Ακόμα και στη δύση - που πολλοί απο εμάς θαυμάζουμε και καλώς φυσικά - υπάρχουν πολλά μοντέλα λειτουργίας ενός κράτους...
Μιλάμε για άτυπα μοντέλα φυσικά εφόσον στα χαρτιά όλα είναι σωστά κλπ...
Η Γαλλία είναι ένα κράτος που λειτουργεί με τον εξής απαράβατο κανόνα...
Οταν διακυβεύεται το κρατικό γαλλικό συμφέρον όλα τα άλλα (πληροφόρηση, δικαιοσύνη κλπ) έρχονται δεύτερα...
Θα μου πείτε είναι κακό αυτό?
Εμείς δεν παίρνουμε θέση απλά λέμε τι γίνεται...
Στα αγγλοσαξονικά κράτη πχ δεν είναι έτσι...
Φυσικά και εκεί γίνονται διάφορα αλλά στα κρυφά και σε μικρή έκταση...
Στη Γαλλία είναι ο κανόνας...
Με αυτήν την έννοια δεν μας έκαναν εντύπωση αυτά που διαβάσαμε στο φέισμπουκ της Μαρίας Δεναξά..
Δείτε και εσείς...
Σαν να μην συνέβη ποτέ…
Στο παρελθόν απόκρυψη ειδήσεων και γεγονότων που αυτόματα θα αποτελούσαν πρώτο θέμα στην επικαιρότητα, γινόταν σπάνια στη Γαλλία. Η παραπληροφόρηση και ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης ήταν καταδικαστέες πράξεις, από συναδέλφους, πολίτες, διανοούμενους.
Αυτά χθες.
Σήμερα συμβαίνει το εξής παράδοξο. Ενώ η πρόσβαση στην εξέλιξη των γεγονότων γίνεται με αστραπιαίους ρυθμούς, η είδηση που βγαίνει προς τα έξω -εκούσια τις περισσότερες φορές- έχει υποστεί μετάλλαξη ή αποκρύπτεται επιμελώς, με αποτέλεσμα οι πολίτες να κοιμούνται τον «ύπνο του δικαίου» και η «τύχη τους να δουλεύει», όπως λέμε στην Ελλάδα.
Για παράδειγμα καθ όλη την διάρκεια της χθεσινής νύχτας, πολυσύχναστη περιοχή του Παρισιού, μετατράπηκε σε «εμπόλεμη ζώνη» από πρόσφυγες και μετανάστες, που έχουν χωριστεί σε φυλετικές ομάδες και συγκρούστηκαν χωρίς κανείς να γνωρίζει τον λόγο.
Φωτογραφίες και βίντεο με σκηνές απόλυτης βίας κυκλοφόρησαν εκτός Γαλλίας ενώ εντός…κανείς δεν πήρε είδηση! Οι συγκρούσεις αποσιωπήθηκαν σχεδόν από το σύνολο των γαλλικών ΜΜΕ, ώστε να μην πάρουν έκταση οι αντιδράσεις κι ο προβληματισμός στην προεκλογική Γαλλία. Κανείς, πλην ελαχιστων δεν αντιλήφθηκε το παραμικρό μέχρι τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Ανάλογες σκηνές μαθαίνω συμβαίνουν σχεδόν κάθε βράδυ. Με πολίτες και δημοσιογράφους να δέχονται επιθέσεις και την κυβέρνηση να κάνει θεαματικές αλλά αναποτελεσματικές επιχειρήσεις απομάκρυνσης, χωρίς όμως να δίνει ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματα των χιλιάδων κατατρεγμένων που αναζητούν μια καλύτερη ζωή.
Υ.Γ. Τελικά ποιος αντιγράφει ποιον στα θέματα απόκρυψης ειδήσεων, αποπροσανατολισμού και παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης σ΄αυτή την Ένωση; Μήπως αυτές οι τακτικές αποτελούν μέρος της στρατηγικής για την επιβολή των διαστροφικών πολιτικών που πρέπει να γίνουν αποδεκτές απο την μάζα;
Credo quia absurdum = Πιστεύω διότι είναι παράλογο = Το παράλογο σήμερα ενάντια στη λογική = Το παράλογο ώς ευνουχισμός της λογικής
Σχόλια