Μετά τα μεγάλα παθήματα των στάσεων πληρωμών Αργεντινής και Ελλάδας, δημιουργείται νέο πλαίσιο χρεοκοπίας των κρατών.
Μετά τα μεγάλα παθήματα των στάσεων πληρωμών Αργεντινής και Ελλάδας, οι 400 κορυφαίες τράπεζες, επενδυτές και εκδότες του πλανήτη καταλήγουν στο νέο πλαίσιο που θα διέπει τις αναδιαρθρώσεις ομολόγων. Οι νέες ρήτρες, οι επιλογές και οι σαφείς ερμηνείες.
Ομάδα που εκπροσωπεί πάνω από 400 μεγαλύτερες στον πλανήτη τράπεζες, επενδυτές και εκδότες ομολόγων συμφώνησε σε σχέδιο αντιμετώπισης των κρατών
που έχουν πληγεί οικονομικά και των πιστωτών τους, σε μια προσπάθεια να
μην επαναληφθεί η διαμάχη που εξώθησε την Αργεντινή στη στάση πληρωμών.
Μετά από μήνες συνομιλιών τις οποίες συγκάλεσε το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, στον απόηχο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, οι διεθνείς εμπειρογνώμονες ομολόγων παρουσιάζουν σήμερα το νέο πλαίσιο, που θα μεταμορφώσει τις σχέσεις ανάμεσα στα βαριά χρεωμένα κράτη και τους δανειστές τους.
Οι προσφυγές που κατέθεσαν πιστωτές εναντίον κυβερνήσεων χρεοκοπημένων κρατών έχουν διπλασιαστεί την τελευταία 10ετία και οι μεταβολές προκύπτουν σε μια περίοδο όπου τα κρατικά χρέη έχουν ανέλθει σε επίπεδα ρεκόρ ανά τον πλανήτη, στον απόηχο της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Οι παρενέργειες των πρόσφατων χρεοστασίων επανέφεραν στο προσκήνιο το αίτημα ίδρυσης διεθνούς δικαστηρίου χρεοκοπιών, αλλά οι παράγοντες των αγορών και οι αρχές της Ουάσιγκτον προτιμούν μια εθελοντική συμφωνία, από τη σύσταση νέων θεσμικών μηχανισμών.
Το International Capital Market Association, στα μέλη του οποίου περιλαμβάνονται τράπεζες, επενδυτές και εκδότες χρεογράφων, έχει καταρτίσει νέες ρήτρες για να περιλαμβάνονται στις εκδόσεις κρατικών ομολόγων, που θα δίνουν στις χώρες την επιλογή να υποχρεώνουν όλους τους επενδυτές να συμμορφώνονται με τις αποφάσεις της πλειοψηφίας.
Με τη νέα αυτή προσέγγιση, θα είναι δύσκολο για τους μικρούς «αντιρρησίες» επενδυτές να υπονομεύουν τις συμφωνίες αναδιάρθρωσης, καθώς θα δίνεται στη χώρα η επιλογή να ζητήσει μια ψηφοφορία για όλα τα ομόλογα, με απαιτούμενο όριο το 75%, αν θέλει να αναδιοργανώσει τις ομολογιακές της εκδόσεις. Κατ' αυτόν τον τρόπο θα δυσκολεύονται οι επενδυτές-γύπες, όπως αποκαλούνται, να αγοράζουν πακέτα με τα οποία θα μπορούσαν να μπλοκάρουν τις διαδικασίες.
Εναλλακτικά, οι κυβερνήσεις θα μπορούν να επιλέξουν να ζητήσουν ψηφοφορίες για κάθε ομόλογο ξεχωριστά ή για συγκεκριμένες διάρκειες, και μια δεύτερη ψηφοφορία για το σύνολο των χρεογράφων. Η τελευταία αυτή επιλογή έχει τεθεί ως στάνταρ ρήτρα στα κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης μετά το 2013, εξαιτίας της κρίσης χρεών.
Όταν η Ελλάδα αναδιοργάνωσε χρέη δισεκατομμυρίων ευρώ το 2012, ορισμένοι ιδιώτες επενδυτές με ελληνικά ομόλογα άνω των 6 δισ. ευρώ δεν αποδέχτηκαν τη συμφωνία. Οι ενέργειές τους έθεσαν σε κίνδυνο το οικονομικό μέλλον της χώρας, σχολιάζουν οι αναλυτές, και δημιούργησαν ένα προηγούμενο που απειλούσε να αποθαρρύνει τους επενδυτές να συμφωνήσουν σε μελλοντικές αναδιαρθρώσεις χρεών.
Μια δεύτερη επιλογή που θα παρουσιαστεί σήμερα έχει στόχο να αποσαφηνίσει ότι η διαδεδομένη ρήτρα pari passu, «επί ίσοις όροις», την οποία χρησιμοποίησαν επενδυτές hedge fund για να επιχειρηματολογήσουν όταν ζητούσαν πλήρη εξόφληση των χρεών της Αργεντινής, σημαίνει ισότιμη μεταχείριση, αλλά όχι ισότιμη αποπληρωμή των ομολογιούχων.
Οι παράγοντες των αγορών έχουν συγκατανεύσει στις αλλαγές και το επόμενο βήμα θα είναι να αρχίσουν οι κυβερνήσεις να τις υιοθετούν. Ο Leland Goss, γενικός διευθυντής του ICMA, εκτιμά ότι οι χώρες μπορεί να μην υιοθετήσουν αμέσως τις αλλαγές, αλλά όταν αρχίσουν, οι άλλοι θα ακολουθήσουν γρήγορα.
Οι πρόσφατες ομολογιακές εκδόσεις από χώρες στην υποσαχάρια Αφρική έχουν υποκύψει στην παραδοσιακή ετυμολογία, αλλά στα ομόλογα που εξέδωσαν η Ελλάδα και η Μπελίζ αποσαφηνίζεται η ρήτρα pari passu.
Στις μισές περίπου περιπτώσεις στάσεων πληρωμών κρατικών ομολόγων σήμερα πυροδοτούνται προσφυγές πιστωτών και σε χώρες όπως το Κονγκό, το Εκουαδόρ, το Ιράκ, το Περού και η Πολωνία, υπάρχουν μικροί αριθμοί ιδιωτών επενδυτών που αρνούνται να συμμετέχουν στα κρατικά σχέδια για αναδιοργανώσεις αφόρητων χρεών και ζητούν πλήρη εξόφληση.
«Η υπάρχουσα δομή του ομολογιακού συμβολαίου είχε ελαττώματα με την έννοια ότι οι 'αντιρρησίες' μπορούσαν να υπονομεύσουν τη συμφωνία», δηλώνει η Deborah Zandstra, συνεργάτης της νομικής εταιρίας Clifford Chance.
πηγήΜετά από μήνες συνομιλιών τις οποίες συγκάλεσε το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, στον απόηχο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, οι διεθνείς εμπειρογνώμονες ομολόγων παρουσιάζουν σήμερα το νέο πλαίσιο, που θα μεταμορφώσει τις σχέσεις ανάμεσα στα βαριά χρεωμένα κράτη και τους δανειστές τους.
Οι προσφυγές που κατέθεσαν πιστωτές εναντίον κυβερνήσεων χρεοκοπημένων κρατών έχουν διπλασιαστεί την τελευταία 10ετία και οι μεταβολές προκύπτουν σε μια περίοδο όπου τα κρατικά χρέη έχουν ανέλθει σε επίπεδα ρεκόρ ανά τον πλανήτη, στον απόηχο της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Οι παρενέργειες των πρόσφατων χρεοστασίων επανέφεραν στο προσκήνιο το αίτημα ίδρυσης διεθνούς δικαστηρίου χρεοκοπιών, αλλά οι παράγοντες των αγορών και οι αρχές της Ουάσιγκτον προτιμούν μια εθελοντική συμφωνία, από τη σύσταση νέων θεσμικών μηχανισμών.
Το International Capital Market Association, στα μέλη του οποίου περιλαμβάνονται τράπεζες, επενδυτές και εκδότες χρεογράφων, έχει καταρτίσει νέες ρήτρες για να περιλαμβάνονται στις εκδόσεις κρατικών ομολόγων, που θα δίνουν στις χώρες την επιλογή να υποχρεώνουν όλους τους επενδυτές να συμμορφώνονται με τις αποφάσεις της πλειοψηφίας.
Με τη νέα αυτή προσέγγιση, θα είναι δύσκολο για τους μικρούς «αντιρρησίες» επενδυτές να υπονομεύουν τις συμφωνίες αναδιάρθρωσης, καθώς θα δίνεται στη χώρα η επιλογή να ζητήσει μια ψηφοφορία για όλα τα ομόλογα, με απαιτούμενο όριο το 75%, αν θέλει να αναδιοργανώσει τις ομολογιακές της εκδόσεις. Κατ' αυτόν τον τρόπο θα δυσκολεύονται οι επενδυτές-γύπες, όπως αποκαλούνται, να αγοράζουν πακέτα με τα οποία θα μπορούσαν να μπλοκάρουν τις διαδικασίες.
Εναλλακτικά, οι κυβερνήσεις θα μπορούν να επιλέξουν να ζητήσουν ψηφοφορίες για κάθε ομόλογο ξεχωριστά ή για συγκεκριμένες διάρκειες, και μια δεύτερη ψηφοφορία για το σύνολο των χρεογράφων. Η τελευταία αυτή επιλογή έχει τεθεί ως στάνταρ ρήτρα στα κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης μετά το 2013, εξαιτίας της κρίσης χρεών.
Όταν η Ελλάδα αναδιοργάνωσε χρέη δισεκατομμυρίων ευρώ το 2012, ορισμένοι ιδιώτες επενδυτές με ελληνικά ομόλογα άνω των 6 δισ. ευρώ δεν αποδέχτηκαν τη συμφωνία. Οι ενέργειές τους έθεσαν σε κίνδυνο το οικονομικό μέλλον της χώρας, σχολιάζουν οι αναλυτές, και δημιούργησαν ένα προηγούμενο που απειλούσε να αποθαρρύνει τους επενδυτές να συμφωνήσουν σε μελλοντικές αναδιαρθρώσεις χρεών.
Μια δεύτερη επιλογή που θα παρουσιαστεί σήμερα έχει στόχο να αποσαφηνίσει ότι η διαδεδομένη ρήτρα pari passu, «επί ίσοις όροις», την οποία χρησιμοποίησαν επενδυτές hedge fund για να επιχειρηματολογήσουν όταν ζητούσαν πλήρη εξόφληση των χρεών της Αργεντινής, σημαίνει ισότιμη μεταχείριση, αλλά όχι ισότιμη αποπληρωμή των ομολογιούχων.
Οι παράγοντες των αγορών έχουν συγκατανεύσει στις αλλαγές και το επόμενο βήμα θα είναι να αρχίσουν οι κυβερνήσεις να τις υιοθετούν. Ο Leland Goss, γενικός διευθυντής του ICMA, εκτιμά ότι οι χώρες μπορεί να μην υιοθετήσουν αμέσως τις αλλαγές, αλλά όταν αρχίσουν, οι άλλοι θα ακολουθήσουν γρήγορα.
Οι πρόσφατες ομολογιακές εκδόσεις από χώρες στην υποσαχάρια Αφρική έχουν υποκύψει στην παραδοσιακή ετυμολογία, αλλά στα ομόλογα που εξέδωσαν η Ελλάδα και η Μπελίζ αποσαφηνίζεται η ρήτρα pari passu.
Στις μισές περίπου περιπτώσεις στάσεων πληρωμών κρατικών ομολόγων σήμερα πυροδοτούνται προσφυγές πιστωτών και σε χώρες όπως το Κονγκό, το Εκουαδόρ, το Ιράκ, το Περού και η Πολωνία, υπάρχουν μικροί αριθμοί ιδιωτών επενδυτών που αρνούνται να συμμετέχουν στα κρατικά σχέδια για αναδιοργανώσεις αφόρητων χρεών και ζητούν πλήρη εξόφληση.
«Η υπάρχουσα δομή του ομολογιακού συμβολαίου είχε ελαττώματα με την έννοια ότι οι 'αντιρρησίες' μπορούσαν να υπονομεύσουν τη συμφωνία», δηλώνει η Deborah Zandstra, συνεργάτης της νομικής εταιρίας Clifford Chance.
Σχόλια