Λένε γι’ αυτόν ότι αν τον πετάξεις με αλεξίπτωτο σε μια χώρα της Υποσαχάριας Αφρικής και, μετά δύο μήνες, ψάξεις να δεις ποια ήταν η τύχη του, θα τον βρεις να έχει στήσει εκ του μηδενός έναν οικονομικό οργανισμό με μεγάλες δυνατότητες κοινωνικής επιρροής (ας πούμε, λ.χ., μία τράπεζα...), να έχει δικτυωθεί άριστα με το τοπικό σύστημα συμφερόντων και να ασκεί επιρροή στο παιχνίδι της εξουσίας, ως παράγων εκ του παρασκηνίου. Υπερβολικό μεν, αλλά η υπερβολή δεν είναι πάντα υφολογικό ατόπημα και δεν θα υπήρχε στην γλώσσα ως σχήμα λόγου αν δεν εξυπηρετούσε μια πραγματική ανάγκη. Στην περίπτωση του περί ου ο λόγος προσώπου, όπου ο θαυμασμός για τις εξαιρετικές ικανότητές του συνυπάρχει με την ηθική αποστροφή για τον υπόγειο ρόλο του, είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος.
Το θέμα αφορά τον διορισμό των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) - ζήτημα ουσιώδες για την εξυγίανση της οικονομίας, εφόσον δεχόμαστε ότι το τραπεζικό σύστημα είναι για μια οικονομία ό,τι και το κυκλοφορικό σύστημα για τον ανθρώπινο οργανισμό. Μιλούμε, συγκεκριμένα για τις δύο κρίσιμες θέσεις του ΤΧΣ: του διευθύνοντος συμβούλου και του ενός αναπληρωτή του, οι οποίες είναι ανοιχτές σε κάθε ενδιαφερόμενο από την αγορά, εφόσον πληροί τις προϋποθέσεις. Η θέση του έτερου αναπληρωτή διευθύνοντος συμβούλου καλύπτεται καθ’ υπόδειξιν της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ).
Οι δύο συγκεκριμένες θέσεις προκηρύχθηκαν στις αρχές Μαΐου, αλλά η επιλογή των προσώπων καθυστέρησε πολύ, εξαιτίας των δύο εκλογικών αναμετρήσεων. (Κανονικά δεν θα έπρεπε, αφού την επιτροπή η οποία κρίνει τις υποψηφιότητες αποτελούν δύο στελέχη του υπουργείου Οικονομικών και δύο στελέχη της ΤτΕ, αλλά ας δεχθούμε ως αναπόδραστη πραγματικότητα την ελληνική παθογένεια ενός κράτους που αδυνατεί να λειτουργήσει χωρίς κυβέρνηση...) Ενδεικτικό της σημασίας των εν λόγω θέσεων στη διαδικασία εξυγίανσης είναι ότι η τρόικα είχε επιμείνει τουλάχιστον ο διευθύνων σύμβουλος να μην είναι Ελληνας, ώστε κατά το δυνατόν να είναι απροσπέλαστος για τους εκπροσώπους των εγχωρίων συμφερόντων.
Πληροφορούμαι, όμως, ότι η επιτροπή έχει καταλήξει σε δύο ημεδαπούς (παπούτσι από τον τόπο σου, προφανώς...), εκ των οποίων το ένα πρόσωπο, παρά τα πλούσια προσόντα του, δεν έχει ακριβώς την απαιτούμενη επαγγελματική εξειδίκευση για τη θέση. Ωστόσο, διαθέτει κάτι σπουδαιότερο: χαίρει της εκτιμήσεως παράγοντα της οικονομικής ζωής, ο οποίος έχει πρόσβαση και στα δύο μέχρι τώρα κόμματα εξουσίας, ενώ συγχρόνως έχει καλλιεργήσει τις σχέσεις του και με την ανερχόμενη ριζοσπαστική δύναμη του πολιτικού φάσματος. Εκείνου που λέγαμε ότι, αν τον ρίξεις με αλεξίπτωτο στην Αφρική, πάλι θα καταφέρει να εξελιχθεί σε παράγοντα.
Με τέτοιες μεθοδεύσεις λοιπόν θα πραγματοποιηθεί η εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος; Μακάρι! Ειλικρινά θα το ευχόμουν, αλλά ας μου επιτραπεί να αμφιβάλω...
πηγή
Το θέμα αφορά τον διορισμό των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) - ζήτημα ουσιώδες για την εξυγίανση της οικονομίας, εφόσον δεχόμαστε ότι το τραπεζικό σύστημα είναι για μια οικονομία ό,τι και το κυκλοφορικό σύστημα για τον ανθρώπινο οργανισμό. Μιλούμε, συγκεκριμένα για τις δύο κρίσιμες θέσεις του ΤΧΣ: του διευθύνοντος συμβούλου και του ενός αναπληρωτή του, οι οποίες είναι ανοιχτές σε κάθε ενδιαφερόμενο από την αγορά, εφόσον πληροί τις προϋποθέσεις. Η θέση του έτερου αναπληρωτή διευθύνοντος συμβούλου καλύπτεται καθ’ υπόδειξιν της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ).
Οι δύο συγκεκριμένες θέσεις προκηρύχθηκαν στις αρχές Μαΐου, αλλά η επιλογή των προσώπων καθυστέρησε πολύ, εξαιτίας των δύο εκλογικών αναμετρήσεων. (Κανονικά δεν θα έπρεπε, αφού την επιτροπή η οποία κρίνει τις υποψηφιότητες αποτελούν δύο στελέχη του υπουργείου Οικονομικών και δύο στελέχη της ΤτΕ, αλλά ας δεχθούμε ως αναπόδραστη πραγματικότητα την ελληνική παθογένεια ενός κράτους που αδυνατεί να λειτουργήσει χωρίς κυβέρνηση...) Ενδεικτικό της σημασίας των εν λόγω θέσεων στη διαδικασία εξυγίανσης είναι ότι η τρόικα είχε επιμείνει τουλάχιστον ο διευθύνων σύμβουλος να μην είναι Ελληνας, ώστε κατά το δυνατόν να είναι απροσπέλαστος για τους εκπροσώπους των εγχωρίων συμφερόντων.
Πληροφορούμαι, όμως, ότι η επιτροπή έχει καταλήξει σε δύο ημεδαπούς (παπούτσι από τον τόπο σου, προφανώς...), εκ των οποίων το ένα πρόσωπο, παρά τα πλούσια προσόντα του, δεν έχει ακριβώς την απαιτούμενη επαγγελματική εξειδίκευση για τη θέση. Ωστόσο, διαθέτει κάτι σπουδαιότερο: χαίρει της εκτιμήσεως παράγοντα της οικονομικής ζωής, ο οποίος έχει πρόσβαση και στα δύο μέχρι τώρα κόμματα εξουσίας, ενώ συγχρόνως έχει καλλιεργήσει τις σχέσεις του και με την ανερχόμενη ριζοσπαστική δύναμη του πολιτικού φάσματος. Εκείνου που λέγαμε ότι, αν τον ρίξεις με αλεξίπτωτο στην Αφρική, πάλι θα καταφέρει να εξελιχθεί σε παράγοντα.
Με τέτοιες μεθοδεύσεις λοιπόν θα πραγματοποιηθεί η εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος; Μακάρι! Ειλικρινά θα το ευχόμουν, αλλά ας μου επιτραπεί να αμφιβάλω...
πηγή
Σχόλια