Τό ξεφτιλισμένο πολιτικομιντιακό σύστημα λέει ψέματα απο τό 2009 μέχρι και σήμερα. Στήν πραγματικότητα τό αρχικό σχέδιο (εσωτερικής υποτίμησης) εξελίσσεται κανονικά.

Οταν έχεις χρεωκοπήσει ανοίγονται βασικά δύο μεγάλοι δρόμοι μπροστά σου.

1ον. Νά δηλώσεις χρεωκοπία, στάση πληρωμών και να ξεκινήσεις απο τό μηδέν προσπαθώντας να έρθεις σέ μιά συνεννόηση με τούς πιστωτές σου.

2ον. Νά κάνεις τα αδύνατα δυνατά προκειμένου οι πιστωτές σου να μήν χάσουν λεφτά.

Η Ελλάδα επέλεξε (λέμε τώρα, αναγκάστηκε εννοούμε) να προστατέψει τούς πιστωτές της.

Εφόσον θές να προστατέψεις τούς πιστωτές σου οι δρόμοι πού ανοίγονται μπροστά σου είναι επίσης δύο.

α) Νά επιδιώξεις τήν είσοδο νέου χρήματος ώστε να αναπτυχθείς και με τα λεφτά πού θα βγάλεις να πλερώσεις τόν κόσμο

β) Νά φτωχύνεις, να εξαθλιώσεις τούς πολίτες σου, να τούς πάρεις τίς περιουσίες τους και με αυτά τα λεφτά να πλερώσεις τά χρωστιμέικα.

Η Ελλάδα επέλεξε τήν λύση β.

Την αποκαλούμενη και εσωτερική υποτίμηση.

Με αυτήν την έννοια όλα εξελίσσονται σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο.

Οι πολίτες βρίσκονται σέ διαδικασία εξαθλίωσης και προοδευτικά θα χάσουν τίς περιουσίες τους.

Με τα χρήματα αυτά σύν αυτά πού θα μάς "χαρίσουν" θα αποπληρωθούν τα χρέη.

Μέ άλλα λόγια ένα χρέος πού αρχικά ήταν κρατικό (η χώρα χρώσταγε) μετατρέπεται αργά αλλά σταθερά σέ ιδιωτικό (το κράτος ξεχρεώνει και σέ λίγο οι πολίτες θα χρωστάνε στό κράτος τα μαλιά τής κεφαλής τους)

Νά πούμε ότι αυτή η λύση ενέχει επίσης και μιά διάσταση τιμωρίας τού κόσμου επιθυμητή απο τούς πιστωτές .

Με αυτήν την έννοια όλα αυτά πού γίνονται ήταν προγραμματισμένα μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας και το πολιτικομιντιακό σύστημα πού δηλώνει έκπληκτο και θλιμμένο ή ότι δήθεν δέν συμφωνεί μέ όσα γίνονται λέει ωμά ψέματα.

Μιλάμε γιά μεγάλο δούλεμα...