«Ο πανικόβλητος Σαμαράς αποδεικνύεται επικίνδυνος και για τη Δημοκρατία» εκτιμά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ολομέτωπη επίθεση κατά του πρωθυπουργού και των «ακροδεξιών φίλων του», τόσο για τη θεωρία των δύο άκρων, όσο και για τις υποθέσεις Μαρφίν και Σκουριών Χαλκιδικής, εξαπολύει ο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια συνολική του ανάλυση για την επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης και τη γενικότερη πολιτική στάση του πρωθυπουργού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει τη στάση του έναντι των φαινομένων βίας, τα οποία καταδικάζει «κατηγορηματικά και απερίφραστα» και εκτιμά ότι «δεδομένης της κοινωνικής και οικονομικής καταστροφής που προκαλεί η κυβερνητική, μνημονιακή πολιτική, ο κ. Σαμαράς γνωρίζει ότι σε συνθήκες δημοκρατικής σταθερότητας η κυβέρνησή του θα καταρρεύσει, όπως οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις».
Έτσι, αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ίδιος ο πρωθυπουργός καταφεύγει στην ένταση και την ακραία πόλωση, επιχειρώντας να διχάσει τον ελληνικό λαό και μάλιστα με πρακτικές και ιδεοληψίες μετεμφυλιακής κοπής, συμψηφίζοντας τα εγκλήματα των νεοναζί με τη δράση της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων. Ίσως να μην περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από έναν πολιτικό που, σύμφωνα με δημοσιεύματα, τη δεκαετία του '80, κόντρα στις επιλογές του ιδρυτή της ΝΔ, πρωτοστατούσε σε γιορτές μίσους στον Μελιγαλά. Πόσο μάλλον σήμερα, όταν ο ίδιος βρίσκεται υπό το κράτος πανικού, καθώς συνειδητοποιεί ότι πλησιάζει το πολιτικό του τέλος. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο πανικόβλητος Σαμαράς αποδεικνύεται επικίνδυνος και για τη Δημοκρατία, εκτιμά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Από την πρώτη στιγμή, αναφέρει η ανάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα έκανε λόγο για προσπάθειες αποσταθεροποίησης και κάλεσε τους πολίτες σε δημοκρατική εγρήγορση. Αυτές τις κρίσιμες ώρες, ο ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει το κάλεσμα στον ελληνικό λαό να ενωθεί στους αντιφασιστικούς -αντιμνημονιακούς αγώνες με στόχο τη δημοκρατική ανατροπή, που θα ανακόψει τον κατήφορο της χώρας, ανοίγοντας δρόμους προοδευτικής ανασυγκρότησης, κοινωνικής δικαιοσύνης, δημοκρατίας, ατομικής και συλλογικής αξιοπρέπειας, αναφέρει.
Υπόθεση Μαρφίν
Ειδικότερα, για την υπόθεση της Μαρφίν, ο ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι έχει ζητήσει από την πρώτη στιγμή να βρεθούν οι υπεύθυνοι και να αποδοθούν οι ευθύνες. Επιπλέον, προσθέτει, σήμερα «διατυπώνουμε εύλογες απορίες γιατί αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη, ενώ έχουν περάσει τριάμισι χρόνια κι ενώ έχει σχηματιστεί δικογραφία ήδη από τον περασμένο Μάιο. Μήπως για να διευκολυνθεί η επικοινωνιακή χυδαιότητα των υπογείων της Ρηγίλλης;».
Σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, η αθλιότητα των δύο άκρων εξυπηρετεί τις εξής μικροπολιτικές σκοπιμότητες:
(α) Επιχειρεί να διασκεδάσει τις πολιτικές ευθύνες των κ.κ. Σαμαρά και Δένδια για την ιδιοτελή πολιτική ανοχή απέναντι στην εγκληματική δράση των νεοναζί και τη διάβρωση της Ελληνικής Αστυνομίας. Ανοχή την οποία παραδέχτηκε ο ίδιος ο κ. Σαμαράς στην εμπρηστική ομιλία του. Ανοχή που κάποιοι φίλοι του (πχ Μπαλτάκος) δεν δίστασαν να την φαντασιωθούν ακόμη και ως μετεκλογική συνεργασία. Ο δε αρμόδιος υπουργός Δημόσιας Τάξης είναι πολλαπλά έκθετος. Διότι, στη Βουλή, στις 40 και πλέον συναφείς ερωτήσεις της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ο ίδιος ο κ. Δένδιας, παρόλο που γνώριζε, καθησύχαζε. Και διότι μπροστά στον διεθνή διασυρμό της Ελλάδας από εφημερίδες όπως ο Guardian ο ίδιος, αντί να πράξει τα δέοντα, απειλούσε με μηνύσεις (που βεβαίως ποτέ δεν έκανε).
(β) Επιχειρεί να συσκοτίσει την απανθρωπιά της κυβερνητικής μνημονιακής πολιτικής. Διότι αν πιστέψουμε ότι ο κ. Σαμαράς «καταδικάζει τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται», τότε η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησής του δεν συνιστά βία. Όμως, τι είναι η ανεργία και η εισοδηματική εξαθλίωση, τι είναι το να μην μπορείς να ταΐσεις τα παιδιά σου ή/και να τα στείλεις σχολείο, τι είναι ο κίνδυνος να σου πάρουν το σπίτι ή να μπεις φυλακή λόγω υπερχρέωσης, τι είναι ο αποκλεισμός εκατομμυρίων πολιτών από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τι είναι οι αυτοκτονίες; ρωτά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
(γ) Επιχειρεί να κατασυκοφαντήσει τους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες. Αυτή είναι μια από τις βαθύτερες στοχεύσεις της αθλιότητας των δύο άκρων και της κατασυκοφάντησης του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εμπρηστική ομιλία του ο κ. Σαμαράς δεν δίστασε να πει ότι όποιος αντιτάσσεται στην απελπισία που προκαλεί η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησής του (δηλαδή πρώτα και κύρια τα ίδια τα θύματα της πολιτικής αυτής) ενισχύει τον εξτρεμισμό.
(δ) Επιχειρεί να προστατέψει τον κ. Σαμαρά από το πολιτικό κόστος της κυβερνητικής πολιτικής. Διότι οι μνημονιακοί γνωρίζουν πολύ καλά πόσο βαθιά είναι η κοινωνική και οικονομική καταστροφή που προκαλεί η πολιτική τους, πόσο γιαλατζί είναι το υποτιθέμενο success story. Γνωρίζουν ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να ανεχτεί τη νέα εισοδηματική αφαίμαξη που σχεδιάζουν με περικοπές και χαράτσια, δεν πρόκειται να ανεχτεί να του πάρουν το σπίτι, δεν θα ανεχτεί δεύτερο χειμώνα να ξεπαγιάζουν τα παιδιά του, δεν θα ανεχτεί την εν εξελίξει διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, τις μαζικές απολύσεις, τη διάλυση της αμυντικής βιομηχανίας, την ιδιωτικοποίηση του νερού.
Πηγή
Ολομέτωπη επίθεση κατά του πρωθυπουργού και των «ακροδεξιών φίλων του», τόσο για τη θεωρία των δύο άκρων, όσο και για τις υποθέσεις Μαρφίν και Σκουριών Χαλκιδικής, εξαπολύει ο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια συνολική του ανάλυση για την επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης και τη γενικότερη πολιτική στάση του πρωθυπουργού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει τη στάση του έναντι των φαινομένων βίας, τα οποία καταδικάζει «κατηγορηματικά και απερίφραστα» και εκτιμά ότι «δεδομένης της κοινωνικής και οικονομικής καταστροφής που προκαλεί η κυβερνητική, μνημονιακή πολιτική, ο κ. Σαμαράς γνωρίζει ότι σε συνθήκες δημοκρατικής σταθερότητας η κυβέρνησή του θα καταρρεύσει, όπως οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις».
Έτσι, αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ίδιος ο πρωθυπουργός καταφεύγει στην ένταση και την ακραία πόλωση, επιχειρώντας να διχάσει τον ελληνικό λαό και μάλιστα με πρακτικές και ιδεοληψίες μετεμφυλιακής κοπής, συμψηφίζοντας τα εγκλήματα των νεοναζί με τη δράση της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων. Ίσως να μην περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από έναν πολιτικό που, σύμφωνα με δημοσιεύματα, τη δεκαετία του '80, κόντρα στις επιλογές του ιδρυτή της ΝΔ, πρωτοστατούσε σε γιορτές μίσους στον Μελιγαλά. Πόσο μάλλον σήμερα, όταν ο ίδιος βρίσκεται υπό το κράτος πανικού, καθώς συνειδητοποιεί ότι πλησιάζει το πολιτικό του τέλος. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο πανικόβλητος Σαμαράς αποδεικνύεται επικίνδυνος και για τη Δημοκρατία, εκτιμά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Από την πρώτη στιγμή, αναφέρει η ανάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα έκανε λόγο για προσπάθειες αποσταθεροποίησης και κάλεσε τους πολίτες σε δημοκρατική εγρήγορση. Αυτές τις κρίσιμες ώρες, ο ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει το κάλεσμα στον ελληνικό λαό να ενωθεί στους αντιφασιστικούς -αντιμνημονιακούς αγώνες με στόχο τη δημοκρατική ανατροπή, που θα ανακόψει τον κατήφορο της χώρας, ανοίγοντας δρόμους προοδευτικής ανασυγκρότησης, κοινωνικής δικαιοσύνης, δημοκρατίας, ατομικής και συλλογικής αξιοπρέπειας, αναφέρει.
Υπόθεση Μαρφίν
Ειδικότερα, για την υπόθεση της Μαρφίν, ο ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι έχει ζητήσει από την πρώτη στιγμή να βρεθούν οι υπεύθυνοι και να αποδοθούν οι ευθύνες. Επιπλέον, προσθέτει, σήμερα «διατυπώνουμε εύλογες απορίες γιατί αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη, ενώ έχουν περάσει τριάμισι χρόνια κι ενώ έχει σχηματιστεί δικογραφία ήδη από τον περασμένο Μάιο. Μήπως για να διευκολυνθεί η επικοινωνιακή χυδαιότητα των υπογείων της Ρηγίλλης;».
Σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, η αθλιότητα των δύο άκρων εξυπηρετεί τις εξής μικροπολιτικές σκοπιμότητες:
(α) Επιχειρεί να διασκεδάσει τις πολιτικές ευθύνες των κ.κ. Σαμαρά και Δένδια για την ιδιοτελή πολιτική ανοχή απέναντι στην εγκληματική δράση των νεοναζί και τη διάβρωση της Ελληνικής Αστυνομίας. Ανοχή την οποία παραδέχτηκε ο ίδιος ο κ. Σαμαράς στην εμπρηστική ομιλία του. Ανοχή που κάποιοι φίλοι του (πχ Μπαλτάκος) δεν δίστασαν να την φαντασιωθούν ακόμη και ως μετεκλογική συνεργασία. Ο δε αρμόδιος υπουργός Δημόσιας Τάξης είναι πολλαπλά έκθετος. Διότι, στη Βουλή, στις 40 και πλέον συναφείς ερωτήσεις της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ο ίδιος ο κ. Δένδιας, παρόλο που γνώριζε, καθησύχαζε. Και διότι μπροστά στον διεθνή διασυρμό της Ελλάδας από εφημερίδες όπως ο Guardian ο ίδιος, αντί να πράξει τα δέοντα, απειλούσε με μηνύσεις (που βεβαίως ποτέ δεν έκανε).
(β) Επιχειρεί να συσκοτίσει την απανθρωπιά της κυβερνητικής μνημονιακής πολιτικής. Διότι αν πιστέψουμε ότι ο κ. Σαμαράς «καταδικάζει τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται», τότε η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησής του δεν συνιστά βία. Όμως, τι είναι η ανεργία και η εισοδηματική εξαθλίωση, τι είναι το να μην μπορείς να ταΐσεις τα παιδιά σου ή/και να τα στείλεις σχολείο, τι είναι ο κίνδυνος να σου πάρουν το σπίτι ή να μπεις φυλακή λόγω υπερχρέωσης, τι είναι ο αποκλεισμός εκατομμυρίων πολιτών από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τι είναι οι αυτοκτονίες; ρωτά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
(γ) Επιχειρεί να κατασυκοφαντήσει τους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες. Αυτή είναι μια από τις βαθύτερες στοχεύσεις της αθλιότητας των δύο άκρων και της κατασυκοφάντησης του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εμπρηστική ομιλία του ο κ. Σαμαράς δεν δίστασε να πει ότι όποιος αντιτάσσεται στην απελπισία που προκαλεί η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησής του (δηλαδή πρώτα και κύρια τα ίδια τα θύματα της πολιτικής αυτής) ενισχύει τον εξτρεμισμό.
(δ) Επιχειρεί να προστατέψει τον κ. Σαμαρά από το πολιτικό κόστος της κυβερνητικής πολιτικής. Διότι οι μνημονιακοί γνωρίζουν πολύ καλά πόσο βαθιά είναι η κοινωνική και οικονομική καταστροφή που προκαλεί η πολιτική τους, πόσο γιαλατζί είναι το υποτιθέμενο success story. Γνωρίζουν ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να ανεχτεί τη νέα εισοδηματική αφαίμαξη που σχεδιάζουν με περικοπές και χαράτσια, δεν πρόκειται να ανεχτεί να του πάρουν το σπίτι, δεν θα ανεχτεί δεύτερο χειμώνα να ξεπαγιάζουν τα παιδιά του, δεν θα ανεχτεί την εν εξελίξει διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, τις μαζικές απολύσεις, τη διάλυση της αμυντικής βιομηχανίας, την ιδιωτικοποίηση του νερού.
Πηγή
Σχόλια