Dr Gamata Ola: Μελέτη μοντέλων οργάνωσης υπανάπτυκτων κοινωνιών. Τό "σοβιετικό μοντέλο". Η ειδική περίπτωση συνδυασμού του με ολιγαρχική ανώτατη εξουσία. Εισαγωγή στό θέμα...

Ο Dr Gamata OLa είναι επιστήμων οικονομολόγος με διδακτορικό στή μελέτη τού νόμιμου οργανωμένου εγκλήματος μεγάλης κλίμακας. Ειδικεύεται δηλαδή στίς κλοπές ολόκληρων λαών. Είναι διορισμένος στό ευρύτερο δημόσιο. Εχει επενδύσει τα λεφτά του σέ hedge fund. Τίς επόμενες εβδομάδες αναμένει να τριπλασιάσει τά χρήματά του.
Περνάμε στην διάλεξη...


Η επιστήμη μελετά τίς υπανάπτυκτες κοινωνίες...
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να οργανώσεις μιά υπανάπτυκτη κοινωνία, υπάρχουν δηλαδή πολλά μοντέλα οργάνωσης μιάς υπανάπτυκτης κοινωνίας...
Εν τούτοις όλα τα εν λόγω μοντέλα έχουν ένα κοινό σημείο...
Οι άνθρωποι στίς υπανάπτυκτες αυτές κοινωνίες χωρίζονται σέ δύο είδη σέ δύο κατηγορίες...
Στούς εντός τού συστήματος (διορισμένοι στό δημόσιο ή ευρύτερο ή και πολύ ευρύτερο δημόσιο) και στούς εκτός αντίστοιχα...
Σέ όλα δέ τα μοντέλα αυτά, οι εντός συστήματος ζούν καλά ή πολύ καλά, κατακλέβοντας τούς εκτός συστήματος και απομυζώντας τόν πλούτο πού παράγουν αυτοί (οι εκτός συστήματος δηλαδή) οι οποίοι είναι και οι μόνοι πού εργάζονται και παράγουν πλούτο...
Στήν πραγματικότητα τα μοντέλα διαφέρουν μεταξύ τους μόνο ως πρός τον τρόπο πού διαχωρίζονται οι άνθρωποι στούς εντός και εκτός συστήματος αντίστοιχα...
Στό σοβιετικό μοντέλο αυτός ο διαχωρισμός γίνεται με βάση το άν ο άνθρωπος ανήκει ή όχι σέ ένα κόμμα (η περισσότερα κόμματα, αδιάφορο είναι αυτό) ....
Οταν ανήκεις στό κόμμα ή στα κόμματα διορίζεσαι στό δημόσιο ή στό ευρύτερο δημόσιο και απο εκεί και μετά κάθεσαι , και περνάς ζωή και κότα...
Η μόνη σου εργασία είναι να φροντίζεις να κλέβεις όσους εργάζονται πραγματικά, και επιπλέον να φροντίζεις για την διαιώνιση , με κάθε κόστος , τού συγκεκριμένου μοντέλου οργάνωσης...
Συνήθως στα σοβιετικά μοντέλα οργάνωσης τήν πραγματική εξουσία ασκεί ένα εκλεγμένο , απο τούς κομματικούς εκλεκτούς, όργανο , τό Πολιτικό Γραφείο...
Υπάρχει όμως , εάν η κοινωνία είναι πολύ υπανάπτυκτη , και ένα μοντέλο οργάνωσης όπου τήν πραγματική εξουσία ασκούν μερικοί (λίγοι, μετρημένοι στα δάχτυλα) ολιγάρχες τού πλούτου...
Αυτοί διορίζουν τούς αρχηγούς τών κυβερνητικών κομμάτων , τούς πολιτικούς σέ κάθε θέση γενικότερα, και αυτοί αποφασίζουν ποιός απο αυτούς θα αναλάβει σέ συγκεκριμένες περιόδους τήν λεγόμενη διακυβέρνηση τής κοινωνίας...
Πρόκειται δηλαδή (μιλάμε για τούς πολιτικούς στίς συγκεκριμένες κοινωνίες) για αχυρανθρώπους τών ολιγαρχών, κάτι σάν υπαλλήλους τών πραγματικών αρχόντων χωρίς τα αντίστοιχα δικαιώματα τών υπαλλήλων ...
Οι ίδιοι οι ολιγάρχες τούς αποκαλούν λινάτσες , λιγούρια και καραγκιόζηδες...
Ενίοτε και ο κόσμος τούς αποκαλεί έτσι...
Θά πρέπει να τονισθεί ότι δουλιά τής επιστήμης δέν είναι να αξιολογεί πρόσωπα και κοινωνίες αλλά να καταγράφει και να αναλύει συμπεριφορές...
Επίσης δουλιά τής επιστήμης δέν είναι να παρεμβαίνει στά υπο μελέτη φαινόμενα...
Εν τούτοις , αρκετά συχνά , υπάρχουν κανονικοί άνθρωποι πού είχαν τήν ατυχία να ζούν σέ τέτοιες κοινωνίες...
Αυτοί πολύ συχνά ρωτάνε τήν επιστήμη τί να κάνουν...
Η επιστήμη οφείλει , χωρίς να αξιολογήσει, να απαντήσει , επιστημονικά πάντα, στούς εν λόγω ανθρώπους...
Αφού προηγουμένως τούς συλληπηθεί ασφαλώς...
Επιστημονικά μιλώντας δύο είναι οι λύσεις γιά αυτούς τούς δύστυχους ανθρώπους...
Η πρώτη να προσπαθήσουν να μπούν στό κλάμπ τών εντός τού συστήματος, να μπούν δηλαδή σέ ένα κόμμα και μετά να διορισθούν στό δημόσιο η ακόμα καλύτερα στό ευρύτερο δημόσιο οπότε να λύσουν τό πρόβλημά τους...
Η άλλη είναι να φύγουν μακριά (όσο μπορούν πιό μακριά και όσο μπορούν πιό γρήγορα) και να αναζητήσουν μιά ανεπτυγμένη κοινωνία για να ζήσουν...
Πληροφορούμαστε ότι πολλοί (οι ικανώτεροι, οι μορφωμένοι) πράττουν αυτό τό δεύτερο...
Τούς ευχόμεθα , επιστημονικά πάντα, καλή τύχη...