Επικίνδυνο, ηγεμονικό παιγνίδι απο τήν Τουρκία αλλά και με πολλά ρίσκα και ρωγμές. Εκεί πάνω μπορεί να κάνει το παιγνίδι της η Ελλάδα και ο Παπανδρέου...
Τά λόγια είναι πολλές φορές παραπλανητικά...
Μερικές φορές οι άκαμπτες στάσεις και τα μεγάλα λόγια υποκρύπτουν φόβο για τον αντίπαλο...
Η Τουρκία δέν είναι εύκολος αντίπαλος...
Είναι δύσκολος αντίπαλος...
Ομως δέν είναι και καμμιά δυτική , δηλαδή βασιζόμενη στήν ψυχρή λογική, δύναμη (εμείς εδώ θεωρούμε πραγματικά επικίνδυνο αντίπαλο όποιον χρησιμοποιεί τήν ψυχρή, δυτική λογική. Οι ανατολίτικοι συναισθηματισμοί, οι αναδρομές στό παρελθόν και τα μεγάλα λόγια , γιά εμάς πάντα, υποδηλώνουν βασικά εύκολο, αφελή αντίπαλο)...
Οι Τούρκοι είναι ανατολίτες, ποτέ δέν έγιναν δυτική χώρα (Ο Παπανδρέου απο τήν άλλη έχει σαφώς κουλτούρα ψυχρού δυτικού παίκτη)...
Επιπλέον είναι δέσμιοι τού ένδοξου παρελθόντος τους..
Εδώ και πολλά χρόνια τήν έχουν δεί υπερδύναμη...
Πού όμως δέν είναι...
Εντάξει με την Ελλάδα αυτό το παιγνίδι τούς βγαίνει...
Με το Ισραήλ όμως όταν πήγαν να πουλήσουν τσαμπουκά εισέπραξαν φέρετρα...
Εκεί, είναι σαφές ότι υπολόγισαν λάθος τα πράγματα...
Αυτό λέει πολλά...
Ποιός μπορεί να αποκλείσει ότι αυτή η μεγαλομανία τών Τούρκων δέν θα τούς γυρίσει ανάποδα?
Κανείς...
Ας δούμε πώς βλέπουν πχ οι Γερμανοί κάποια θέματα...
Αντιγράφουμε απο τήν D-W...
Τα ηγεμονικά όνειρα απομονώνουν την Τουρκία
Ο Τούρκος υπΕξ Αχμέτ Νταβούτογλου
Ο γερμανικός τύπος δεν ξεχνά την Ελλάδα, ούτε την Τουρκία. Σήμερα η διάσκεψη των Τούρκων πρέσβεων και οι ευσεβείς πόθοι της Τουρκίας μαζί με δύο θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος.
«Ηγεμονικά όνειρα κάνει η Τουρκία», είναι ο τίτλος ρεπορτάζ του Γκερντ Χέλερ στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt με θέμα τους φιλόδοξους στόχους της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής: « Ο Τούρκος υπΕξ Αχμέτ Νταβούτογλου θέλει τη χώρα του να αναλαμβάνει ρόλο μεγάλης δύναμης στην παγκόσμια πολιτική σκηνή.
Η Τουρκία δεν συνιστά μόνον γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, αλλά οφείλει στο μέλλον να γίνει ‘η φωνή των φτωχών και καταπιεζόμενων εθνών του Νότου κατά των πλούσιων χωρών του Βορρά’, δήλωσε ο Νταβούτογλου στους δημοσιογράφους στην Κωνσταντινούπολη, και συμπλήρωσε ότι ‘πρέπει να γίνει ένα είδος συνείδησης για τον κόσμο, η σοφή χώρα της γης’. Φαίνεται ότι δεν λείπει από τους Τούρκους διπλωμάτες καθόλου η αυτοπεποίθηση για την ορθότητα της αποστολής τους, αλλά ελλοχεύει και ο κίνδυνος να χάσουν την αίσθηση της πραγματικότητας.»
Συνθήματα χωρίς περιεχόμενο;
Η Τουρκία ως μελλοντικός ρυθμιστής της πολιτικής στην Εγγύς Ανατολή;
«Σήμερα ο κ. Νταβούτογλου θα υποδεχθεί στο Ερζερούμ τον Έλληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος θα μιλήσει στη διάσκεψη των Τούρκων πρέσβεων. Το σύνθημα της διάσκεψης είναι ‘Διπλωματία με όραμα – η παγκόσμια και η περιφερειακή τάξη πραγμάτων από τη σκοπιά της Τουρκίας’. Ο Νταβούτογλου επιδιώκει ακόμη μια φορά να διακηρύξει την πολιτική του ‘όχι προβλήματα με τους γείτονες’.
Από την εφαρμογή αυτού του συνθήματος ελάχιστα πράγματα συνειδητοποιούν μέχρι τώρα οι Έλληνες. Λίγες ώρες πριν από την αναχώρηση του κ. Παπανδρέου για το Ερζερούμ οκτώ τουρκικά μαχητικά πέρασαν πάλι τον ελληνικό εναέριο χώρο, πάνω από το Αγαθονήσι. Με αυτές τις παραβιάσεις η Τουρκία υπογραμμίζει τις διεκδικήσεις της στον εναέριο χώρο του Αιγαίου.
Το σύνθημα ‘όχι προβλήματα με τους γείτονες’ δεν φαίνεται να συνιστά πραγματικότητα ούτε στις σχέσεις της Τουρκίας με την Κύπρο. Εδώ η Τουρκία όχι μόνον κατέχει από το 1974 το βόρειο τμήμα του νησιού, αλλά αν και διεξάγει διαπραγματεύσεις για την ένταξή της στην ΕΕ δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία είναι ήδη μέλος της ΕΕ.»
«Η Τουρκία στηριζόμενη στην συνεχώς αυξανόμενη οικονομική της ισχύ εμφανίζεται σε διεθνές επίπεδο όλο και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Ο κ. Νταβούτογλου θεωρεί τη χώρα του μία ‘δύναμη τάξης’, που θα ρυθμίζει μελλοντικά την πολιτική στην Εγγύς Ανατολή. Δεν πρόκειται για μικρή φιλοδοξία, καθώς η συγκεκριμένη περιοχή σπαράσσεται όσο καμία άλλη περιοχή του κόσμου από μεγάλες αντιθέσεις και εθνικές και θρησκευτικές συγκρούσεις. Επιπλέον η Τουρκία ως διάδοχο κράτος της οθωμανικής αυτοκρατορίας, η οποία επί αιώνες κατείχε αυτές τις περιοχές, σηκώνει ένα ιδιαίτερα βαρύ ιστορικό φορτίο. Όλα αυτά απαιτούν ρεαλισμό και λεπτούς πολιτικούς χειρισμούς. Αμφότερα δεν βλέπουμε όμως να τα διαθέτει η Τουρκία.»
«Αντίθετα η κυβέρνηση της Άγκυρας με τις συγκινησιακές της εκρήξεις και τα νοσταλγικά όνειρα της μεγάλης δύναμης απομονώνει τη χώρα και υποσκάπτει την ευρωπαϊκή της προοπτική.
Πρόσφατο παράδειγμα η στάση της Τουρκίας στο ΣΑ του ΟΗΕ τον Ιούνιο, όπου μαζί με τη Βραζιλία καταψήφισαν ψήφισμα για αυστηρότερες κυρώσεις κατά του Ιράν. Τότε ακόμη και φίλοι της Τουρκίας άρχισαν να αμφισβητούν ότι η χώρα αυτή θα μπορέσει κάποτε να ενταχθεί στην κοινή ευρωπαϊκή πολιτική της ΕΕ.»
http://www.dw-world.de/dw/article/0,,6390981,00.html
Σχόλια