Το απλούστερο, δεδομένων των χρονικών περιορισμών, θα είναι να αποφασιστεί μια «τεχνική επέκταση" του σχεδίου ενίσχυσης, για τέσσερις ή πέντε μήνες.
Ο χρόνος δηλαδή που χρειάζεται για να μπούν τα πράματα σε μιά σειρά.
Να επαναπροσδιοριστεί μιά οικονομική τροχιά, υποφερτή για την Ελλάδα:
Τι μεταρρυθμίσεις να εφαρμοστούν για την αποκατάσταση της ανάπτυξης;
Πόσο από το πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού να διατίθεται για επενδύσεις, για κοινωνικές δαπάνες, την αποπληρωμή του χρέους, κλπ;
Οι Ευρωπαίοι έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι είναι έτοιμοι, με τη σειρά τους, να επανεξετάσουν και να αξιολογήσουν την ωριμότητα των ελληνικών ομολόγων. Το πρόβλημα είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αποδεχτεί αυτή τη διαδικασία και να ζητήσει επίσημα παράταση του σχεδίου ενίσχυσης. Δηλαδή επισήμως να δεχθεί την επέκταση των εργασιών της τρόικας, η ύπαρξη της οποίας συνδέεται με το πακέτο βοήθειας.
Η προοπτική αυτή είναι πολύ δύσκολο πολιτικά να γίνει αποδεκτή απο έναν πρωθυπουργό νεοεκλεγέντα , ο οποίος έχτισε μέρος της εκστρατείας του με την υπόσχεση για το τέλος της τρόικας, και ο οποίος μπορεί, αν αποδεχθεί το «τελεσίγραφο» της Φρανκφούρτης, σύντομα να απονομιμοποιηθει, εντελώς, εσωτερικά.
"Οι περισσότερες από τις παραχωρήσεις που θα πρέπει να γίνουν είναι από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκεται ακόμα στην ευφορία της εκλογικής νίκης, και με μια αυθεντική δημοκρατική εντολή» σημειώνει ο Krishna Guha, ο οποίος προειδοποιεί: «Δέστε τις ζώνες σας, θα ταρακουνήσει! »
Σχόλια