 |
| Μιά μύγα μες το γάλα είναι ενοχλητική και σιχαμένη και σου γυρίζει τα άντερα. Ο φυσικος της χώρος εκεί που ανήκει είναι ένας βόθρος. |
Ο ρόλος της βλακείας στην παγκόσμια ροή των πραγμάτων ανα τους αιώνες είναι υποτιμημένος.
Μιλάμε για την καθαρή ανόθευτη βλακεία.
Την ατομική αλλά και την συλλογική βλακεία.
Η βλακεία μπορεί να είναι μόνιμη (ενας λαός κάνει βλακείες συνεχώς επι δεκαετίες) ή παροδική (πχ κάποιος λαός περνάει δυσκολίες και απο τη στενοχώρια μετατρέπεται σε βλάκα , κάνει βλακείες, για ένα χρονικό διάστημα)
Κύριο χαρακτηριστικό της βλακείας είναι ότι είναι αήττητη.
Πχ μιλάς με κάποιον σε κάποια κοινωνική συναναστροφή (πχ σε ένα σπίτι) και αυτός σε πιάνει και με συνωμοτικό ύφος σου εξηγεί ότι τα τελευταία χρόνια μας ψεκάζουν και γιαυτό δεν αντιδρούμε στα μνημόνια, ότι πρόκειται για σχέδιο ψεκασμών δεκαετιών και ότι το κάνουν για να μας πάρουν τα πετρέλαια. Ο άνθρωπος αυτός δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο σημάδι. Ντύνεται κανονικά φέρεται κανονικά δείχνει ένας μέσος άνθρωπος. Ομως είναι βλάκας.
Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες.
Σε αυτή την περίπτωση είναι μάταιο να ανοίξεις συζήτηση.
Θα νικηθείς κατα κράτος.
Η για παράδειγμα έχεις κάποιον που ισχυρίζεται ότι είναι ρατσιστικό και φασιστικό να χωρίζονται οι άνθρωποι στα αγγλικά σε αρχάριους και προχωρημένους και ότι αυτό θα πρέπει να καταργηθεί. Η έτερος ότι είναι φασιστικό και ρατσιστικό να υπάρχουν καλοί και κακοί μαθητές καλά και κακά σχολεία κλπ
Πρέπει να είμεθα ειλικρινείς.
Αυτός δεν είναι αριστερός , είναι βλάξ.
Η για παράδειγμα η άποψις ότι έλα μωρέ ας κλείσουμε τις τράπεζες για να εκβιάσουμε τους άλλους , έτσι κι αλλιώς οι δικοί μας δεν έχουν λεφτά ("οι τράπεζες είναι ήδη κλειστές γιαυτούς εδώ και χρόνια").
Πρέπει ξανά να είμεθα ειλικρινείς.
Να μην λέγομεν ψέματα.
Αυτός που λέγει αυτήν την πρόταση δεν είναι αριστερός, δεν είναι τροτσκιστής , δεν είναι μαρξιστής λενινιστής.
Είναι βλάκας.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι ένα ποσοστό πληθυσμού σε μιά υγιή κοινωνία είναι βλάκες , αυτό λειτουργεί θετικά.
Το πρόβλημα είναι μεγάλο όταν αυτό το ποσοστό αρχίζει και κινείται σε ένα ποσοστό 30% και άνω.
Θα πρέπει επίσης να τονιστεί ότι οι βλάκες όσο είναι μεταξύ τους δεν έχουν πρόβλημα, τα προβλήματα αρχίζουν όταν έρχονται σε επαφή με τον πραγματικό κόσμο εκεί όπου πλειοψηφία είναι οι μέσοι άνθρωποι.
Για παράδειγμα εάν είμαστε 22 βλάκες χωριζόμαστε σε ομάδες και παίζουμε μπάλα μιά χαρά, κάνουμε παράγκες κλπ δεν έχει σημασία, τίποτα δεν μας φαίνεται περίεργο.
Οταν όμως πάμε να παίξουμε με άλλους μέσους ανθρώπους εκεί όχι μόνο πάντα χάνουμε αλλά και πάντα μας φταίει ο διατητής, οι ψεκασμοί ή ότι το χρέος είναι αισχρό και ανήθικο και άλλα τέτοια...
Αυτή είναι και η αιτία που οι βλάκες προτιμούν να είναι μεταξύ τους και να μην είναι μέλη ευρύτερων ομάδων (πχ ΕΕ) όπου εκεί κυριαρχούν οι μέσοι άνθρωποι και η βλακεία φαίνεται σαν τη μύγα με το γάλα είναι παράταιρη δεν ταιριάζει είναι ενοχλητική, σιχαμένη.
Αντίθετα μιά μύγα μέσα σε έναν βόθρο ταιριάζει.
Εν πάσει περιπτώσει το θέμα αυτό (ο ρόλος της βλακείας στα πράγματα ) είναι τεράστιο και ίσως χρειαστεί να επανέλθουμε
ΥΓ Ολοι οι όροι σε αυτό το κείμενο είναι πολιτικοί και σε καμία περίπτωση προσωπικοί. Είναι σαφές ότι με τον όρο βλακεία αναφερόμαστε στην πολιτική βλακεία.
Σχόλια