VERY HOT - Η συγκλονιστική εξομολόγηση τού Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την ζωή του σάν άτομο με ειδικές ανάγκες
Απο τότε πού ένας ανισόρροπος στις 12 Οκτωβρίου 1990 τον πυροβόλησε με ένα περίστροφο τρείς φορές ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε περιγράφει απλώς το τραγικό συμβάν σάν «σκατά».
Χωρίς ποτέ να αναφέρεται στό μειονέκτημα που άλλαξε την πολιτική πορεία του.
Σε μια συνέντευξη στο γερμανικό περιοδικό Capital, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, ο οποίος συχνά παρουσιάζεται ως ο σιδερένιος άνθρωπος της καγκελαρίου στις ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις, εξομολογείται μερικά μυστικά για την καριέρα του πάνω στην αναπηρική καρέκλα και τον αντίκτυπό πού έχει αυτό στην πολιτική ζωή του.
Υπουργός Εσωτερικών, διαπραγματευτής στη συμφωνία επανένωσης με την Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, ο Σόιμπλε θεωρούνταν ο προφανής διάδοχος του Καγκελάριου Helmut Kohl πριν από την επίθεση.
Η υπόθεση των μαύρων κουτιών του Συντηρητικού Κόμματος και η αναπηρία του τού στέρησαν την πορεία του προς την Καγγελαρία
Αλλά o Schäuble, ο οποίος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το τένις και την πεζοπορία στο Μέλανα Δρυμό, ποτέ δεν εγκατέλειψε το πάθος του για την πολιτική.
Επανήλθε σαν υπουργός Εσωτερικών στο μεγάλο συνασπισμό της Μέρκελ, και πριν γίνει υπεύθυνος οικονομίας της σημερινής κυβέρνησης, είναι από το 2009 ο διαπραγματευτής της καγκελαρίου στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης και της κρίσης του χρέους της ζώνης του ευρώ.
«Είμαι ανθεκτικός στις δυσκολίες και τον εκνευρισμό των καθημερινών υποθέσεων"
Αναγκασμένος να διαχειριστεί τις υποθέσεις τού πόστου του από το κρεβάτι του στο νοσοκομείο κατά την κορύφωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης, ο Σόιμπλε υποβάλει την παραίτησή του στη Μέρκελ.
Η Καγκελάριος αρνείται.
Αλλά θεωρεί επίσης την αναπηρία του ως πλεονέκτημα, παρά τον ατελείωτο μαραθώνιο διαπραγματεύσεων . "Η εμπειρία μου με έχει διδάξει ότι τα πάντα μπορούν να αλλάξουν από ένα δευτερόλεπτο στο άλλο και αυτό μου επιτρέπει να έχω περισσότερο προοπτική και ηρεμία", δήλωσε ο Σόιμπλε.
Έτσι σχετικοποιεί τις ήττες χωρις ποτέ να εγκαταλείπει το στόχο του.
«Είμαι πιο ανθεκτικός στις δυσκολίες και τον εκνευρισμό των καθημερινών υποθέσεων», λέει ο ίδιος, σαν να ήθελε να εξηγήσει την ήρεμη επιμονή που εμπνέει.
Μερικές φορές χάνει την υπομονή του.
Ειδικά όταν οι φωτογράφοι προσπαθούν να τον πιάσουν σε προσωπικές στιγμές αυτό το θεωρεί "απίστευτα ηλίθιο."
Η Αστυνομία απαγορεύει τις φωτογραφίες όταν πηγαίνει στη ράμπα που οδηγεί στην ολομέλεια της Βουλής και κατά την διάρκεια της προσπάθειας κάνει μερικές γκριμάτσες.
Θεωρεί ζήτημα τιμής να σπρώχνει μόνος του το καροτσάκι και αρνείται να μπεί στη θέση αυτού που χρειάζεται βοήθεια..
"Αυτό πάντα παράγει ηλίθιες εικόνες, γιατί βλέπει κανείς την προσπάθεια και λέει: Α, κρίμα ο Σόιμπλε ζεί μια σκληρή ζωή," λέει ο ίδιος.
Ο "Iron Man" παραδέχεται ότι χάνει την ευγένεια του όταν φωτογράφοι πέφτουν πάνω του σε αυτές τις στιγμές.
Ολα αυτά τα χρόνια ένα μυστήριο ιντριγκάρει όλους τούς πολιτικομιντιακούς κύκλους στο Βερολίνο: γιατί ο υπουργός Οικονομικών πού έχει τόσο μεγάλη επιρροή αποφεύγει συστηματικά τα κοκτέιλ και τα πάρτυ στην πόλη;
"Υπάρχουν πιο ευχάριστες καταστάσεις απο τον τρέχεις πάνω σέ μιά αναπηρική καρέκλα πρός τον μπουφέ μαζί με άλλους επισκέπτες, ή να διακινδυνεύεις μια χιονοστιβάδα απο ψίχουλα νά πέσουν πάνω σου" λέει ο ίδιος ειρωνικά.
Επίσης είναι πολύ κουραστικό να «στρίβω το κεφάλι ψηλά και πίσω" για να μιλήσω με ανθρώπους που στέκονται δίπλα μου.
Αλλά επίσης πιστεύει ότι δέν χάνει και τίποτα τό σημαντικό τα βράδια επειδή δέν βγαίνει έξω..
"Πολλοί άνθρωποι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η αναπηρία σέ κάνει πικρό σάν άνθρωπο. Η αναπηρική καρέκλα δεν με έχει κάνει ούτε πιο σκληρό ούτε πιό πικρό. Ούτε μέ έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο », λέει ξεκάθαρα ο Σόιμπλε.
Το να περιορίζεται κανείς απο μια αναπηρική καρέκλα "δεν προσφέρει ένα ηθικό πλεονέκτημα" έναντι των άλλων, διαβεβαιώνει ο ίδιος.
Και να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα σε όλα τα άτομα με ειδικές ανάγκες:
«Όλα τα ανθρώπινα όντα έχουν μια αναπηρία, αλλά εμείς έχουμε συνείδηση αυτού τού γεγονότος."
κείμενο βασισμένο σέ άρθρο της Figaro
Χωρίς ποτέ να αναφέρεται στό μειονέκτημα που άλλαξε την πολιτική πορεία του.Σε μια συνέντευξη στο γερμανικό περιοδικό Capital, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, ο οποίος συχνά παρουσιάζεται ως ο σιδερένιος άνθρωπος της καγκελαρίου στις ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις, εξομολογείται μερικά μυστικά για την καριέρα του πάνω στην αναπηρική καρέκλα και τον αντίκτυπό πού έχει αυτό στην πολιτική ζωή του.
Υπουργός Εσωτερικών, διαπραγματευτής στη συμφωνία επανένωσης με την Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, ο Σόιμπλε θεωρούνταν ο προφανής διάδοχος του Καγκελάριου Helmut Kohl πριν από την επίθεση.
Η υπόθεση των μαύρων κουτιών του Συντηρητικού Κόμματος και η αναπηρία του τού στέρησαν την πορεία του προς την Καγγελαρία
Αλλά o Schäuble, ο οποίος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το τένις και την πεζοπορία στο Μέλανα Δρυμό, ποτέ δεν εγκατέλειψε το πάθος του για την πολιτική.
Επανήλθε σαν υπουργός Εσωτερικών στο μεγάλο συνασπισμό της Μέρκελ, και πριν γίνει υπεύθυνος οικονομίας της σημερινής κυβέρνησης, είναι από το 2009 ο διαπραγματευτής της καγκελαρίου στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης και της κρίσης του χρέους της ζώνης του ευρώ.
«Είμαι ανθεκτικός στις δυσκολίες και τον εκνευρισμό των καθημερινών υποθέσεων"
Αναγκασμένος να διαχειριστεί τις υποθέσεις τού πόστου του από το κρεβάτι του στο νοσοκομείο κατά την κορύφωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης, ο Σόιμπλε υποβάλει την παραίτησή του στη Μέρκελ.
Η Καγκελάριος αρνείται.
Αλλά θεωρεί επίσης την αναπηρία του ως πλεονέκτημα, παρά τον ατελείωτο μαραθώνιο διαπραγματεύσεων . "Η εμπειρία μου με έχει διδάξει ότι τα πάντα μπορούν να αλλάξουν από ένα δευτερόλεπτο στο άλλο και αυτό μου επιτρέπει να έχω περισσότερο προοπτική και ηρεμία", δήλωσε ο Σόιμπλε.
Έτσι σχετικοποιεί τις ήττες χωρις ποτέ να εγκαταλείπει το στόχο του.
«Είμαι πιο ανθεκτικός στις δυσκολίες και τον εκνευρισμό των καθημερινών υποθέσεων», λέει ο ίδιος, σαν να ήθελε να εξηγήσει την ήρεμη επιμονή που εμπνέει.
Μερικές φορές χάνει την υπομονή του.
Ειδικά όταν οι φωτογράφοι προσπαθούν να τον πιάσουν σε προσωπικές στιγμές αυτό το θεωρεί "απίστευτα ηλίθιο."
Η Αστυνομία απαγορεύει τις φωτογραφίες όταν πηγαίνει στη ράμπα που οδηγεί στην ολομέλεια της Βουλής και κατά την διάρκεια της προσπάθειας κάνει μερικές γκριμάτσες.
Θεωρεί ζήτημα τιμής να σπρώχνει μόνος του το καροτσάκι και αρνείται να μπεί στη θέση αυτού που χρειάζεται βοήθεια..
"Αυτό πάντα παράγει ηλίθιες εικόνες, γιατί βλέπει κανείς την προσπάθεια και λέει: Α, κρίμα ο Σόιμπλε ζεί μια σκληρή ζωή," λέει ο ίδιος.
Ο "Iron Man" παραδέχεται ότι χάνει την ευγένεια του όταν φωτογράφοι πέφτουν πάνω του σε αυτές τις στιγμές.
Ολα αυτά τα χρόνια ένα μυστήριο ιντριγκάρει όλους τούς πολιτικομιντιακούς κύκλους στο Βερολίνο: γιατί ο υπουργός Οικονομικών πού έχει τόσο μεγάλη επιρροή αποφεύγει συστηματικά τα κοκτέιλ και τα πάρτυ στην πόλη;
"Υπάρχουν πιο ευχάριστες καταστάσεις απο τον τρέχεις πάνω σέ μιά αναπηρική καρέκλα πρός τον μπουφέ μαζί με άλλους επισκέπτες, ή να διακινδυνεύεις μια χιονοστιβάδα απο ψίχουλα νά πέσουν πάνω σου" λέει ο ίδιος ειρωνικά.
Επίσης είναι πολύ κουραστικό να «στρίβω το κεφάλι ψηλά και πίσω" για να μιλήσω με ανθρώπους που στέκονται δίπλα μου.
Αλλά επίσης πιστεύει ότι δέν χάνει και τίποτα τό σημαντικό τα βράδια επειδή δέν βγαίνει έξω..
"Πολλοί άνθρωποι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η αναπηρία σέ κάνει πικρό σάν άνθρωπο. Η αναπηρική καρέκλα δεν με έχει κάνει ούτε πιο σκληρό ούτε πιό πικρό. Ούτε μέ έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο », λέει ξεκάθαρα ο Σόιμπλε.
Το να περιορίζεται κανείς απο μια αναπηρική καρέκλα "δεν προσφέρει ένα ηθικό πλεονέκτημα" έναντι των άλλων, διαβεβαιώνει ο ίδιος.
Και να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα σε όλα τα άτομα με ειδικές ανάγκες:
«Όλα τα ανθρώπινα όντα έχουν μια αναπηρία, αλλά εμείς έχουμε συνείδηση αυτού τού γεγονότος."
κείμενο βασισμένο σέ άρθρο της Figaro
Σχόλια