Οι βουλευτές των δύο κομμάτων έχουν το (μέγιστο για τους ίδιους όλα τα άλλα έπονται) πρόβλημα ότι μάλλον δεν θα ξαναβγούν βουλευτές.
Αυτό μπορούμε να το καταλάβουμε και απο το ότι κανένα σοβαρό μιντιακό μπλόκ δεν τους προωθεί.
Πού είναι τα παλιά μεγαλεία όπου Κουβέλης και Καμένος ήταν πρώτη μούρη στο Καβούρι.
Τώρα έμειναν χωρίς σπρώξιμο , μόνο με τις δικές τους δυνάμεις δηλαδή (δεν είναι και τίποτα Αινστάιν να μπορούν να κάνουν αυτόνομο παιγνίδι μόνο με σπρώξιμο τραβάνε) κλαύτα Χαράλαμπε...
Κάτι σαν το ΛΑΟΣ δηλαδή.
Εκανε τη δουλιά τη δεδομένη στιγμή και μετά πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων...
Με δεδομένο λοιπόν ότι οι βουλευτές το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται πραγματικά είναι να ξαναβγούνε, ο καθένας θα τραβήξει το δρόμο του (ασχέτως αν οι αρχηγοί πάνε στους Τσιπραίους) όσο έχει ακόμα κάτι να πουλήσει, γιατί μετά την προεδρική εκλογή θα μείνουν μόνο με την προσωπικότητά τους, δηλαδή με τίποτα στα χέρια τους.
Απο εκεί και πέρα, ο καθένας θα πάει εκεί που έχει φιλίες, και μπορούν να γίνουν τα κονέ κλπ κλπ
Οταν βρούν που θα πάνε, θα μας τραγουδήσουν στα κανάλια και το σκεπτικό τους, το οποίο θα έχει μέσα πολύ ηρωισμό και πολύ πατρίδα και άλλα τέτοια...
Εν πάσει περιπτώσει , αν δεχτούμε ότι στη ΔΗΜΑΡ το πράμα γίνεται τώρα που μιλάμε, μπροστά στα μάτια μας, στους ΑΝΕΛ (που είναι και δεν είναι τώρα που μιλάμε αλλά με καναδυό μιντιακές σφαλιάρες θα τρέχουν και δεν θα φθάνουν ούτως ειπείν) ίσως θα γίνει σε λίγες μέρες.
Βέβαια όλα αυτά μέχρι τις 29.
Διότι αν στις 29 δεν βγεί πρόεδρος μετά θα γίνει της Ποπης...
Κόμματα, συμμαχίες κομμάτων, μετακινήσεις, μιντιακός πόλεμος μέχρι θανάτου και άλλες τέτοιες ομορφιές μας υπόσχονται πως αυτό που θα δούμε μέχρι τις 29 θα μοιάζει με αταξίες νηπιαγωγείου μπροστά σε αυτά που θα ζήσουμε μετά, και θα θυμίζουν περισσότερο Κομπάνι ...
Σχόλια