Στό σύστημα τού Γιώργου σκέφτονται ότι με την κίνησή τους (δημοψήφισμα κλπ) απέδειξαν ότι η πολιτική πού θα ακολουθηθεί (γιά τούς πολίτες) είναι ούτως ή άλλως μία και δεδομένη. Οπότε ...

Θεωρητικά, όταν ζητάς τήν εξουσία, τό κάνεις για να αλλάξεις την πολιτική πού ακολουθείται...
Λές δηλαδή, αυτός πού είναι τώρα στην εξουσία ακολουθεί μιά λάθος πολιτική, και όταν έρθω εγώ θα ακολουθήσω μιά άλλη πολιτική, για τούς πολίτες εννοείται...
Τί γίνεται όμως όταν η πολιτική είναι μία και δεδομένη ούτως ή άλλως?
Στήν ανάρτηση αυτή θα διαβάσετε τό πώς σκέφτονται στό σύστημα τού Γιώργου...
Δέν λέμε ότι είναι σωστό ή λάθος...
Απλά τό παραθέτουμε και πιστεύουμε ότι αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε προσεκτικά...
Εχουν ένα point....






Αντιγράφουμε απο τό smartpost...

Εσωκομματική αμφισβήτηση του Παπανδρέου.. γιατί και ποιοι;


Προσπαθήσαμε να αναλύσουμε την στάση των αμφισβητούντων τον Πρωθυπουργό εντός κυβέρνησης και εντός κόμματος και διαπιστώσαμε ορισμένα σημεία, κατά την άποψή μας σημαντικά:
1. Δεν είναι κάτι που προέκυψε αιφνιδιαστικά. Ουσιαστικά είναι η κλιμάκωση μιας αντίδρασης που ξεκινάει… από το 2004. Ναι σωστά διαβάσατε. Δεν είναι τυχαίο ότι ο χορός των αμφισβητήσεων ξεκίνησε από μια ομάδα πρώην σημιτικών, μετέπειτα Βενιζελικών, αλλά διαχρονικά αντιπάλων του Παπανδρέου. Ποιο ήταν το θέμα; Μα ο τρόπος διαδοχής το 2004. Εμείς πιστεύουμε ότι Ο Σημίτης δεν επέλεξε μια ομαλή διαδοχή. Το αντίθετο: φρόντισε να γίνει με τρόπο που διαχρονικά θα συντηρούσε την αμφισβήτηση του Παπανδρέου. Και το πέτυχε. Τι δεν πρόβλεψε; Την αλλαγή της πολιτικής κουλτούρας στο ΠΑΣΟΚ και μετά σε όλο το πολιτικό φάσμα με τις ανοικτές διαδικασίες στην βάση.
2. Οι «αντάρτες» είναι δεδομένοι και προσπάθησαν να δημιουργήσουν κλίμα. Πιστεύουμε όχι για να ρίξουν τον Πρωθυπουργό, αλλά για να καταγραφούν οι δυνάμεις της επόμενης ημέρας. Προσέξτε λίγο την κλιμάκωση των τελευταίων ημερών, μετά την εξαγγελία του δημοψηφίσματος : πρώτα ο Λιντζέρης και χωρίς να ξέρει τα περί δημοψηφίσματος, μετά η Μιλένα (δεν είχε τίποτε να χάσει), μετά η Καϊλή (εύκολη θυσία αν όλα πήγαιναν στραβά..) και μετά 6 «ξεχασμένοι».. οι λοχαγοί! Μετά ακολούθησε ένα μπαράζ μικρών και μεγάλων στελεχών – βουλευτών. Και τέλος οι αρχηγοί. Όσοι ξέρουμε ΠΑΣΟΚΟ-ανθρωπογεωγραφία η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη. Και το διακύβευμα σαφές. Μην μείνω έξω από τις εξελίξεις μετά και να έχω καταγραφεί αυτόνομα : Χρυσοχοϊδης (με καθυστέρηση), Λοβέρδος (που δεν κρατιέται.. σαν τον Βενιζέλο ρισκάρει το 2007), Φώφη Γεννηματά (τελευταία και καταϊδρωμένη..) και μόνο η πιο έξυπνη όλων Διαμαντοπούλου που ακολούθησε τη νομιμότητα φτιάχνοντας το προφίλ αυτού που ενώνει και δεν διαιρεί (πήγε σε συνάντηση των 3 και μετά στήριξε τον Πρόεδρο…clever one).
3. Το αδύνατο έως και επικίνδυνο στοιχείο της «αποστασίας» ήταν και είναι το εξής : δεν μπορούν πια να αποστασιοποιηθούν από την πολιτική που χρεώθηκαν. Αν το κάνουν πιστεύουν ότι θα επιβιώσουν. Δυστυχώς είναι πολύ αργά για κάτι τέτοιο. Γιατί ξεχάστε για λίγο την τηλεόραση και τις κάμερες και επικεντρωθείτε στο τι έχουν πει στον κόσμο τους εδώ και 2 χρόνια. Τώρα ο παππούς στο χωριό που άκουγε κάτι ηρωϊκά λογίδρια μάλλον γελά κουτοπόνηρα και τους περιμένει στη γωνία! Η κίνηση διαφοροποίησης τώρα και με σίγουρα λιγότερα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές είναι σχεδόν αυτοκτονική. Αλλά μεγάλα παιδιά είναι ας πρόσεχαν.
4. Η δυναμική τους εξαντλήθηκε στο λάθος επιχείρημα και στην άγνοια των συνταγματικών διαδικασιών. Αν πέσει η κυβέρνηση ανοίγει ένας κύκλος επαφών που για την οικονομία είναι καταστροφή. Και οι εκλογές τώρα ισοδυναμούν με καταστροφή, αφού η πτώχευση θα είναι μπροστά στην πόρτα. Ποιος πιστεύετε βουλευτής μπορεί να αντέξει την πίεση του να οδηγήσει την χώρα στην δραχμή; Εμείς λέμε κανείς! Θα αποδειχτεί απόψε.
Συμπέρασμα: είναι κακό σε περίοδο μεγάλης κρίσης να κινείσαι μικροπολιτικά με όρους πολιτικής επιβίωσης. Αυτοί που θα επιμείνουν να κινούνται έτσι στο ΠΑΣΟΚ τελειώνουν και την πολιτική τους καριέρα. Σε μια δε μελλοντική εσωτερική διαδικασία στο κόμμα… όλοι θα θυμούνται τον αποστάτη και το άνοιγμα της πόρτας σε μια δεξιά κυβέρνηση. Δύσκολες επιλογές που πρέπει πάντα να γίνονται με γνώμονα την στρατηγική της χώρας και όχι την φωτογραφία της πολιτικής στιγμής. Εδώ θα είμαστε!

http://www.smartpost.gr/2011/4330/