Στήν ανάρτηση αυτή θα βρείτε 2 κείμενα σχετικά με το μεγάλο γεωπολιτικό πόκερ με τούς αγωγούς ενέργειας πού καταλήγουν στην ευρώπη...
ΟΠως όλοι γνωρίζουμε το ενεργειακό παιγνίδι είναι απο τά πιό επικίνδυνα παιγνίδια και ενέχουν μεγάλους κινδύνους (αλλά και ευκαιρίες) για τούς εμπλεκόμενους...
Απο τήν διαπραγμάτευση πού γίνεται τώρα (Παπακωνσταντίνου κλπ) για το ποιός θα κερδίσει τούς ενεργειακούς δρόμους θα εξαρτηθούν πολλά για τη μοίρα τού ελληνικού κρατιδίου για τις επόμενες δεκαετίες...
Φαίνεται πχ ότι αν κερδίσει ο Ναμπούκο , τήν κάτσαμε τη βάρκα...
Σημειώστε ότι μιά παράμετρος πού - ακόμα - δέν υπεισέρχεται πάντως στούς χάρτες θα μπορούσε να είναι και οι υδρογονάνθρακες τής Ανατολικής Μεσογείου...
Προσέξτε επίσης τον σημαντικό ρόλο , ούτως ή άλλως τής Τουρκίας στό όλο παίγνιο (Στήν ουσία οι παίκτες είναι τρείς, Ρωσία, ΕΕ και Τουρκία)...
Βέβαια τίς τελικές αποφάσεις θα πάρει η ΕΕ, ή οποία, σέ μιά ακραία περίπτωση, θα μπορούσε να βγάλει τήν Τουρκία ακόμα και εντελώς έξω απο τό όλο παίγνιο, δεδομένου ότι το θέμα δέν είναι απλά οικονομικό αλλά πρωτίστως πολιτικό....
του Μιχάλη Καϊταντζίδη
Δημοσιεύθηκε: 07:59 - 03/10/11
Ξεκίνησε το περασμένο Σάββατο η διαδικασία κατάθεσης προτάσεων για τον αγωγό φυσικού αερίου Αζερμπαϊτζάν - Ε.Ε.
Όσον αφορά στους αγωγούς ελληνικού ενδιαφέροντος, η ελληνοϊταλική κοινοπραξία Ποσειδών (ΔΕΠΑ - Edison), σύμφωνα με πληροφορίες, κατέθεσε τον σχετικό φάκελο στην αζερική Socar την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου, ενώ από την κοινοπραξία Trans Adriatic Pipeline (EGL,Statoil, E.ON) η πρόταση επρόκειτο επίσης να κατατεθεί το αργότερο το Σάββατο.
Ταυτόχρονα, ξεκινά ένα τρίμηνο έντονης κινητικότητας σε πολιτικό, διπλωματικό και επιχειρηματικό επίπεδο, με στόχο τη διαμόρφωση θετικών προοπτικών για τα επιμέρους σχέδια. Σε αυτά περιλαμβάνονται επίσης ο αγωγός Nabucco και ο Southeast Europe Pipeline. O τελευταίος είναι σχέδιο του... παρά πέντε που αναμένεται να καταθέσει η ΒΡ, η οποία είναι και διαχειρίστρια της κοινοπραξίας του κοιτάσματος Σαχ Ντενίζ ΙΙ.
Οι προοπτικές κατασκευής του Nabucco, στο άμεσο μέλλον τουλάχιστον, είναι ελάχιστες γιατί δεν μπορεί να διασφαλίσει τα 31 δισ. κυβικά μέτρα που χρειάζεται από τα υπάρχοντα κοιτάσματα της Κασπίας. Η πρόταση της ΒΡ κρίνεται από τους ενδιαφερομένους ως κίνηση πίεσης προς τα δύο ρεαλιστικότερα σχέδια (ΤΑΡ, ελληνοϊταλικός), ώστε να περιορίσουν τις απαιτήσεις τους για τη μεταφορά του αερίου. Πάντως, το παιχνίδι που ξεκινά με την εμπλοκή κυβερνήσεων, της Ε.Ε. και των επιχειρήσεων μοιάζει με σκληρό πόκερ, όπου εκτός από τα γερά χαρτιά μετράνε και οι μπλόφες.
Βρετανοί - Αυστριακοί
Από την παραμονή της τελευταίας προθεσμίας για την κατάθεση των προτάσεων, ξεκίνησαν και οι τοποθετήσεις άμεσα και έμμεσα εμπλεκομένων.
Σε πρώτη φάση, ο Βρετανός υπουργός Ενέργειας Charles Hendry, με δηλώσεις του στο Μπακού, όπου πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη, ξεκαθάρισε τη θέση της χώρας του, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις θέσεις της Ε.Ε. Ότι δηλαδή η απόφαση για τον αγωγό του Νοτίου Διαδρόμου θα πρέπει να ληφθεί με καθαρά οικονομικά κριτήρια και όχι με πολιτικά.
"Θα πρέπει να αποφευχθούν πολιτικές αποφάσεις αναφορικά με τον αγωγό Nabucco", δήλωσε σύμφωνα με ειδησεογραφικά πρακτορεία, διευκρινίζοντας ότι το κύριο θέμα που θα πρέπει να εξεταστεί για την κατασκευή του αγωγού, θα πρέπει να είναι η μέγιστη εμπορική του αξιοποίηση. Εμμέσως, δηλαδή, εμφανίζεται να στηρίζει την πρόταση της British Petroleum, η οποία από την περασμένη εβδομάδα προβάλλεται ως η οικονομικότερη λύση, καθώς θεωρητικά πάντα θα αξιοποιεί υπάρχοντα δίκτυα στην Τουρκία, στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία.
Την ίδια μέρα, δηλώσεις έκανε για τον Nabucco και ο Αυστριακός υπουργός Οικονομίας Reinhold Mitterlehner στο ρωσικό πρακτορείο ITAR-TASS. Σύμφωνα με όσα είπε, η επενδυτική απόφαση για τον αγωγό αυτόν θα πρέπει να ληφθεί το 2012, "διαφορετικά το πρόγραμμα δεν έχει νόημα".
Η άποψη του Αυστριακού υπουργού, η χώρα του οποίου είναι ο κυριότερος υποστηρικτής του "φαραωνικού" σχεδίου, όπως υποστηρίζουν παράγοντες της αγοράς, απευθύνεται κυρίως στην Ε.Ε. και στον επίτροπο Otinger, με στόχο να συντονιστούν οι ενέργειες κρατών-μελών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να πειστεί πρωτίστως το Τουρκμενιστάν και το Αζερμπαϊτζάν και να προσφέρουν τις απαραίτητες ποσότητες φυσικού αερίου για το "γέμισμα" του Nabucco.
Το αντίπαλο στρατόπεδο
Από την ελληνική και την ιταλική πλευρά το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν συναντήσεις των αρμόδιων υπουργών Παπακωνσταντίνου και Romano με ομόλογούς τους στο Μπακού, ενώ παρέμβαση αναμένεται και από τον Πρόεδρο της Γαλίας Νικολά Σαρκοζί, καθώς η γαλλική εταιρία EdF είναι κύριος μέτοχος της ιταλικής Edison.
Σύμφωνα εξάλλου με τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΠΑ Χάρη Σαχίνη, η πρόταση που κατέθεσε την Παρασκευή η μικτή ελληνοϊταλική εταιρεία Ποσειδών περιλαμβάνει και τιμή διαμετακόμισης του αζερικού αερίου προς την Ιταλία, την οποία ο ίδιος χαρακτηρίζει απόλυτα ανταγωνιστική.
"Ευελπιστούμε ότι η πρόταση του ελληνοϊταλικού αγωγού θα προτιμηθεί", τονίζει ο ίδιος, καθώς "το έργο βρίσκεται στην πιο προχωρημένη φάση από κάθε άλλο αντίστοιχο, ενώ προσφέρει μέσω του ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB πρόσβαση και στις αγορές της ΝΑ. Ευρώπης. Άρα έχει χαρακτηριστικά που προσφέρουν ο Nabucco και η πρόταση της ΒΡ".
Ο κ. Σαχίνης επισημαίνει παράλληλα ότι ο ελληνοϊταλικός αγωγός παρέχει επίσης το πλεονέκτημα να παραλαμβάνει αέριο και από το δίκτυο της Ιταλίας, άρα προσφέρει πρόσβαση στις πηγές της Β. Αφρικής με τις οποίες είναι συνδεδεμένο το ιταλικό δίκτυο, κι ακόμα μπορεί εύκολα να διπλασιάσει τη δυναμικότητά του, γεγονός που η πλευρά του Αζερμπαϊτζάν επιθυμεί ιδιαίτερα.
http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/660050/Article.aspx
Σφάζονται οι ενεργειακοί κολοσσοί στην ποδιά του Αζερμπαϊτζάν
Της ΝΕΦΕΛΗΣ ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΥ
Σε σύγχρονη «Πηνελόπη» αναδεικνύεται το Αζερμπαϊτζάν, με τους «μνηστήρες» του, εκ των μεγαλύτερων ενεργειακών κολοσσών, να διαγκωνίζονται, θεμιτώς και αθεμίτως, για την εύνοιά του.
Ρωσία, Ευρωπαϊκή Ενωση και Τουρκία, αντιμέτωπες ή σύμμαχοι, αναλόγως της περιστάσεως, με τις κοινοπραξίες που ελέγχουν τα πολύτιμα κοιτάσματα της Κασπίας βρίσκονται σε πλήρη εγρήγορση προκειμένου να επωφεληθούν τα μέγιστα από τη χάραξη των οδών μεταφοράς του φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Σήμερα, 1η Οκτωβρίου, λήγει η προθεσμία υποβολής των προτάσεων των κοινοπραξιών που βρίσκονται πίσω από τους αγωγούς Nabucco, ITGI (Italy - Turkey - Greece Interconnector) και ΤΑΡ (Trans - Adriatic Pipeline), στο Αζερμπαϊτζάν, τη μόνη πηγή τροφοδοσίας, εκτός από τη Ρωσία -προς το παρόν τουλάχιστον- των ευρωπαϊκών αγορών.
Αιφνιδιασμός Β.Ρ.
Η Β.Ρ. αιφνιδίασε τους «συμπαίκτες» της, μόλις πριν από τρεις ημέρες, ρίχνοντας στο τραπέζι μία εναλλακτική πρόταση: το σχέδιο για την κατασκευή ενός τέταρτου αγωγού για τη μεταφορά του αζέρικου φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Το νέο έργο, ο South East Europe Pipeline, θα «παίξει» και αυτό μαζί με τους τρεις άλλους αγωγούς που συνθέτουν το «Νότιο Διάδρομο», έως ότου η κοινοπραξία που διαχειρίζεται το κοίτασμα Shah Deniz, δηλαδή η ίδια η βρετανική Β.Ρ., μαζί με τη νορβηγική Statoil, την αζέρικη SOCAR, τη γαλλική Total S.Α., τη LukAgip, κοινή εταιρεία της ιταλικής Eni και της ρωσικής LUKoil, την ιρανική NIOC και την τουρκική ΤΡΑΟ, κατόπιν αξιολόγησης των προτάσεων, καταλήξει στην πιο κατάλληλη και προσοδοφόρα λύση.
Η επιλογή, όπως έχει γίνει γνωστό, θα εξαρτηθεί κυρίως από το μεταφορικό κόστος και το χρόνο έναρξης των παραδόσεων.
Επισημαίνεται ότι ενυπάρχει ο κίνδυνος να αποκλειστεί πλήρως η Ελλάδα από το «παιχνίδι», στην περίπτωση που στην πορεία κερδίσουν έδαφος οι αγωγοί Nabucco και SEEP, την ίδια ώρα που θα αναδεικνύεται όλο και περισσότερο ο ρόλος «μεταπράτη» της Τουρκίας.
Και αυτό γιατί με τη «δυναμική» προώθηση του αγωγού Nabucco κατά την τελευταία εβδομάδα, αλλά και τις παρασκηνιακές προσπάθειες που καταβάλλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξασφαλίσει την είσοδο στο άκρως ανταγωνιστικό παιχνίδι των αγωγών στο Τουρκμενιστάν -στο πλαίσιο της απεξάρτησής της από το ρωσικό φυσικό αέριο- μπορεί κανείς να εκτιμήσει ότι ο ρόλος της χώρας μας ενδεχομένως να υποβαθμίζεται.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επισήμως δεν δικαιούται να εκφράσει δημοσίως την προτίμηση ή την υποστήριξή της προς έναν αγωγό, στην κοινοπραξία του οποίου συμμετέχουν ευρωπαϊκές εταιρείες.
Οι στρατηγικές προτεραιότητές της, όμως, οι οποίες περιλαμβάνουν σήμερα τη δημιουργία ενός υποθαλάσσιου αγωγού που θα συνδέει το Τουρκμενιστάν με το Αζερμπαϊτζάν, υπό την Κασπία, με σκοπό τη διοχέτευση του τουρκμενικού φυσικού αερίου στην ευρωπαϊκή αγορά (πρόκειται για τον αγωγό Trans Caspian Pipeline System), αντιβαίνουν στις «αρχές» της.
Ο εν λόγω αγωγός πάντως, όπως επισημαίνουν αναλυτές, θα εξαλείψει κάθε πιθανότητα να αναδειχθεί το Ιράν σε χώρα εξαγωγής φυσικού αερίου και σε βασικό τροφοδότη της Ευρώπης, κάτι που διακαώς επιθυμούν οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι μεθοδεύσεις της, εν τούτοις, κρίνονται απαραίτητες, μπροστά στη ρωσική «απειλή».
Το Αζερμπαϊτζάν επί του παρόντος προμηθεύει με φυσικό αέριο τη Γεωργία, τη Ρωσία, το Ιράν και την Τουρκία (κατ' επέκταση και την Ελλάδα), ενώ σύμφωνα με ανακοίνωση της κρατικής εταιρείας υδρογονανθράκων, Socar, η χώρα θα δύναται να παράξει έως και 50 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου πριν από το 2025.
Ουκρανός πελάτης
Νέος «πελάτης» του Μπακού, δε, εδώ και λίγες ημέρες, έγινε και η Ουκρανία, η οποία έως το 2015 θα παραλάβει συνολικά 5 δισ. κυβικά μέτρα υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Η Ρωσία έχει επανειλημμένως εκφράσει την πρόθεσή της να εξαγοράσει το σύνολο της παραγωγής του Αζερμπαϊτζάν.
Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, η Μόσχα θα στερήσει τις ποσότητες εκείνες που είναι απαραίτητες για την «πλήρωση» των αγωγών που συνθέτουν το «Νότιο Διάδρομο», κερδίζοντας σε κάθε περίπτωση έδαφος.
Εκπληξη, ωστόσο, προκάλεσε η δήλωση του επικεφαλής της αυστριακής OMV, Γκέρχαρντ Ρόις, ο οποίος άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο συγχώνευσης του Nabucco με τους ανταγωνιστικούς προς αυτόν ελληνο-ιταλικό ITGI και ΤΑΡ, ενώ στο παρελθόν έχει προταθεί και η σύμπραξη των δύο τελευταίων. *
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=314460
Σχόλια