Φορολογική δικαιοσύνη; Μάλλον ψάχνουμε σε λάθος τόπο και με λάθος τρόπο
Του Θανάση Παπαδή
Όλοι αναγνωρίζουν ότι η φοροδιαφυγή αποτελεί το υπ΄ αριθμόν ένα πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας στην προσπάθεια του κράτους να συλλέξει έσοδα και να πάψουν να πληρώνουν οι «συνήθεις ύποπτοι».
Την περίοδο αυτή γίνεται προσπάθεια αναμόρφωσης του φορολογικού πλαισίου, θεωρητικά προς την κατεύθυνση αυτή και μετά από υποδείξεις της τρόικας.
Ωστόσο τα πρώτα δείγματα γραφής μάλλον κινούνται στην πεπατημένη. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, οι αρμόδιες υπηρεσίες και όλοι όσοι εμπλέκονται σε αυτό έχουν αναλωθεί σε μία προσπάθεια αλλαγής του αριθμού και του ύψους των φορολογικών συντελεστών, λες και αυτό ήταν το πρόβλημα που οι περισσότεροι έλληνες δεν πληρώνουν φόρους.
Έπεσε στο τραπέζι και μάλιστα για ένα διάστημα υιοθετήθηκε ως σκέψη να τεθεί ανώτατος φορολογικός συντελεστής 35%, έναντι 45% που είναι σήμερα. Αλήθεια όλοι αυτοί οι «σοφοί» μήπως μελέτησαν ή απλά ζήτησαν να μάθουν τι συντελεστές έχουν χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Σουηδία, η Φιλανδία ή η Αυστρία που δεν αντιμετωπίζουν και τα δικά μας προβλήματα. Αν το έκαναν θα διαπίστωναν πως το 35% είναι μάλλον εκτός πραγματικότητας.
Δεύτερο «φάουλ». Πάνε να βάλλουν φόρο 28% στις επιχειρήσεις που στενάζουν. Μα είναι δυνατόν σε περίοδο κρίσης να αυξάνεις τους φορολογικούς συντελεστές εκεί από όπου περιμένεις ανάπτυξη;
Τρίτο φάουλ. Η όλη κουβέντα που γίνεται για ενιαίο φόρο από το πρώτο ευρώ για τους ελεύθερους επαγγελματίες. Μία απλή ερώτηση – σχόλιο. Το ΜΗΔΕΝ με όποιον συντελεστή να το φορολογήσεις πάλι ΜΗΔΕΝ θα σου δώσει. Το ζήτημα δεν είναι πως οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν χαμηλούς συντελεστές, το θέμα είναι ότι δεν δηλώνουν έσοδα και ως εκ τούτου δεν πληρώνουν φόρους.
Τέλος μία απλή πρόταση. Για τους 54.000 που έβγαλαν χρήματα στο εξωτερικό βρήκαν έναν τρόπο να δουν εάν αυτά έχουν δηλωθεί ή όχι και ορθώς έπραξαν. Γιατί δεν το κάνουν αυτό για όλους τους έλληνες φορολογούμενους ανεξάρτητα που έχουν τα χρήματά τους; Δεν είναι δα και δύσκολο.
πηγή
Του Θανάση Παπαδή
Όλοι αναγνωρίζουν ότι η φοροδιαφυγή αποτελεί το υπ΄ αριθμόν ένα πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας στην προσπάθεια του κράτους να συλλέξει έσοδα και να πάψουν να πληρώνουν οι «συνήθεις ύποπτοι».Την περίοδο αυτή γίνεται προσπάθεια αναμόρφωσης του φορολογικού πλαισίου, θεωρητικά προς την κατεύθυνση αυτή και μετά από υποδείξεις της τρόικας.
Ωστόσο τα πρώτα δείγματα γραφής μάλλον κινούνται στην πεπατημένη. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, οι αρμόδιες υπηρεσίες και όλοι όσοι εμπλέκονται σε αυτό έχουν αναλωθεί σε μία προσπάθεια αλλαγής του αριθμού και του ύψους των φορολογικών συντελεστών, λες και αυτό ήταν το πρόβλημα που οι περισσότεροι έλληνες δεν πληρώνουν φόρους.
Έπεσε στο τραπέζι και μάλιστα για ένα διάστημα υιοθετήθηκε ως σκέψη να τεθεί ανώτατος φορολογικός συντελεστής 35%, έναντι 45% που είναι σήμερα. Αλήθεια όλοι αυτοί οι «σοφοί» μήπως μελέτησαν ή απλά ζήτησαν να μάθουν τι συντελεστές έχουν χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Σουηδία, η Φιλανδία ή η Αυστρία που δεν αντιμετωπίζουν και τα δικά μας προβλήματα. Αν το έκαναν θα διαπίστωναν πως το 35% είναι μάλλον εκτός πραγματικότητας.
Δεύτερο «φάουλ». Πάνε να βάλλουν φόρο 28% στις επιχειρήσεις που στενάζουν. Μα είναι δυνατόν σε περίοδο κρίσης να αυξάνεις τους φορολογικούς συντελεστές εκεί από όπου περιμένεις ανάπτυξη;
Τρίτο φάουλ. Η όλη κουβέντα που γίνεται για ενιαίο φόρο από το πρώτο ευρώ για τους ελεύθερους επαγγελματίες. Μία απλή ερώτηση – σχόλιο. Το ΜΗΔΕΝ με όποιον συντελεστή να το φορολογήσεις πάλι ΜΗΔΕΝ θα σου δώσει. Το ζήτημα δεν είναι πως οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν χαμηλούς συντελεστές, το θέμα είναι ότι δεν δηλώνουν έσοδα και ως εκ τούτου δεν πληρώνουν φόρους.
Τέλος μία απλή πρόταση. Για τους 54.000 που έβγαλαν χρήματα στο εξωτερικό βρήκαν έναν τρόπο να δουν εάν αυτά έχουν δηλωθεί ή όχι και ορθώς έπραξαν. Γιατί δεν το κάνουν αυτό για όλους τους έλληνες φορολογούμενους ανεξάρτητα που έχουν τα χρήματά τους; Δεν είναι δα και δύσκολο.
πηγή
Σχόλια