Ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να εξασφαλίσει συμφωνία για το χρέος, αν θέλει να έχει κάποια τύχη στην περίπτωση πρόωρων εκλογών, σύμφωνα με τον αρθρογράφο των NYT, Hugo Dixon. Οι μεταρρυθμίσεις και η στροφή προς τον λαϊκισμό
Μήπως η Ελλάδα έχει αρχίσει να χάνει την μεταρρυθμιστική της ορμή; Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έπρεπε να τηρήσει ένα σκληρό πρόγραμμα... γυμναστικής για δυο χρόνια. Όμως, σύμφωνα με τον αρθρογράφο των New York Times και του Reuters, Hugo Dixon, μόλις το πρόγραμμα αυτό άρχισε να αποδίδει καρπούς, ο Σαμαράς έβγαλε εκτός δράσης ορισμένους μεταρρυθμιστές, στο πλαίσιο του ανασχηματισμού. Για την Αθήνα υπάρχει ένας μόνο βιώσιμος δρόμος προς τη λύτρωση, και αυτός είναι να μην παρεκκλίνει της πορείας της.
Όπως επισημαίνει ο Dixon, η ελληνική οικονομία δεν είναι ακόμα ασφαλής. Όμως τα μέτρα που έχουν ληφθεί για τον εξορθολογισμό των δημοσίων οικονομικών και για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της χώρας, έχουν αποτέλεσμα.
Η χώρα βγήκε στις αγορές, όπως και οι τράπεζες, ενώ ο τουρισμός οδεύει σε νέο ρεκόρ. Μόλις τις προηγούμενες ημέρες υπεγράφησαν μεγάλες συμφωνίες με τους κινέζους.
Κάποιος θα πίστευε ότι ο κ. Σαμαράς θα κρατούσε την ομάδα που τον βοήθησε να φέρει αυτά τα αποτελέσματα, σχολιάζει ο αρθρογράφος. Όμως, έχοντας φοβηθεί από το εκλογικό αποτέλεσμα, αναβάθμισε κάποιους πολιτικούς με λαϊκιστικό προφίλ. Ο υπουργός Οικονομικών μετακινήθηκε στην ΤτΕ, ενώ οι υπουργοί Ανάπτυξης και Υγείας απομακρύνθηκαν.
Ο νέος υπουργός Οικονομικών, Γκίκας Χαρδούβελης, προσπάθησε να καθησυχάσει τους δανειστές ότι η χώρα παραμένει προσηλωμένη στο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεών της. Όμως, όπως γράφει ο αρθρογράφος, η «παραίτηση» του Χ. Θεοχάρη από την θέση του γενικού γραμματέα δημοσίων εσόδων ανησύχησε τους δανειστές, ο οποίοι θέλουν να διασφαλίσουν ότι οι πολιτικοί δεν θα αρχίσουν πάλι να ανακατεύονται στην συγκεκριμένη υπηρεσία, δεδομένου ότι η φοροδιαφυγή είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα.
Αυτές είναι ατυχής εξελίξεις, δεδομένου ότι η Αθήνα εξακολουθεί να χρειάζεται τη στήριξη των πιστωτών της για να διασφαλίσει καλύτερους όρους για το χρέος της. Το πλαίσιο μιας συμφωνίας έχει ήδη σχεδιαστεί, και περιλαμβάνει το «πάγωμα» των επιτοκίων χαμηλότερα του 1%, την επέκταση της περιόδου χάρητος προτού χρειαστεί να αποπληρωθεί το χρέος, και την επέκταση της περιόδου τελικής αποπληρωμής του χρέους, κατά περίπου μια ακόμα δεκαετία.
Ο «λάκκος», σύμφωνα με τον Dixon, είναι ότι οι πιστωτές της Ελλάδας δεν θα συμφωνήσουν επισήμως για την ελάφρυνση του χρέους της χώρας μέχρις ότου ικανοποιηθούν ότι η Αθήνα τηρεί το συμφωνημένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, κάτι που μόλις έθεσε εν αμφιβόλω ο ανασχηματισμός. Ως αποτέλεσμα, η επιθεώρηση της προόδου της Ελλάδας από το ΔΝΤ, η οποία ξεκινά το φθινόπωρο, θα μπορούσε να «τραβήξει» μέχρι το επόμενο έτος.
Η κυβέρνηση από την πλευρά της ανησυχεί ότι δεν θα έχει μόνο να πείσει τους πιστωτές της ότι δεν έχει παρεκκλίνει της πορείας της σε ότι αφορά τις μεταρρυθμίσεις, αλλά και ότι θα πρέπει να περιμένει μέχρι να ξεκαθαριστεί πόσα επιπλέον χρήμα θα πρέπει να ρίξει στις τράπεζές της. Αν και θα υπάρξει κάποια ορατότητα για το θέμα αυτό όταν η ΕΚΤ ολοκληρώσει τα stress tests της στις μεγάλες τράπεζες της ευρωζώνης, το φθινόπωρο, η κυβέρνηση ανησυχεί ότι θα αναγκαστεί να περιμένει μήνες μετά την ολοκλήρωση των test προκειμένου να αποσαφηνίσει εάν η αγορά θα παράσχει τα απαιτούμενα κεφάλαια.
Μια καθυστέρηση λίγων μηνών έχει σημασία, λέει ο Dixon, διότι στις αρχές του έτους η Βουλή πρέπει να εκλέξει νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και αν δεν υπάρχει στήριξη από το 60% του Κοινοβουλίου, τότε θα πρέπει να κηρυχθούν πρόωρες εκλογές. Είναι αβέβαιο εάν ο κ. Σαμαράς θα μπορέσει να εξασφαλίσει την απαιτούμενη πλειοψηφία.
Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ο πρωθυπουργός ανησυχεί ότι θα πρέπει να μπει στον εκλογικό αγώνα χωρίς να έχει υπό μάλης μια συμφωνία για το χρέος. Και αυτός ίσως είναι ένας ακόμα λόγος γιατί φλερτάρει με τον λαϊκισμό.
Όμως, αυτός δεν θα είναι ένας δρόμος προς την επιτυχία. Εάν οι Έλληνες θέλουν τον λαϊκισμό, θα ψηφίσουν τον γνήσιο εκφραστή του, τον ΣΥΡΙΖΑ, και όχι τον... ιμιτασιόν, λέει ο Dixon.
Η καλύτερη επιλογή που έχει ο κ. Σαμαράς είναι να πείσει τους πιστωτές ότι δεν παλινδρομεί σε ότι αφορά τις μεταρρυθμίσεις και ότι θα πρέπει μέχρι το τέλος του έτους να έχει ολοκληρωθεί η συμφωνία για το χρέος. Ο μοναδικός στόχος του θα πρέπει να είναι να έχει μια πολύ καλή ιστορία να πει ως προς το πώς οι μεταρρυθμίσεις αποδίδουν, εάν θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με τον ελληνικό λαό την άνοιξη.
πηγή
Μήπως η Ελλάδα έχει αρχίσει να χάνει την μεταρρυθμιστική της ορμή; Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έπρεπε να τηρήσει ένα σκληρό πρόγραμμα... γυμναστικής για δυο χρόνια. Όμως, σύμφωνα με τον αρθρογράφο των New York Times και του Reuters, Hugo Dixon, μόλις το πρόγραμμα αυτό άρχισε να αποδίδει καρπούς, ο Σαμαράς έβγαλε εκτός δράσης ορισμένους μεταρρυθμιστές, στο πλαίσιο του ανασχηματισμού. Για την Αθήνα υπάρχει ένας μόνο βιώσιμος δρόμος προς τη λύτρωση, και αυτός είναι να μην παρεκκλίνει της πορείας της.
Όπως επισημαίνει ο Dixon, η ελληνική οικονομία δεν είναι ακόμα ασφαλής. Όμως τα μέτρα που έχουν ληφθεί για τον εξορθολογισμό των δημοσίων οικονομικών και για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της χώρας, έχουν αποτέλεσμα.
Η χώρα βγήκε στις αγορές, όπως και οι τράπεζες, ενώ ο τουρισμός οδεύει σε νέο ρεκόρ. Μόλις τις προηγούμενες ημέρες υπεγράφησαν μεγάλες συμφωνίες με τους κινέζους.
Κάποιος θα πίστευε ότι ο κ. Σαμαράς θα κρατούσε την ομάδα που τον βοήθησε να φέρει αυτά τα αποτελέσματα, σχολιάζει ο αρθρογράφος. Όμως, έχοντας φοβηθεί από το εκλογικό αποτέλεσμα, αναβάθμισε κάποιους πολιτικούς με λαϊκιστικό προφίλ. Ο υπουργός Οικονομικών μετακινήθηκε στην ΤτΕ, ενώ οι υπουργοί Ανάπτυξης και Υγείας απομακρύνθηκαν.
Ο νέος υπουργός Οικονομικών, Γκίκας Χαρδούβελης, προσπάθησε να καθησυχάσει τους δανειστές ότι η χώρα παραμένει προσηλωμένη στο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεών της. Όμως, όπως γράφει ο αρθρογράφος, η «παραίτηση» του Χ. Θεοχάρη από την θέση του γενικού γραμματέα δημοσίων εσόδων ανησύχησε τους δανειστές, ο οποίοι θέλουν να διασφαλίσουν ότι οι πολιτικοί δεν θα αρχίσουν πάλι να ανακατεύονται στην συγκεκριμένη υπηρεσία, δεδομένου ότι η φοροδιαφυγή είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα.
Αυτές είναι ατυχής εξελίξεις, δεδομένου ότι η Αθήνα εξακολουθεί να χρειάζεται τη στήριξη των πιστωτών της για να διασφαλίσει καλύτερους όρους για το χρέος της. Το πλαίσιο μιας συμφωνίας έχει ήδη σχεδιαστεί, και περιλαμβάνει το «πάγωμα» των επιτοκίων χαμηλότερα του 1%, την επέκταση της περιόδου χάρητος προτού χρειαστεί να αποπληρωθεί το χρέος, και την επέκταση της περιόδου τελικής αποπληρωμής του χρέους, κατά περίπου μια ακόμα δεκαετία.
Ο «λάκκος», σύμφωνα με τον Dixon, είναι ότι οι πιστωτές της Ελλάδας δεν θα συμφωνήσουν επισήμως για την ελάφρυνση του χρέους της χώρας μέχρις ότου ικανοποιηθούν ότι η Αθήνα τηρεί το συμφωνημένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, κάτι που μόλις έθεσε εν αμφιβόλω ο ανασχηματισμός. Ως αποτέλεσμα, η επιθεώρηση της προόδου της Ελλάδας από το ΔΝΤ, η οποία ξεκινά το φθινόπωρο, θα μπορούσε να «τραβήξει» μέχρι το επόμενο έτος.
Η κυβέρνηση από την πλευρά της ανησυχεί ότι δεν θα έχει μόνο να πείσει τους πιστωτές της ότι δεν έχει παρεκκλίνει της πορείας της σε ότι αφορά τις μεταρρυθμίσεις, αλλά και ότι θα πρέπει να περιμένει μέχρι να ξεκαθαριστεί πόσα επιπλέον χρήμα θα πρέπει να ρίξει στις τράπεζές της. Αν και θα υπάρξει κάποια ορατότητα για το θέμα αυτό όταν η ΕΚΤ ολοκληρώσει τα stress tests της στις μεγάλες τράπεζες της ευρωζώνης, το φθινόπωρο, η κυβέρνηση ανησυχεί ότι θα αναγκαστεί να περιμένει μήνες μετά την ολοκλήρωση των test προκειμένου να αποσαφηνίσει εάν η αγορά θα παράσχει τα απαιτούμενα κεφάλαια.
Μια καθυστέρηση λίγων μηνών έχει σημασία, λέει ο Dixon, διότι στις αρχές του έτους η Βουλή πρέπει να εκλέξει νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και αν δεν υπάρχει στήριξη από το 60% του Κοινοβουλίου, τότε θα πρέπει να κηρυχθούν πρόωρες εκλογές. Είναι αβέβαιο εάν ο κ. Σαμαράς θα μπορέσει να εξασφαλίσει την απαιτούμενη πλειοψηφία.
Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ο πρωθυπουργός ανησυχεί ότι θα πρέπει να μπει στον εκλογικό αγώνα χωρίς να έχει υπό μάλης μια συμφωνία για το χρέος. Και αυτός ίσως είναι ένας ακόμα λόγος γιατί φλερτάρει με τον λαϊκισμό.
Όμως, αυτός δεν θα είναι ένας δρόμος προς την επιτυχία. Εάν οι Έλληνες θέλουν τον λαϊκισμό, θα ψηφίσουν τον γνήσιο εκφραστή του, τον ΣΥΡΙΖΑ, και όχι τον... ιμιτασιόν, λέει ο Dixon.
Η καλύτερη επιλογή που έχει ο κ. Σαμαράς είναι να πείσει τους πιστωτές ότι δεν παλινδρομεί σε ότι αφορά τις μεταρρυθμίσεις και ότι θα πρέπει μέχρι το τέλος του έτους να έχει ολοκληρωθεί η συμφωνία για το χρέος. Ο μοναδικός στόχος του θα πρέπει να είναι να έχει μια πολύ καλή ιστορία να πει ως προς το πώς οι μεταρρυθμίσεις αποδίδουν, εάν θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με τον ελληνικό λαό την άνοιξη.
πηγή
Σχόλια