Κουβέλης. Από καβάτζα τού συστήματος έφθασε να διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο. Πιό πρωταγωνιστικό απο ότι φαντάζονται οι πολλοί.

Οταν δημιούργησαν - αυτοί πού δημιούργησαν - τήν ΔΗΜΑΡ τήν έφτιαξαν σάν καβάτζα της ΠΑΣΟΚΟΝΔτίας.

Ο ρόλος της δηλαδή ήταν να μαζέψει εκείνα τα κομμάτια τού ΠΑΣΟΚ πού έφευγαν αηδιασμένα απο το κόμμα τους αλλά αναζητούσαν μιά πολιτική στέγη πού να τούς δίνει αριστερό άλλοθι αλλά και να τούς εξασφαλίζει γεμάτες τσέπες.

Διότι αριστερό άλλοθι δίνει και ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά εκεί ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι κάποιοι  εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ δέν αποκλείεται και να εννοούν αυτά που λένε, το οποίο σημαίνει ότι μπορεί και να τα κάνουν πράξη το οποίο σημαίνει ότι θα γίνουμε κάτι σάν Βενεζουέλα χωρίς το πετρέλαιο.

Αρα ο σκοπός για τον οποίο δημιουργήθηκε η ΔΗΜΑΡ ήταν οι αριστεροί (με τις δεξιές τσέπες) όταν θα έφευγαν απο τον ΠΑΣΟΚ να ...έμεναν μέσα στό σύστημα.

Απο εκεί και πέρα Η ΠΑΣΟΚΟΝΔτία θα αναλάμβανε να βγάλει το φίδι απο την τρύπα και η ΔΗΜΑΡ θα πρόσφερε όταν και εάν χρειαζόταν την απαραίτητη στήριξη.

Καβάτζα δηλαδή σε περίπτωση ατυχήματος.

Ομως, οπως συνήθως συμβαίνει οι καβάτζες αυτονομούνται και διακδικούν αυτόνομο (και όχι μόνο τον δοτό) ρόλο.

Η ΔΗΜΑΡ βλέποντας απο τη μία το χάλι τού ΠΑΣΟΚκαι απο την άλλη τον αδιέξοδο ΣΥΡΙΖΑ  αντιλαμβανεται ότι μπορεί να παίξει αυτή τον κρίσιμο ρόλο τής κεντροαριστεράς δηλαδή τών δεξιών εκείνων πού αναζητούν αριστερό άλλοθι και επιπλέον είναι και καλλιεργημένοι.

Αντιγράφει λοιπόν την στρατηγική Σαμαρά (τότε με τον Παπαδήμο).

Και στηρίζει και δέν στηρίζει.

Και είναι στην κυβέρνηση αλλά και δ΄έν είναι.

Και κυβέρνηση και αντιπολίτευση.

Σού λέει ο Κουβέλης,  γιατί δηλαδή ο Σαμαράς μπόρεσε και το έκανε και όχι εγώ?

Με κάτι τέτοια (κι όμως !!!) έγινε πρωθυπουργός.

Επιπλέον η διανόηση τής χώρας (που δέν θα μπορούσε να είναι με τούς άξεστους ακαλλιέργητους ορίτζιναλ δεξιούς) είναι μαζί του.
Αρα, εκεί που ο Σαμαράς πούλησε εθνικοπατριωτικά, ο Κουβέλης θα πουλήσει κουλτούρα κι αγανάκτηση, Ευρώπη τών λαών, αγάπη και ειρήνη παντού στον κόσμο και δέ συμμαζεύεται.

Η σκέψη του έχει βάση.

Μένει να δούμε την εφαρμογή της.