1.500.000 άνεργοι του ιδιωτικού τομέα + 2.500 άνεργοι του δημοσίου τομέα = 1.502.500 άνεργοι

Στήν Ελλάδα υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων.

Αυτοί που δουλεύουν στην ελεύθερη αγορά και αυτοί που δουλεύουν στο δημόσιο.

Αυτοί που δουλεύουν στην ελεύθερη αγορά με τις πενιχρές (ή τις μεγαλύτερες) αποδοχές τους είναι υποχρεωμένοι να τρέφουν αυτούς που δουλεύουν στο δημόσιο και τις οικογένειές τους.
Μπορεί οι επιβάτες να είναι πολύ περισσότεροι απο όσους θα χώραγε μιά γαλέρα και το βάρος να είναι ασήκωτο, αλλά οι σκλάβοι είναι υποχρεωμένοι να κωπηλατούν ασταμάτητα.

Είναι υποχρεωμένοι να τους ταίζουν να τους ντύνουν να τους πληρώνουν τα δάνεια και εν γένει να φροντίζουν ώστε να περνάνε καλά τη ζωή τους.

Αυτός είναι ο προορισμός τους.

Οι άνθρωποι της ελεύθερης αγοράς είναι αναλώσιμοι.

Αυτοί και τα παιδιά τους.

Οταν μένουν άνεργοι, αυτό είναι κάτι δυσάρεστο αλλά έτσι είναι η ζωή.

Η γαλέρα με το όνομα Ελλάδα έχει τους σκλάβους στα αμπάρια που είναι απλά νούμερα, άνθρωποι - κωπηλάτες και τους επιβάτες - δημόσιους υπαλλήλους.

Δέν λέμε ότι είναι ευχάριστο, ενδεχομένως και οι κωπηλάτες να είναι άνθρωποι , κανείς δεν χαίρεται όταν απολύονται ή πεθαίνουν οι κωπηλάτες της γαλέρας αλλά έτσι είναι η ζωή.

Αυτό που έχει σημασία δεν είναι ασφαλώς οι κωπηλάτες, δεν είναι κάν η πορεία της γαλέρας, είναι να μην θιχτούν τα προνόμια τών - τυχερών - αν και υπεράριθμων επιβατών.

Αυτό που έχει σημασία είναι το ταξίδι όχι ο προορισμός της γαλέρας.

Εξάλλου - και αυτό είναι το μεγάλο μυστικό - η γαλέρα δεν έχει κανέναν προορισμό , κύκλους κάνει, το μέγα ζητούμενο είναι τα προνόμια τών υπεράριθμων επιβατών...