Όπως το 1993, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έπεσε με αφορμή την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, έτσι και σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά θα πέσει, το 2014, με αφορμή την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.
ΔΕΗ deja vu. Όπως ΟΤΕ το καλοκαίρι του 1993…
Το σχέδιό τους είναι μακάβριο κι απλό: Όπως ακριβώς, το 1993, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έπεσε με αφορμή την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, έτσι και σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά θα πέσει, το 2014, με αφορμή την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.
Όπως τότε έτσι και τώρα, τα πολυποίκιλα εθνικά και ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα -αυτά που θίγονται από το άνοιγμα της ελληνικής οικονομίας στον διεθνή ανταγωνισμό- συνασπίζονται και εξαγοράζουν πολιτικές συνειδήσεις. Ετερόκλητες και «παρά φύσιν» πολιτικές συμμαχίες αναδύονται ξαφνικά.
Άνθρωποι που στην καθημερινότητά τους δεν λένε μεταξύ τους καλημέρα, σήμερα δίνουν τα χέρια και φωτογραφίζονται δίπλα-δίπλα αποφασισμένοι να ανατρέψουν τη «λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων».
Η έννοια του δημοσίου συμφέροντος κακοποιείται. Τα «κεκτημένα» των ολίγων αυτοαναγορεύονται σε «κοινωνική πολιτική». Χρησιμοποιώντας τα λόγια του ίδιου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη: «Ιδιωτικοποίηση σημαίνει, ότι ο ένας τεράστιος τομέας προμηθειών, βολέματος εάν θέλετε ακόμη και στενότερα διορισμού ημετέρων, παύει να υπάρχει προς εκμετάλλευση….».
Αυτό φοβούνται όσοι αντιμάχονται τη δημιουργία της «μικρής ΔΕΗ». Το δικαίωμα κάθε καταναλωτή να επιλέξει, αφού δοκιμάσει επί 4 μήνες τις υπηρεσίες της νέας εταιρείας, τον προμηθευτή που τον εξυπηρετεί καλύτερα.
Με την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων του ΑΔΜΗΕ και της Μικρής ΔΕΗ ανοίγει ο δρόμος για τις επενδύσεις και για την εξωστρεφή ανάπτυξη του σημαντικού κλάδου της ηλεκτρικής ενέργειας. Η Ελλάδα με μεγάλη καθυστέρηση προσαρμόζει την ενεργειακή της οικονομία στα πλαίσια του 3ου Ενεργειακού Πακέτου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σήμερα, στη Σύνοδο Κορυφής των Ευρωπαίων Ηγετών στην πόλη Υπρ του Βελγίου, ξεκινά η μεγάλη προσπάθεια για την Ενεργειακή Ένωση της Ευρώπης κατ’ αναλογία της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης. Η Ελλάδα σπεύδει ασθμαίνουσα να προλάβει τις εξελίξεις για να συμμετάσχει στον επόμενο γύρο των διαπραγματεύσεων.
Όπως ακριβώς συνέβη και με τις τηλεπικοινωνίες, η κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στον τομέα της Ηλεκτρικής Ενέργειας αυτομάτως συμβάλλει στην ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας, με την εκμετάλλευση των δυνατοτήτων της χώρας για ανταγωνιστική αύξηση των επενδύσεων και της παραγωγής στο συγκεκριμένο κλάδο.
Η Ελλάδα οφείλει να εκμεταλλευτεί τις ενεργειακές της δυνατότητες όχι μόνον για να εξυπηρετήσει την εγχώρια ζήτηση αλλά –κυρίως – για την αύξηση των εξαγωγών Ηλεκτρικής Ενέργειας στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης.
Είναι προφανές ότι μια τέτοια εξέλιξη, φέρνει σε δύσκολη θέση όλα τα εγχώρια και διεθνή επιχειρηματικά συμφέροντα, τους λαθρόβιους της μικρής κλειστής ενεργειακής ελληνικής λίμνης.
Γι’ αυτό χρησιμοποιούν κάθε μέσο, κάθε μέθοδο και κάθε λαθρόβια διαθέσιμη πολιτική δύναμη, για να εμποδίσουν την πρόοδο και την εξέλιξη σ’ αυτή τη χώρα…
πηγή
Το σχέδιό τους είναι μακάβριο κι απλό: Όπως ακριβώς, το 1993, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έπεσε με αφορμή την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, έτσι και σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά θα πέσει, το 2014, με αφορμή την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.
Όπως τότε έτσι και τώρα, τα πολυποίκιλα εθνικά και ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα -αυτά που θίγονται από το άνοιγμα της ελληνικής οικονομίας στον διεθνή ανταγωνισμό- συνασπίζονται και εξαγοράζουν πολιτικές συνειδήσεις. Ετερόκλητες και «παρά φύσιν» πολιτικές συμμαχίες αναδύονται ξαφνικά.
Άνθρωποι που στην καθημερινότητά τους δεν λένε μεταξύ τους καλημέρα, σήμερα δίνουν τα χέρια και φωτογραφίζονται δίπλα-δίπλα αποφασισμένοι να ανατρέψουν τη «λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων».
Η έννοια του δημοσίου συμφέροντος κακοποιείται. Τα «κεκτημένα» των ολίγων αυτοαναγορεύονται σε «κοινωνική πολιτική». Χρησιμοποιώντας τα λόγια του ίδιου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη: «Ιδιωτικοποίηση σημαίνει, ότι ο ένας τεράστιος τομέας προμηθειών, βολέματος εάν θέλετε ακόμη και στενότερα διορισμού ημετέρων, παύει να υπάρχει προς εκμετάλλευση….».
Αυτό φοβούνται όσοι αντιμάχονται τη δημιουργία της «μικρής ΔΕΗ». Το δικαίωμα κάθε καταναλωτή να επιλέξει, αφού δοκιμάσει επί 4 μήνες τις υπηρεσίες της νέας εταιρείας, τον προμηθευτή που τον εξυπηρετεί καλύτερα.
Με την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων του ΑΔΜΗΕ και της Μικρής ΔΕΗ ανοίγει ο δρόμος για τις επενδύσεις και για την εξωστρεφή ανάπτυξη του σημαντικού κλάδου της ηλεκτρικής ενέργειας. Η Ελλάδα με μεγάλη καθυστέρηση προσαρμόζει την ενεργειακή της οικονομία στα πλαίσια του 3ου Ενεργειακού Πακέτου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σήμερα, στη Σύνοδο Κορυφής των Ευρωπαίων Ηγετών στην πόλη Υπρ του Βελγίου, ξεκινά η μεγάλη προσπάθεια για την Ενεργειακή Ένωση της Ευρώπης κατ’ αναλογία της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης. Η Ελλάδα σπεύδει ασθμαίνουσα να προλάβει τις εξελίξεις για να συμμετάσχει στον επόμενο γύρο των διαπραγματεύσεων.
Όπως ακριβώς συνέβη και με τις τηλεπικοινωνίες, η κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στον τομέα της Ηλεκτρικής Ενέργειας αυτομάτως συμβάλλει στην ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας, με την εκμετάλλευση των δυνατοτήτων της χώρας για ανταγωνιστική αύξηση των επενδύσεων και της παραγωγής στο συγκεκριμένο κλάδο.
Η Ελλάδα οφείλει να εκμεταλλευτεί τις ενεργειακές της δυνατότητες όχι μόνον για να εξυπηρετήσει την εγχώρια ζήτηση αλλά –κυρίως – για την αύξηση των εξαγωγών Ηλεκτρικής Ενέργειας στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης.
Είναι προφανές ότι μια τέτοια εξέλιξη, φέρνει σε δύσκολη θέση όλα τα εγχώρια και διεθνή επιχειρηματικά συμφέροντα, τους λαθρόβιους της μικρής κλειστής ενεργειακής ελληνικής λίμνης.
Γι’ αυτό χρησιμοποιούν κάθε μέσο, κάθε μέθοδο και κάθε λαθρόβια διαθέσιμη πολιτική δύναμη, για να εμποδίσουν την πρόοδο και την εξέλιξη σ’ αυτή τη χώρα…
πηγή
Σχόλια