ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι βουλιάζουν στην αμοιβαία καχυποψία και στα θολά προικοσύμφωνα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραπαίει σταθερά μεταξύ του δόγματος Άδωνι και του καραμανλικού «κέντρου», και ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζεται – εντός αυτού του πολιτικού κάδρου – να δοκιμάσει τις δυνατότητες της νέας σχέσης του ΣΥΡΙΖΑ με την κεντροαριστερά.
Η «επιχείρηση Κεντροαριστερά» είναι το νέο στοίχημα του πρωθυπουργού – ένα στοίχημα, που το επιβάλουν αφ’ ενός η ανάγκη διεξόδου από τη βαριά μνημονιακή ατζέντα και, αφ’ ετέρου η δημοσκοπική κατήφεια και η εμφανής αποστασιοποίηση μιας μεγάλης μερίδας ψηφοφόρων που δεν προέρχεται μεν από την ριζοσπαστική Αριστερά αλλά στήριξε καίρια τον ΣΥΡΙΖΑ στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.
Στρατηγική «ήπιας σύγκλισης»
Πρώτο πεδίο δοκιμής του εύρους και της δυναμικής της εν λόγω επιχείρησης θα αποτελέσει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ στα μέσα του Οκτώβρη. Έως τότε, ο σχεδιασμός του πρωθυπουργικού επιτελείου προβλέπει την προσεκτική – και ισορροπημένη – διεύρυνση του κυβερνώντος κόμματος προς τα κεντροαριστερά.
Τύποις, το προσυνεδριακό προσκλητήριο θα έχει τον χαρακτήρα της αμφίπλευρης διεύρυνσης, καθ’ ότι όμως δεν διαπιστώνεται ιδιαίτερος ζήλος για εξ αριστερών επαναπατρισμούς η βασική στόχευση θα κινείται δεξιότερα του ΣΥΡΙΖΑ και αριστερότερα του κέντρου.
Πρόκειται για ένα εγχείρημα αμφίβολης ακόμη έκτασης και αποτελεσματικότητας, με δεδομένες και τις ισχυρές αντιστάσεις που εκδηλώνονται εντός ΣΥΡΙΖΑ. Εξ ου και ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει την οδό των ήπιων πρωτοβουλιών και υπερβάσεων.
«Δεν έγινα σοσιαλδημοκράτης»
Δεν είναι, δε, καθόλου τυχαία και η απάντησή του, στην τελευταία συνέντευξή του στον γαλλικό Monde, όταν δέχθηκε το ερώτημα «γίνατε σοσιαλδημοκράτης»;
«Δεν είναι έτσι, αλλά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, βρίσκομαι πιο κοντά στους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες, σε σχέση με τους ηγέτες της Δεξιάς», απάντησε ο πρωθυπουργός.
«Είναι άλλο πράγμα οι στρατηγικές συμμαχίες στην Ευρώπη και άλλο η ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, μια ταυτότητα σταθερά ριζοσπαστική και αριστερή», είναι επίσης το σχόλιο παλαιού κομματικού στελέχους της κυβέρνησης.
Η πολιτική σημειολογία και μόνον, όμως, της «οικογενειακής» φωτογραφίας Τσίπρα με τους ευρωπαίους σοσιαλιστές ηγέτες στο Ζάππειο ήταν ένα ηχηρό μήνυμα και προς το εσωτερικό πολιτικό ακροατήριο.
Ο «παράγων» Καραμανλής
Εξίσου ηχηρές είναι και οι σταθερά θετικές αναφορές του στο πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή – αναφορές στις οποίες, κατά τη χθεσινή συνέντευξη στην ΔΕΘ, προστέθηκε και η επισήμανση ότι «τον έχει κρίνει ο λαός και η ιστορία».
Η επίκληση Καραμανλή, πέραν της συνήθους – και χρήσιμης για την κυβέρνηση – ταραχής που προκαλεί στη Νέα Δημοκρατία, θεωρείται από τους κυβερνητικούς επιτελείς και ως ένας εξίσου χρήσιμος μοχλός προσέγγισης αποστασιοποιημένων ψηφοφόρων του κέντρου, που δεν τους έχει συνεπάρει η ηγεσία Μητσοτάκη και αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις ιδεολογικές ακροβασίες της Νέας Δημοκρατίας.
Στην πράξη, πάντως, τα πρώτα δείγματα για τις προοπτικές της κεντροαριστερής διεύρυνσης θα μετρηθούν αφ’ ενός από τα πρόσωπα που θα σηματοδοτήσουν τη στροφή και, αφ’ ετέρου, από τις αντιδράσεις στον παραδοσιακό κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο μεν μέτωπο των προσώπων, ηχηρές και προκλητικές συγκλίσεις δεν προβλέπονται μέχρις στιγμής. Κι ακόμη και με ονόματα που έχουν ήδη συζητηθεί και θεωρούνται «κλειδωμένα», όπως του Φώτη Κουβέλη και της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, η κεντρική σκέψη είναι να αξιοποιηθούν – σε πρώτο χρόνο τουλάχιστον – στην λεγόμενη επιτροπή στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ και όχι σε μάχιμες θέσεις πρώτης γραμμής.
Οι αντιδράσεις στον ΣΥΡΙΖΑ
Σε ό,τι αφορά τις αντιδράσεις, η πρώτη γεύση θα δοθεί το επόμενο Σαββατοκύριακο στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι στιγμής, οι θέσεις είναι περίπου οριοθετημένες αλλά και, εσκεμμένα, μη συντεταγμένες.
Ο Νίκος Φίλης, για παράδειγμα, στην συνέντευξή του στο tvxs.gr, επέλεξε την γραμμή των αποστάσεων ασφαλείας: «Ο ΣΥΡΙΖΑ», είπε, «πρέπει να μετεξελιχθεί σε κόμμα διπλή ευθύνης και διακυβέρνησης και αγώνα», για να προσθέσει προσεκτικά ότι «παρουσιάζει ενδιαφέρον ο διάλογος με σοσιαλδημοκρατικά και οικολογικά κόμματα της Ευρώπης».
Από την πλευρά τους, οι «53» είναι σαφώς πιο κάθετοι και έχουν καταστήσει σαφές ότι η προσέγγιση με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία δεν πρέπει να έχει αντίκρισμα και στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό – πόσο μάλλον, εάν πρόκειται να συμπεριλάβει και την ένταξη στελεχών προερχόμενων από το ΠΑΣΟΚ.
Το εάν αυτό το «Όχι» θα μεταφραστεί και σε συντεταγμένη θέση θα φανεί ίσως στην Κεντρική Επιτροπή της επόμενης εβδομάδας…
πηγή
Σχόλια