή στελεχών των υπουργείων Εθνικής Aμυνας και Εξωτερικών. 

Στρατιωτικές πηγές, πάντως, υποβάθμιζαν το θέμα, τονίζοντας ότι πάντα το ΥΠΕΘΑ ερωτάται όταν είναι πιθανό να πραγματοποιηθούν επενδύσεις ή οικονομικές δραστηριότητες σε συνοριακές περιοχές.