Ο Σημίτης (που πιστεύει ότι το ΠΑΣΟΚ τελείωσε), ο Παπανδρέου (που σκέφτεται ακόμα και για κόμμα) και ο...Βενιζέλος
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΣΗΜΙΤΗΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Αμέσως μετά την εξόδιο ακολουθία του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου, που εψάλη στην εκκλησία του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, στο παρακείμενο καφέ "Dolce" (που σήμερα λέγεται "Φίλιον") κάποια στελέχη του λεγόμενου "ιστορικού ΠΑΣΟΚ" ήπιαν τον καφέ της παρηγοριάς. Και για τον μπάρμπα Γιάννη που έφυγε πλήρης ημερών, αλλά και για το ΠΑΣΟΚ που, κατά τη γνώμη ορισμένων από την παρέα, βρίσκεται σε κατάσταση νεκροφάνειας. Τη φράση πάντως που έκανε περισσότερο εντύπωση την είπε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Κινήματος και εξ απορρήτων, διαχρονικά, του Ανδρέα Παπανδρέου: "Θα πρέπει να βρεθεί κάποιος να κλείσει με αξιοπρέπεια την πόρτα του ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να σταματήσουμε να γινόμαστε θέαμα και βούκινο και να τσακωνόμαστε αν θα πάρουμε 4 ή 6%, αν θα μπούμε στη Βουλή ή αν πρέπει να φτιάξει κόμμα ο Γιώργος για να τελειώνουμε με τον Βενιζέλο. Το οφείλουμε στον κόσμο μας, στον ιδρυτή μας, στα στελέχη μας, στην Ιστορία. Δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ να κάνει γύφτικα παζάρια: τι μιά να θέλουμε Συμπαράταξη με τη ΔΗΜΑΡ, έπειτα να 'μαστε με τους "58", αργότερα με την "Ελιά", μετά πάλι ΠΑΣΟΚ, ύστερα "Προοδευτική Παράταξη" και τώρα "ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Παράταξη". Έλεος. Δεν μπορεί να πιστεύουμε πως μπορεί να δοξαστούμε κρυπτόμενοι και μεταμφιεζόμενοι".
Την ίδια γνώμη, με το περί ου ο λόγος στέλεχος, έχει και ο Κώστας Σημίτης. Σύμφωνα με πληροφορίες, καθόλα έγκυρες και αξιόπιστες, ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διαφωνεί με την πολιτική και τις μεθόδους που ο Ευάγγελος Βενιζέλος προσπαθεί να ανασυγκροτήσει το χώρο της κεντροαριστεράς, αλλά και να διευθετήσει τις εσωκομματικές υποθέσεις του ΠΑΣΟΚ. Τη διαφωνία του αυτή την εκφράζει με καθαρό τρόπο σε όσους έχουν την ευκαιρία, το τελευταίο διάστημα, να έλθουν σε επαφή μαζί του. Όσοι γνωρίζουν καλά και συνομιλούν με τον Κ. Σημίτη υποστηρίζουν πως η διαφωνία του δεν είναι τωρινή. Προϋπήρχε ακόμη και των ευρωεκλογών, όταν "συνεβούλευσε" κάποιους ακραιφνείς σημιτικούς να μην εκτεθούν στα ψηφοδέλτια της "Ελιάς", καθώς εκτίμησε πως δεν ήταν το πολιτικο-εκλογικό σχήμα αυτό το οποίο ο ίδιος ήλπιζε ότι μπορεί να δημιουργηθεί με την "Κίνηση των 58", την οποίαν είχε "ευλογήσει" και σε σημαντικό βαθμό "κωουτσάρει" από το παρασκήνιο. Το γεγονός ότι παρευρέθη στην εκδήλωση της Χαριλάου Τρικούπη για τα 40 χρόνια του ΠΑΣΟΚ, οι συνομιλητές του δεν το αξιολογούν ως συμφωνία με τον Βενιζέλο, αλλά ως "τυπική υποχρέωση του να παραστεί στην εκδήλωση του κόμματος που τον έκανε πρωθυπουργό και για οκτώ χρόνια είχε την διοίκησή του". Επίσης, ο Κ. Σημίτης φαίνεται να διαφωνεί και με τον προσανατολισμό της Κίνησης του Σπ. Λυκούδη, να "κολλήσει" με το ΠΑΣΟΚ και, σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες, βλέπει με μεγαλύτερο ενδιαφέρον το "Ποτάμι" του Στ. Θεοδωράκη.
Βέβαια, το πρόβλημα του Βενιζέλου δεν είναι ο Κ. Σημίτης αφού ο πρώην πρωθυπουργός είναι πολιτικά παροπλισμένος ούτε οι "Σημιτικοί" αφού τους περισσοτέρους εξ αυτών μπορεί, όπως έχει αποδείξει, να τους μανιπουλάρει και να τους εντάσσει, παρά τις επιμέρους διαφωνίες και γκρίνιες τους, στην δική του πολιτική προσέγγιση για τις εξελίξεις στη χώρα και την Κεντροαριστερά. Το πρόβλημα του Βενιζέλου είναι ο Γιώργος Παπανδρέου και οι "ατίθασοι Παπανδρεϊκοί", οι οποίοι, ειδικά το τελευταίο δίμηνο, έχουν πολλαπλασιάσει τις πιέσεις τους στον πρώην πρωθυπουργό να μην περιμένει άλλο και να προχωρήσει σε ρήξη με τον Βενιζέλο δημιουργώντας ακόμη και κόμμα, το οποίο να λάβει μέρος στις εκλογές του Μαρτίου εφόσον η παρούσα Βουλή δεν καταφέρει, ως βασίμως πιθανολογείται, να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Κάποιοι από τους "ατίθασους Παπανδρεϊκούς" υποστηρίζουν ότι ο Γιώργος πρέπει να κινηθεί αν ο Βενιζέλος επιχειρήσει να "εξαφανίσει" το ΠΑΣΟΚ μέσα στην "Δημοκρατική Παράταξη"που ετοιμάζει ως διάδοχο πολιτικό σχήμα της "Ελιάς". Άλλοι είναι περισσότερον ανυπόμονοι και συγκρουσιακοί. Θέλουν ο Γ. Παπανδρέου να απεξαρτήσει τη συμπεριφορά του από τις ενέργειες του Βενιζέλου και να κινηθεί αυτόνομα καθώς θεωρούν πως υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι "Παπανδρεϊκών" ψηφοφόρων το οποίο όχι μόνον θα συνταχθεί μαζί του, αλλά μπορεί να του δώσει εκλογικά ποσοστά μεγαλύτερα από αυτά που θα λάβει ένα κόμμα του οποίου θα ηγείται ο Βενιζέλος.
Εκτός από τους "ανυπόμονους" και τους "συγκρουσιακούς" υπάρχουν όμως και οι "σκεπτικιστές" στο παπανδρεϊκό στρατόπεδο. Αυτοί υποστηρίζουν πως ο Γιώργος πρέπει να περιμένει και να μην δώσει το δικαίωμα στον Βενιζέλο να τον κατηγορήσει ότι ευθύνεται αυτός για την περαιτέρω συρρίκνωση, σε σημείο εξαέρωσης, των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ (όπως πιθανολογείται και καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις) σε περίπτωση εκλογών. Επιπροσθέτως, οι "σκεπτικιστές" λένε πως "τις ηγεσίες τις αλλάζει ο λαός και γι' αυτό ο Γιώργος πρέπει να περιμένει αφενός την ετυμηγορία της κάλπης και αφετέρου ο πρωταγωνιστικός του ρόλος πρέπει να συνδυαστεί με τις μετεκλογικές εξελίξεις και κυρίως εφόσον παραστεί ανάγκη σχηματισμού συμμαχικής κυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ, ρόλο τον οποίον εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να παίξει ο Βενιζέλος". Ο αντίλογος των "ανυπόμονων" είναι πως "δεν εχει κανένα νόημα η σύγκρουση μετά τις εκλογές" αφού θεωρούν πως "η στρατηγική του Βενιζέλου δεν είναι να λάβει το ΠΑΣΟΚ υψηλό εκλογικό ποσοστό, αλλά να δημιουργήσει ένα μικρό βενιζελικό κόμμα, στο οποίο βουλευτές και κομματικός μηχανισμός θα είναι πιστοί στον ίδιο". Την άποψη αυτή ενστερνίζονται τόσο η "Κίνηση των 75" (που προσφάτως συγκέντρωσε 4.000 υπογραφές υποστηρικτικές των απόψεων της) όσο και η "Κίνηση των συνδικαλιστών" (Σπίρτζης, Παπασπύρος, Καββαθάς κ.α.), που μαζί με την Αριστερή Πρωτοβουλία του Γ. Παναγιωτακόπουλου συνυπέγραψαν Διακήρυξη ίδρυσης Πολιτικής Κίνησης εκτός των οργανωτικών πλαισίων του ΠΑΣΟΚ.
Ο Γ. Παπανδρέου, δεν εμφανίζεται, τουλάχιστον προσώρας, να προκρίνει κάποια από τις δύο απόψεις. Αφενός επειδή δεν θέλει να διαταραχθεί η κυβερνητική συνοχή και μάλιστα σε μια περίοδο που οι διαπραγματεύσεις με την τρόϊκα βρίσκονται σε κρίσιμο σημείο και αφετέρου επειδή προτιμά η όποια κίνησή του να στηρίζεται πρωτίστως σε νέους ανθρώπους και σε κοινωνικά δίκτυα που θα επικεντρώνουν τον προβληματισμό και τη δράση τους στο μέλλον και όχι σε "βεντέτες" του παρελθόντος. Βεβαίως, κάποιοι συνομιλητές του, υποστηρίζουν πως το τελευταίο διάστημα ακούει με μεγαλύτερο ενδιαφέρον τις εισηγήσεις όσων τον προτρέπουν να κάνει κινήσεις που θα επισπεύσουν τις εξελίξεις στο χώρο των Προοδευτικών Δυνάμεων. Ίσως επειδή έχει πολλαπλασιαστεί και η πίεση που του ασκείται από το "άστεγο" ή "αντιβενιζελικό" ΠΑΣΟΚ να αναλάβει πρωτοβουλίες. Στο σημείο αυτό σημειώνουμε απλώς πως οι 800.00 "εξαφανισθέντες", μεταξύ των εκλογών του 2009 και του 2012, ψηφοφόροι μπορεί, σύμφωνα με τους αναλογιστές και τους αναλυτές των δημοσκοπήσεων, να είναι μια πρόσθετη δεξαμενή άντλησης ψήφων για τον Παπανδρέου κάτι που εκ των πραγμάτων προβληματίζει και τον ΑλέξηΤσίπρα, ο οποίος ελπίζει σ' αυτούς για να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ την αυτοδυναμία.
Πάντως, κομματικό "μποναμά" οι Παπανδρεϊκοί μέχρι τις γιορτές των Χρισστουγέννων δεν πρέπει να περιμένουν. Τη συγκέντρωση στο Ηράκλειο της Κρήτης, που απεκατέστησε και την αλγεινή, σε βάρος του Βενιζέλου, εικόνα του Ζαππείου, θα ακολουθήσει μιά νέα συγκέντρωση, με ομιλητή τον Γιώργο, πιθανότατα στην Πάτρα, ενώ ψηλά στην ατζέντα των υποψήφιων για εκδηλώσεις του Ιδρύματος "Ανδρέας Παπανδρέου" είναι γραμμένες και η Κομοτηνή, αλλά και η έδρα του Βενιζέλου, η Θεσσαλονίκη. Όπως έδειξε και με την ομιλία του στην Κρήτη ο τέως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει υιοθετήσει την τακτική να ανεβάζει βήμα βήμα τους τόνους της κριτικής, των αιχμών και των μελλοντικών του προθέσεων. Ενώ θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως δεν θα συμμετέχει και στις διαδικασίες συγκρότησης της "Δημοκρατικής Παράταξης", που ξεκινούν τούτο το σαββατοκύριακο. Μια τακτική που δεν είναι σίγουρο πως τα νεύρα του αψίκορου κύριου Βενιζέλου μπορούν να αντέξουν ως το τέλος, παρότι ως μόνον όρο συνύπαρξης με τους "παπανδρεϊκούς" έθεσε την ψήφο τους πίσω από το παραβάν...
πηγή
Αμέσως μετά την εξόδιο ακολουθία του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου, που εψάλη στην εκκλησία του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, στο παρακείμενο καφέ "Dolce" (που σήμερα λέγεται "Φίλιον") κάποια στελέχη του λεγόμενου "ιστορικού ΠΑΣΟΚ" ήπιαν τον καφέ της παρηγοριάς. Και για τον μπάρμπα Γιάννη που έφυγε πλήρης ημερών, αλλά και για το ΠΑΣΟΚ που, κατά τη γνώμη ορισμένων από την παρέα, βρίσκεται σε κατάσταση νεκροφάνειας. Τη φράση πάντως που έκανε περισσότερο εντύπωση την είπε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Κινήματος και εξ απορρήτων, διαχρονικά, του Ανδρέα Παπανδρέου: "Θα πρέπει να βρεθεί κάποιος να κλείσει με αξιοπρέπεια την πόρτα του ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να σταματήσουμε να γινόμαστε θέαμα και βούκινο και να τσακωνόμαστε αν θα πάρουμε 4 ή 6%, αν θα μπούμε στη Βουλή ή αν πρέπει να φτιάξει κόμμα ο Γιώργος για να τελειώνουμε με τον Βενιζέλο. Το οφείλουμε στον κόσμο μας, στον ιδρυτή μας, στα στελέχη μας, στην Ιστορία. Δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ να κάνει γύφτικα παζάρια: τι μιά να θέλουμε Συμπαράταξη με τη ΔΗΜΑΡ, έπειτα να 'μαστε με τους "58", αργότερα με την "Ελιά", μετά πάλι ΠΑΣΟΚ, ύστερα "Προοδευτική Παράταξη" και τώρα "ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Παράταξη". Έλεος. Δεν μπορεί να πιστεύουμε πως μπορεί να δοξαστούμε κρυπτόμενοι και μεταμφιεζόμενοι".
Την ίδια γνώμη, με το περί ου ο λόγος στέλεχος, έχει και ο Κώστας Σημίτης. Σύμφωνα με πληροφορίες, καθόλα έγκυρες και αξιόπιστες, ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διαφωνεί με την πολιτική και τις μεθόδους που ο Ευάγγελος Βενιζέλος προσπαθεί να ανασυγκροτήσει το χώρο της κεντροαριστεράς, αλλά και να διευθετήσει τις εσωκομματικές υποθέσεις του ΠΑΣΟΚ. Τη διαφωνία του αυτή την εκφράζει με καθαρό τρόπο σε όσους έχουν την ευκαιρία, το τελευταίο διάστημα, να έλθουν σε επαφή μαζί του. Όσοι γνωρίζουν καλά και συνομιλούν με τον Κ. Σημίτη υποστηρίζουν πως η διαφωνία του δεν είναι τωρινή. Προϋπήρχε ακόμη και των ευρωεκλογών, όταν "συνεβούλευσε" κάποιους ακραιφνείς σημιτικούς να μην εκτεθούν στα ψηφοδέλτια της "Ελιάς", καθώς εκτίμησε πως δεν ήταν το πολιτικο-εκλογικό σχήμα αυτό το οποίο ο ίδιος ήλπιζε ότι μπορεί να δημιουργηθεί με την "Κίνηση των 58", την οποίαν είχε "ευλογήσει" και σε σημαντικό βαθμό "κωουτσάρει" από το παρασκήνιο. Το γεγονός ότι παρευρέθη στην εκδήλωση της Χαριλάου Τρικούπη για τα 40 χρόνια του ΠΑΣΟΚ, οι συνομιλητές του δεν το αξιολογούν ως συμφωνία με τον Βενιζέλο, αλλά ως "τυπική υποχρέωση του να παραστεί στην εκδήλωση του κόμματος που τον έκανε πρωθυπουργό και για οκτώ χρόνια είχε την διοίκησή του". Επίσης, ο Κ. Σημίτης φαίνεται να διαφωνεί και με τον προσανατολισμό της Κίνησης του Σπ. Λυκούδη, να "κολλήσει" με το ΠΑΣΟΚ και, σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες, βλέπει με μεγαλύτερο ενδιαφέρον το "Ποτάμι" του Στ. Θεοδωράκη.
Βέβαια, το πρόβλημα του Βενιζέλου δεν είναι ο Κ. Σημίτης αφού ο πρώην πρωθυπουργός είναι πολιτικά παροπλισμένος ούτε οι "Σημιτικοί" αφού τους περισσοτέρους εξ αυτών μπορεί, όπως έχει αποδείξει, να τους μανιπουλάρει και να τους εντάσσει, παρά τις επιμέρους διαφωνίες και γκρίνιες τους, στην δική του πολιτική προσέγγιση για τις εξελίξεις στη χώρα και την Κεντροαριστερά. Το πρόβλημα του Βενιζέλου είναι ο Γιώργος Παπανδρέου και οι "ατίθασοι Παπανδρεϊκοί", οι οποίοι, ειδικά το τελευταίο δίμηνο, έχουν πολλαπλασιάσει τις πιέσεις τους στον πρώην πρωθυπουργό να μην περιμένει άλλο και να προχωρήσει σε ρήξη με τον Βενιζέλο δημιουργώντας ακόμη και κόμμα, το οποίο να λάβει μέρος στις εκλογές του Μαρτίου εφόσον η παρούσα Βουλή δεν καταφέρει, ως βασίμως πιθανολογείται, να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Κάποιοι από τους "ατίθασους Παπανδρεϊκούς" υποστηρίζουν ότι ο Γιώργος πρέπει να κινηθεί αν ο Βενιζέλος επιχειρήσει να "εξαφανίσει" το ΠΑΣΟΚ μέσα στην "Δημοκρατική Παράταξη"που ετοιμάζει ως διάδοχο πολιτικό σχήμα της "Ελιάς". Άλλοι είναι περισσότερον ανυπόμονοι και συγκρουσιακοί. Θέλουν ο Γ. Παπανδρέου να απεξαρτήσει τη συμπεριφορά του από τις ενέργειες του Βενιζέλου και να κινηθεί αυτόνομα καθώς θεωρούν πως υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι "Παπανδρεϊκών" ψηφοφόρων το οποίο όχι μόνον θα συνταχθεί μαζί του, αλλά μπορεί να του δώσει εκλογικά ποσοστά μεγαλύτερα από αυτά που θα λάβει ένα κόμμα του οποίου θα ηγείται ο Βενιζέλος.
Εκτός από τους "ανυπόμονους" και τους "συγκρουσιακούς" υπάρχουν όμως και οι "σκεπτικιστές" στο παπανδρεϊκό στρατόπεδο. Αυτοί υποστηρίζουν πως ο Γιώργος πρέπει να περιμένει και να μην δώσει το δικαίωμα στον Βενιζέλο να τον κατηγορήσει ότι ευθύνεται αυτός για την περαιτέρω συρρίκνωση, σε σημείο εξαέρωσης, των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ (όπως πιθανολογείται και καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις) σε περίπτωση εκλογών. Επιπροσθέτως, οι "σκεπτικιστές" λένε πως "τις ηγεσίες τις αλλάζει ο λαός και γι' αυτό ο Γιώργος πρέπει να περιμένει αφενός την ετυμηγορία της κάλπης και αφετέρου ο πρωταγωνιστικός του ρόλος πρέπει να συνδυαστεί με τις μετεκλογικές εξελίξεις και κυρίως εφόσον παραστεί ανάγκη σχηματισμού συμμαχικής κυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ, ρόλο τον οποίον εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να παίξει ο Βενιζέλος". Ο αντίλογος των "ανυπόμονων" είναι πως "δεν εχει κανένα νόημα η σύγκρουση μετά τις εκλογές" αφού θεωρούν πως "η στρατηγική του Βενιζέλου δεν είναι να λάβει το ΠΑΣΟΚ υψηλό εκλογικό ποσοστό, αλλά να δημιουργήσει ένα μικρό βενιζελικό κόμμα, στο οποίο βουλευτές και κομματικός μηχανισμός θα είναι πιστοί στον ίδιο". Την άποψη αυτή ενστερνίζονται τόσο η "Κίνηση των 75" (που προσφάτως συγκέντρωσε 4.000 υπογραφές υποστηρικτικές των απόψεων της) όσο και η "Κίνηση των συνδικαλιστών" (Σπίρτζης, Παπασπύρος, Καββαθάς κ.α.), που μαζί με την Αριστερή Πρωτοβουλία του Γ. Παναγιωτακόπουλου συνυπέγραψαν Διακήρυξη ίδρυσης Πολιτικής Κίνησης εκτός των οργανωτικών πλαισίων του ΠΑΣΟΚ.
Ο Γ. Παπανδρέου, δεν εμφανίζεται, τουλάχιστον προσώρας, να προκρίνει κάποια από τις δύο απόψεις. Αφενός επειδή δεν θέλει να διαταραχθεί η κυβερνητική συνοχή και μάλιστα σε μια περίοδο που οι διαπραγματεύσεις με την τρόϊκα βρίσκονται σε κρίσιμο σημείο και αφετέρου επειδή προτιμά η όποια κίνησή του να στηρίζεται πρωτίστως σε νέους ανθρώπους και σε κοινωνικά δίκτυα που θα επικεντρώνουν τον προβληματισμό και τη δράση τους στο μέλλον και όχι σε "βεντέτες" του παρελθόντος. Βεβαίως, κάποιοι συνομιλητές του, υποστηρίζουν πως το τελευταίο διάστημα ακούει με μεγαλύτερο ενδιαφέρον τις εισηγήσεις όσων τον προτρέπουν να κάνει κινήσεις που θα επισπεύσουν τις εξελίξεις στο χώρο των Προοδευτικών Δυνάμεων. Ίσως επειδή έχει πολλαπλασιαστεί και η πίεση που του ασκείται από το "άστεγο" ή "αντιβενιζελικό" ΠΑΣΟΚ να αναλάβει πρωτοβουλίες. Στο σημείο αυτό σημειώνουμε απλώς πως οι 800.00 "εξαφανισθέντες", μεταξύ των εκλογών του 2009 και του 2012, ψηφοφόροι μπορεί, σύμφωνα με τους αναλογιστές και τους αναλυτές των δημοσκοπήσεων, να είναι μια πρόσθετη δεξαμενή άντλησης ψήφων για τον Παπανδρέου κάτι που εκ των πραγμάτων προβληματίζει και τον ΑλέξηΤσίπρα, ο οποίος ελπίζει σ' αυτούς για να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ την αυτοδυναμία.
Πάντως, κομματικό "μποναμά" οι Παπανδρεϊκοί μέχρι τις γιορτές των Χρισστουγέννων δεν πρέπει να περιμένουν. Τη συγκέντρωση στο Ηράκλειο της Κρήτης, που απεκατέστησε και την αλγεινή, σε βάρος του Βενιζέλου, εικόνα του Ζαππείου, θα ακολουθήσει μιά νέα συγκέντρωση, με ομιλητή τον Γιώργο, πιθανότατα στην Πάτρα, ενώ ψηλά στην ατζέντα των υποψήφιων για εκδηλώσεις του Ιδρύματος "Ανδρέας Παπανδρέου" είναι γραμμένες και η Κομοτηνή, αλλά και η έδρα του Βενιζέλου, η Θεσσαλονίκη. Όπως έδειξε και με την ομιλία του στην Κρήτη ο τέως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει υιοθετήσει την τακτική να ανεβάζει βήμα βήμα τους τόνους της κριτικής, των αιχμών και των μελλοντικών του προθέσεων. Ενώ θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως δεν θα συμμετέχει και στις διαδικασίες συγκρότησης της "Δημοκρατικής Παράταξης", που ξεκινούν τούτο το σαββατοκύριακο. Μια τακτική που δεν είναι σίγουρο πως τα νεύρα του αψίκορου κύριου Βενιζέλου μπορούν να αντέξουν ως το τέλος, παρότι ως μόνον όρο συνύπαρξης με τους "παπανδρεϊκούς" έθεσε την ψήφο τους πίσω από το παραβάν...
πηγή
Σχόλια