Λένε κάποιοι ότι η περίπτωση Κωνσταντοπούλου δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα των πολιτικών σχολιαστών αλλά άλλων επιστημόνων.
Δεν το γνωρίζουμε διότι δεν έχουμε τέτοια ειδίκευση.
Πολιτικά πάντως η κυρία Κωνσταντοπούλου είναι ειδική περίπτωση.
Εχει πάνω της όλα τα πολιτικά κουσούρια των αριστερών χωρίς όμως τα θετικά τους , βλέπει δηλαδή παντού συνωμοσίες, πιστεύει ακράδαντα ότι μόνο αυτή είναι ηθική και όλοι οι άλλοι ανήθικοι και εξαυτού του λόγου είναι διαρκώς εριστική με τους πολιτικούς της αντιπάλους σαν να δείχνει ότι θέλει να πάρει μιά κάποιου τύπου ρεβάνς για άλλες ιστορίες, παλιότερες, ενδεχομένως ιστορίες απο τον εμφύλιο ή και την δικτατορία.
Χτες κατόρθωσε και εκανε συμπαθή τον Σαμαρά ο οποίος - σε προσωπικό επιπεδο - είχε δίκιο (ακόμα και τα κουδούνια άφηνε επίτηδες να χτυπάνε η απίστευτη πρόεδρος ενώ μιλούσε ο δύστυχος Σαμαράς) το οποίο και δεν μπορούσε να βρεί.
Το να πούμε ότι κάτι πρέπει να γίνει με την περίπτωσή της δεν έχει πολύ νόημα γιατί σε αυτήν την κυβέρνηση δεν είναι σίγουρο ποιοί είναι οι πιό επικίνδυνοι και σε ποιό βαθμό (απλά η Κωνσταντοπούλου είναι και αφελής και δείχνει το πως σκέφτεται, πολλοί εκεί μέσα σκέφτονται έτσι με τυφλό παράλογο μίσος αλλά δεν το δείχνουν ή άλλοι είναι επικίνδυνοι λόγω ανικανότητας και ασχετοσύνης ή άλλοι λόγω χαρακτήρα)
Η όλη κατάσταση δείχνει παράλογη , χωρίς ειρμό και κατεύθυνση, το πράμα δείχνει γενικότερα να ξεφεύγει, σε άλλες σφαίρες, ψυχολογικού τύπου και ας ελπίσουμε ο Θεός να βάλει το χέρι του....
Σχόλια