Eνας εργαζόμενος που κερδίζει 100.000 τον χρόνο θα πληρώσει φόρο 40.000 περίπου ευρώ, ενώ κάποιος που εισπράττει ενοίκια 100.000 ευρώ ετησίως θα πληρώσει φόρο 20.000 ευρώ. Φορολογική δικαιοσύνη ΠΑΣΟΚΟΝΔτίας στήν Ελλάδα τής κρίσης...

Συντελεστές αδικίας στη φορολόγηση
Tου Πασχου Μανδραβελη

«Την αυτοτελή φορολόγηση των εισοδημάτων από ενοίκια με συντελεστή 20% εξετάζει» κοινή επιτροπή αποτελούμενη από στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ. Ετσι, θα έχουμε φορολογικό συντελεστή για τα εισοδήματα από μερίσματα 25%, από τόκους καταθέσεων 10%, από ενοίκια 20% και από την εργασία μέχρι 45%. Και να σκεφθεί κανείς ότι σκοπός αυτής της επιτροπής είναι η... απλοποίηση του φορολογικού συστήματος.

Ενα μεγάλο καλό έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Επιχείρησε να κάνει πράξη τη φορολογική δικαιοσύνη. Ενοποίησε όλα τα εισοδήματα σε μία κλίμακα, ώστε να φορολογούνται οι πολίτες όπως ακριβώς λέει το Σύνταγμα: «Οι Ελληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους». Δεν λέει πουθενά ότι συνεισφέρουν αναλόγως της πηγής των εισοδημάτων τους.

Τώρα, κοινή συναινέσει των τριών κομμάτων, το πολιτικό σύστημα άρχισε να μοιράζει δωράκια σε ομάδες πληθυσμού, και δη στους εύπορους. Ετσι, ένας εργαζόμενος που κερδίζει 100.000 τον χρόνο θα πληρώσει φόρο 40.000 περίπου ευρώ, ενώ κάποιος που εισπράττει ενοίκια 100.000 ευρώ ετησίως θα πληρώσει φόρο 20.000 ευρώ. Ωραία κίνητρα για δουλειά: η εργασία που φέρνει ανάπτυξη θα επιβαρύνεται διπλά από τις αποδόσεις των νεκρών επενδύσεων σε ντουβάρια.

Αν δείχνει κάτι και η πρόταση της επιτροπής είναι ότι το πολιτικό σύστημα δεν μαθαίνει. Επιχειρεί και πάλι να ικανοποιεί πελατειακές ομάδες σε βάρος της προκοπής του τόπου. Φορτώνουν το φορολογικό σύστημα με επιπλέον συντελεστές -και τη συνακόλουθη γραφειοκρατία- προς άγραν ψήφων. Δεν προτείνουν να επιδοτηθεί φορολογικά η δημιουργία νέου πλούτου, αλλά η εκμετάλλευση του παλιού. Διογκώνουν τις ανισότητες πριμοδοτώντας τους ανενεργούς εισοδηματίες σε βάρος εκείνων που παράγουν. Κατά παράβαση του Συντάγματος διακρίνουν τους Ελληνες πολίτες σε εργαζομένους (που φορολογούνται πολύ) και σε εισοδηματίες (που φορολογούνται λίγο). Ενδιαφέρουσα άποψη κοινωνικής δικαιοσύνης...

Και ποιος αντιπολιτεύεται αυτά τα καραμπινάτα ρουσφέτια υπέρ κάποιων πληθυσμιακών ομάδων; Πλην της «Δράσης», που εξέδωσε μια σκληρή ανακοίνωση, ουδείς. Η Αριστερά δεν έχει χρόνο· αντιμάχεται την πραγματικότητα, αντί να ζητεί τον καλύτερο ισομερισμό των βαρών που αναγκαστικά επιφέρει η κρίση. Δεν υπερασπίζεται τους εργαζομένους από τα υψηλά (σε σχέση με τους εισοδηματίες) φορολογικά βάρη, προσπαθεί απλώς να ικανοποιήσει τα ιδεολογικά της γινάτια. Ενδιαφέρουσα άποψη αριστερής πολιτικής...

Από το υπουργείο Οικονομικών αφήνουν να διαρρεύσει ότι η πρόταση για αυτοτελή φορολόγηση των ενοικίων είναι πρόταση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Απίθανο μοιάζει, διότι για όλα τα άλλα το ΔΝΤ προτείνει ενιαίους φορολογικούς συντελεστές. ΄Η δεν καταλαβαίνουν ή η διαρροή είναι μια από τις επικοινωνιακές μαϊμουδιές στις οποίες διακρίνεται ο κ. Βενιζέλος.

Ανεξαρτήτως όμως του φωστήρα που εμπνεύσθηκε την πρόταση, υπάρχει ένα θεμελιώδες ζήτημα πολιτικής κατεύθυνσης: η κρίση δεν πρέπει να αναπαραγάγει το παλιό σύστημα της προνομιακής μεταχείρισης κάποιων ομάδων από το κράτος. Ούτε να αποτελέσει πρόσχημα για ανακατανομή του πλούτου.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_29/02/2012_430313