Τα κρατικά μονοπώλια, τα υπερασπίζονται γιατί είναι «εθνικά», εξυπηρετούν τα «εθνικά συμφέροντα».
Τις συντεχνίες, τις συνδικαλιστικές ολιγαρχίες, τις υπερασπίζονται γιατί εκπροσωπούν «το κοινωνικό σύνολο». Διατηρούν τα κεκτημένα και τα δικαιώματα της δικτατορίας των μετρίων.
Τις συμμορίες που καταπατούν παραλίες, κοινωνικοποιούν τον δημόσιο πλούτο προς ίδιο όφελος, αρνούνται κάθε αξιολόγηση και αμείβονται από τα δημόσια ταμεία είτε εργάζονται είτε όχι, τις υπερασπίζονται γιατί «είναι αριστεροί, προοδευτικοί και όχι νέο-φιλελεύθεροι αντιδραστικοί».
Η Ελλάδα ζει το μύθο της προσκολλημένη στις ιδέες του 19ου αιώνα και του απέραντου λαϊκισμού. Η Δεξιά διαχειρίζεται την κρατική Εξουσία. Η Αριστερά εκπροσωπεί τη φτώχεια, τη μιζέρια και την μετριότητα….
Η Αριστερά πρωταγωνιστεί στις κινητοποιήσεις των τοπικών ολιγαρχών για να πετάξουν στη θάλασσα τους ελεγκτές του ΣΔΟΕ ή τους εμπειρογνώμονες που αναζητούν τα καταπατημένα κτήματα του Δημοσίου στη Νάξο.
Η Δεξιά, διορίζει υπέργηρους πρώην βουλευτές σε θέσεις ευθύνης, «γιατί είναι δικοί μας» και «τακτοποιεί» τα παιδιά των στελεχών της στις τελευταίες προσοδοφόρες δημόσιες δουλειές…
Ουδείς ενδιαφέρεται να παράξει, ουδείς προσπαθεί να βελτιώσει την παραγωγή και την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Όλοι θέλουν να «μοιράσουν» τον δημόσιο πλούτο που διαρκώς συρρικνώνεται ενώ οι «δικαιούχοι» συνεχώς πληθαίνουν..
Οι πολίτες δεν έχουν πραγματική επιλογή. Παρακολουθούν τις συμμορίες να διαφεντεύουν τον τόπο και προσπαθούν να προστατεύσουν τα παιδιά τους στέλνοντάς τα για σπουδές και προκοπή στο εξωτερικό.
Όσοι δεν μπορούν να φύγουν, προσεύχονται. Ελπίζουν πως κάποια στιγμή θα υπάρξει μια πολιτική ηγεσία ευθύνης που θα σύρει τη χώρα έξω από το βάλτο της μιζέριας και της μετριότητας.
Σίγουρα, δεν πιστεύουν πως η ηγεσία της ευθύνης θα αναδειχθεί με την προσφυγή στις κάλπες για 7η φορά μέσα σε 2 χρόνια…
πηγή
Τις συντεχνίες, τις συνδικαλιστικές ολιγαρχίες, τις υπερασπίζονται γιατί εκπροσωπούν «το κοινωνικό σύνολο». Διατηρούν τα κεκτημένα και τα δικαιώματα της δικτατορίας των μετρίων.
Τις συμμορίες που καταπατούν παραλίες, κοινωνικοποιούν τον δημόσιο πλούτο προς ίδιο όφελος, αρνούνται κάθε αξιολόγηση και αμείβονται από τα δημόσια ταμεία είτε εργάζονται είτε όχι, τις υπερασπίζονται γιατί «είναι αριστεροί, προοδευτικοί και όχι νέο-φιλελεύθεροι αντιδραστικοί».
Η Ελλάδα ζει το μύθο της προσκολλημένη στις ιδέες του 19ου αιώνα και του απέραντου λαϊκισμού. Η Δεξιά διαχειρίζεται την κρατική Εξουσία. Η Αριστερά εκπροσωπεί τη φτώχεια, τη μιζέρια και την μετριότητα….
Η Αριστερά πρωταγωνιστεί στις κινητοποιήσεις των τοπικών ολιγαρχών για να πετάξουν στη θάλασσα τους ελεγκτές του ΣΔΟΕ ή τους εμπειρογνώμονες που αναζητούν τα καταπατημένα κτήματα του Δημοσίου στη Νάξο.
Η Δεξιά, διορίζει υπέργηρους πρώην βουλευτές σε θέσεις ευθύνης, «γιατί είναι δικοί μας» και «τακτοποιεί» τα παιδιά των στελεχών της στις τελευταίες προσοδοφόρες δημόσιες δουλειές…
Ουδείς ενδιαφέρεται να παράξει, ουδείς προσπαθεί να βελτιώσει την παραγωγή και την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Όλοι θέλουν να «μοιράσουν» τον δημόσιο πλούτο που διαρκώς συρρικνώνεται ενώ οι «δικαιούχοι» συνεχώς πληθαίνουν..
Οι πολίτες δεν έχουν πραγματική επιλογή. Παρακολουθούν τις συμμορίες να διαφεντεύουν τον τόπο και προσπαθούν να προστατεύσουν τα παιδιά τους στέλνοντάς τα για σπουδές και προκοπή στο εξωτερικό.
Όσοι δεν μπορούν να φύγουν, προσεύχονται. Ελπίζουν πως κάποια στιγμή θα υπάρξει μια πολιτική ηγεσία ευθύνης που θα σύρει τη χώρα έξω από το βάλτο της μιζέριας και της μετριότητας.
Σίγουρα, δεν πιστεύουν πως η ηγεσία της ευθύνης θα αναδειχθεί με την προσφυγή στις κάλπες για 7η φορά μέσα σε 2 χρόνια…
πηγή
Σχόλια