Τό Κατάρ - μέ τίς ευλογίες τών ΗΠΑ - θέλει να μετατρέψει τήν Αθήνα σέ διεθνές οικονομικό κέντρο. Οι Γερμανοί δείχνουν να έχουν αντιρρήσεις...

Σε αυτή τήν ανάρτηση θα διαβάστε αποσπάσματα απο δύο κείμενα πού δημοσιεύτηκαν στό ΒΗΜΑ.
Πρώτα απο ένα σημερινό άρθρο τού Μαλούχου και μετά απο μιά συνέντευξη τού Ασεμπίγιο (12/6/11).
Εχουν να κάνουν με την ανακοίνωση τής εισόδου (λόγω πτώχευσης, όπως εκτιμούν κάποιοι) τού Κατάρ στό ελληνικό τραπεζικό σύστημα...
Πρώτα τό απόσπασμα απο τό άρθρο τού Μαλούχου...


....Οι πιλότοι των μαχητικών αεροσκαφών του Κατάρ που εδώ και μήνες επιχειρούν από τη Σούδα στη Λιβύη, δεν θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν ότι, έχοντας έξοδο στα Χανιά, θα ήταν περίπου σαν το σπίτι τους - κι όχι μόνον από την άποψη ότι τα μισά περίπου ΑΤΜ της πόλης θα «μιλούσαν» πλέον τη γλώσσα τους… Πολλοί από αυτούς θα είχαν εκπλαγεί αν γνώριζαν ότι την ώρα που εκείνοι βομβάρδιζαν στόχους στη Λιβύη, η πατρίδα τους, με κρατικά έξοδα και για μεγάλο διάστημα είχε αναλάβει και μια εκτεταμένη σιωπηρή επιχείρηση αποκατάστασης, σε ελληνικά ιδιωτικά νοσοκομεία, τραυματιών της αντίστασης που χτυπιούνται από δυνάμεις του Καντάφι......
.............Σε μια στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού, κάθε ξένη επένδυση στη χώρα γεννά φυσικά ελπίδες. Ομως, αυτή, που δεν έρχεται από «τυπικούς» αλλά από ουσιαστικούς συμμάχους της χώρας, δείχνει να ξεπερνά κατά πολύ τα όρια της απλής επένδυσης: δείχνει να έχει τα χαρακτηριστικά ευρύτερης «διορθωτικής» παρέμβασης και σταθεροποιητικής συμβολής στην πορεία της ίδιας της Ελλάδας την ώρα που καρκινοβατεί. Είναι τυπικά μια μείζονα κίνηση στον τραπεζικό τομέα, ουσιαστικά όμως στηρίζει τη χώρα και επενδύει ευρύτερα στις δυνατότητες και στον ρόλο της με μακρύ ορίζοντα, και αυτό ίσως όχι μόνον από το ίδιο το Κατάρ, στενότατο σύμμαχο των Ηνωμένων Πολιτειών- και όχι μόνον-, στην περιοχή.

Η στρατηγικής σημασίας αυτή κίνηση, ρίχνει ίσως μια γέφυρα ανάμεσα στην Ελλάδα και στο μέλλον της. Ολο αυτό, ίσως να είναι κάτι πολύ πιο μεγάλο και ευρύ απ’ ότι αυτή τη στιγμή δείχνει. Είναι σίγουρα πάντως μια εξαιρετικά σημαντική αρχή που ουδείς γνωρίζει μέχρι που θα μπορούσε να φτάσει, ειδικά από τη στιγμή που έχουμε μπροστά μας ανοιχτά τα θέματα των υποθαλάσσιων ερευνών όχι μόνον στην Κύπρο αλλά, σύντομα, και στην ίδια την Ελλάδα. Αν όλα προχωρήσουν και εξελιχθούν κανονικά, αυτή η επένδυση κι όσα προυποθέτει και συνεπάγεται, μπορεί να γίνει η αφορμή για μια νέα, συνολική αρχή......

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=416853&h1=true


Και τώρα η συνέντευξη Ασεμπίγιο. Εχει αξία στό βαθμό πού όπως λέει γνωρίζει τίς επιδιώξεις τού Εμίρη τού Κατάρ...



........- Πώς θα χρηματοδοτηθεί το συνολικό εγχείρημα;

«Πρόκειται για μια επένδυση ύψους 4 δισ. ευρώ την οποία επρόκειτο να συντονίσει το Κατάρ. Το Κατάρ συμφωνεί με τη μελέτη που παρουσιάσαμε. Το επόμενο βήμα πρέπει να είναι η επιλογή των επενδυτών. Το ζήτημα είναι ότι δεν βρίσκονται σήμερα πολλοί στον κόσμο να επενδύσουν 4 δισ., μόνο το Κατάρ μπορεί. Το κράτος θα διατηρήσει την ιδιοκτησία του 88% της περιοχής και θα παραλάβει τις υποδομές του πάρκου ουσιαστικά χωρίς κόστος. Οσον αφορά την υλοποίηση, μπορεί να ολοκληρωθεί σε έξι χρόνια. Οι Γερμανοί όμως έχουν αντιρρήσεις, επειδή χρηματοδοτούν την ελληνική κρίση, και η Ευρωπαϊκή Ενωση επιδιώκει τη δημιουργία εταιρείας με στόχο την ιδιωτικοποίηση, πράγμα που εγώ δεν θα δεχόμουν, διότι σημαίνει τη σοβαρή απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Νομίζω ότι εδώ βρίσκεται το πρόβλημα». ......

............«ΩΣ ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΕΜΙΡΗ»

- Πώς μπορεί το Ελληνικό να γίνει πόλος νέας κεντρικότητας;

«Εχω υποστηρίξει, κατ΄ αρχάς στον Πρωθυπουργό, ότι για να μετατραπεί το Ελληνικό σε πόλο έλξης νέων δραστηριοτήτων πρέπει πρώτα το κράτος να μετακινηθεί προς τα εκεί, με την έννοια της παρουσίας, ας πούμε, ενός ή δύο υπουργείων η άλλων εταιρειών δημοσίου συμφέροντος, έστω και σε ποσοστό 3%-4%. Υπάρχουν κυβερνητικά κτίρια στην Αθήνα σχεδόν απαράδεκτα. Αυτή η νέα ζωτικότητα του Ελληνικού θα προσελκύσει στη συνέχεια μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες. Η Αθήνα βρίσκεται μεταξύ Ζυρίχης και Σιγκαπούρης, ενδιάμεσα δεν υπάρχει τίποτε από την άποψη ενός διεθνούς χρηματιστηριακού κέντρου (international financial hub). Η Αθήνα είναι η πρωτεύουσα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης σε μια γεωστρατηγική θέση μεγάλης σημασίας. Εχω μιλήσει και με τον εμίρη του Κατάρ, μου δήλωσε ότι αυτή είναι η μόνη προοπτική που πραγματικά τον ενδιαφέρει».

- Πώς εννοείτε το διεθνές χρηματιστηριακό κέντρο; «Ας πάρουμε το παράδειγμα του Canary Wharf στο Λονδίνο, μια συγκέντρωση τραπεζών και διεθνών χρηματιστηριακών οργανισμών που στη συνέχεια προσελκύει σαν μαγνήτης μεγάλες διεθνείς εταιρείες, όχι απαραίτητα χρηματοπιστωτικές, οι οποίες δημιουργούν έναν πόλο με διεθνή επιρροή στο πεδίο της οικονομίας. Στις ΗΠΑ το ανάλογο παράδειγμα είναι το Μανχάταν, όχι η Νέα Υόρκη, γι΄ αυτό και υπήρξε στόχος του Μπιν Λάντεν. Επισημαίνω ότι το Κατάρ είναι ιδιοκτήτης του 30% του Canary Wharf. Αυτή τη στιγμή στο Κατάρ υπάρχει περίσσευμα κεφαλαίου.



Προσπάθησαν να μετατρέψουν το Ντουμπάι σε διεθνές κέντρο, αλλά δεν κατάλαβαν, λόγου χάρη, ότι στην Αμερική τα καζίνα βρίσκονται στο Λας Βέγκας και οι χρηματιστηριακές εταιρείες στο Μανχάταν, δεν βρίσκονται στο ίδιο μέρος. Τα καζίνα της Νέας Υόρκης είναι στο Νιου Τζέρσι. Το Ντουμπάι, από αυτή την άποψη, τελείωσε. Εγώ πιστεύω ότι αυτή είναι μια μεγάλη δυνατότητα για το Ελληνικό και για την Αθήνα». ..............

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=405939