Ο υπάλληλος του Δήμου Αθηναίων, ο οποίος την πιο κρύα νύχτα του χιονιά έκλεισε το κέντρο αστέγων επειδή είχε τελειώσει η βάρδια του, οπωσδήποτε είναι –. (Στη θέση της παύλας συμπληρώνετε εσείς τον αρμόζοντα χαρακτηρισμό στο ηθικό ποιόν της συγκεκριμένης πράξης.)
Αλλο τόσο από το ίδιο, όμως, είναι και ο άλλος δημοτικός υπάλληλος, εφόσον αληθεύουν οι ισχυρισμοί του πρώτου· διότι εκείνος τηλεφώνησε λίγο πριν από την ώρα που έπρεπε να παρουσιαστεί στη δουλειά, για να πει ότι ήταν άρρωστος. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Ταιριάζουν, θα μπορούσαν να είναι καλοί φίλοι· είναι κρίμα που τσακώθηκαν...
Περισσότερο κρίμα, όμως, είναι ότι την πλήρωσαν οι άστεγοι. Είμαι βέβαιος –και το λέω χωρίς ίχνος ειρωνείας– ότι ο Γιώργος Καμίνης πρέπει να αισθάνεται προσωπικά προσβεβλημένος· είμαι βέβαιος επίσης ότι θα το έχει πάρει προσωπικά να αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που ανήκουν. Γι’ αυτό, παίρνω την πρωτοβουλία να βοηθήσω με κάποιες σκέψεις μου. Το γεγονός ότι, σε ένα τόσο κρίσιμο για την περίσταση πόστο, δύο υπάλληλοι είχαν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν κατά τη χειρότερη βούλησή τους δείχνει ότι ο δήμος δεν διοικείται.
Καταλαβαίνω ότι ένα σύστημα διοίκησης θα υφίσταται προσχηματικώς· πραγματική διοίκηση στις υπηρεσίες του δήμου, όμως, δεν υπάρχει. Το ότι αυτοί οι υπάλληλοι συμπεριφέρθηκαν έτσι δεν είναι προϊόν της τυχαίας συνάντησης δύο «ιδιόρρυθμων» χαρακτήρων· δείχνει, κυρίως, ότι δεν είχαν κανένα φόβο για τις πιθανές συνέπειες της συμπεριφοράς τους – και, φυσικά, δεν πολυνοιάζονταν ούτε για τις άμεσες κοινωνικές επιπτώσεις της: οι άστεγοι ας πάνε όπου μπορούν.
Η διαπίστωση περί απουσίας διοίκησης ενισχύεται και από το πρόσφατο κάζο με τη ρόδα στο Σύνταγμα.
Την περίοδο εκείνη ήμουν σε άδεια, αλλά δεν με εμπόδιζε να απορώ πώς γίνεται σε μια τόσο σοβαρή υπόθεση για τον δήμο και την εικόνα του να συγκεντρώνεται τόση επιπολαιότητα, τόση βλακεία και τόση ανευθυνότητα. Είναι φανερό ότι ο δήμος τελεί υπό διάλυση – να μας επιφυλάσσει άραγε και «εβδομάδα προσφορών»;
πηγή
Σχόλια