Στή Ρωσία κανείς δέν παίζει με τον Πούτιν. Δεύτερη καταδίκη και παραμονή στό κελί γιά τόν πιό πλούσιο άνθρωπο τής Ρωσίας τον Χοντορκόφσκι

Δεύτερη καταδίκη για το Χοντορκόφσκι



Η καταδίκη του πρώην μεγιστάνα του ρωσικού πετρελαίου ήταν αναμενόμενη. Η ποινή από την πρώτη δίκη θα εξέπνεε το 2011, αλλά το 2012 στις προεδρικές εκλογές ο Πούτιν θέλει ελεύθερο το πεδίο χωρίς ανταγωνιστές.

Την ενοχή σε δεύτερη δίκη του πιο πλούσιου άνθρωπου της Ρωσίας, του Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, ανακοίνωσε νωρίς το πρωί δικαστήριο της Μόσχας. Πρόκειται για τον πρώην μεγιστάνα του ρωσικού πετρελαϊκού κολοσσού, Γιούκος, που σήμερα δεν υπάρχει πια, αφού ο πρωθυπουργός Πούτιν, όταν ήταν πρόεδρος της χώρας, φρόντισε να διαλύσει τη εταιρεία και να την πουλήσει, επειδή ο Χοντορκόφσκι φλερτάριζε επικίνδυνα με τη Δύση και παραβίασε άγραφη συμφωνία μαζί του να μη ενισχύσει την αντιπολίτευση. Είναι και ο λόγος που ξένοι παρατηρητές έκαναν λόγο για μια πολιτική δίκη και για χειραγώγηση της δικαιοσύνης. Το ύψος της ποινής θα ανακοινωθεί τις επόμενες μέρες. Οι δικαστές τον βρήκαν ένοχο για την κατηγορία της υπεξαίρεσης πετρελαίου σε βαθμό κακουργήματος και παράνομης μεταπώλησής του.

Δίκη – φιάσκο;


Ο Μιχαήλ Χοντορκόφσκι
Ελευθερία, ελευθερία, φωνάζουν έξω από την είσοδο του δικαστηρίου οι οπαδοί του Χοντορκόφσκι, μάταια βέβαια γιατί λίγα λεπτά αργότερα οι δικαστές ανακοινώνουν τη νέα καταδίκη του πρώην μεγιστάνα των ρωσικών πετρελαίων μαζί με τον συνεργάτη του Πλάτωνα Λεμπέντεφ.
Στην αίθουσα του δικαστηρίου οι δύο άνδρες, μέσα σε ένα κουβούκλιο από ατσάλι και αλεξίσφαιρο γυαλί, ακούν φαινομενικά ατάραχοι την ετυμηγορία. Επιδεικτικά αγνοούν τον δικαστή, ψιθυρίζουν μεταξύ τους και διαβάζουν βιβλία και χαρτιά. Και οι δύο υπογράμμισαν την αθωότητά τους σε όλη την ακροαματική διαδικασία της δεύτερης δίκης που κράτησε πάνω από 2 χρόνια, ο Χοντορκόφσκι επαναλάμβανε συνεχώς ότι οι κατηγορίες της υπεξαίρεσης πετρελαίου είναι πλαστές με στόχο να γονατίσουν τον πετρελαϊκό κολοσσό και να εξουδετερώσουν τον ίδιο ως δυνητικό πολιτικό αντίπαλο του Πούτιν στις προεδρικές του 2012
Έτσι μπαίνει ένας ακόμη κρίκος στο σίριαλ γύρω από τον Χοντορκόφσκι, έπειτα από το φιάσκο πριν από μια εβδομάδα, όταν δικηγόροι, δημοσιογράφοι και κοινό βρήκαν ερμητικά κλειστή την πόρτα του δικαστηρίου και μόνο ένα χαρτί κολλημένο στην εξώθυρα να τους ενημερώνει ότι οι δικαστές αποφάσισαν εκτάκτως να αναβάλουν την δημοσιοποίηση της απόφασης χωρίς να αναφέρονται λόγοι.
Την επόμενη μέρα ο ίδιος ο πρωθυπουργός Πούτιν πήρε τον λόγο και σε μια συζήτηση με πολίτες, που μεταδόθηκε ζωντανά από την τηλεόραση, τοποθετήθηκε στην υπόθεση Χοντορκόφσκι.

«Ο κλέφτης στη φυλακή»


Ο Χοντορκόφσκι προσέρχεται στο δικαστήριο
«Ένας κλέφτης, είπε, πρέπει να φυλακίζεται, είπε. «Σύμφωνα με την ετυμηγορία του δικαστηρίου ο Χοντορκόφσκι είναι ένοχος κλοπής, μιας πολύ μεγάλης κλοπής».
Μια δήλωση που ερμηνεύτηκε ως προάγγελος καταδικαστικής απόφασης, που επιβεβαιώνεται σήμερα. Γιατί στη συνέχεια ο Πούτιν μίλησε για αισχροκέρδεια και φοροδιαφυγή, αδικήματα για τα οποία ο Χοντορκόφσκι καταδικάστηκε στην πρώτη δίκη. Έτσι ο Ρώσος πρωθυπουργός ανέφερε την λέξη υπεξαίρεση, που απετέλεσε την κατηγορία της δεύτερης δίκης. Ο συνήγορος του Χοντορκόφσκι, Βαντίμ Κλουβγκάντ πιστεύει ότι δεν είναι τυχαίο.
«Όλα όσα είπε ο Πούτιν, δίνουν μια καθαρή απάντηση στο ερώτημα, αν οι δικαστές βρίσκονται σε καθεστώς πίεσης και από ποιον επηρεάζονται» είπε ο ρώσος δικηγόρος.
Σχεδόν δυο χρόνια κράτησε η δεύτερη δίκη εναντίον του αμερικανοτραφούς πρώην μεγιστάνα των ρωσικών πετρελαίων και του συνεργάτη του Πλάτωνα Λεμπέντεφ.
Κατέθεσαν 80 μάρτυρες και η δικογραφία δεν χωρούσε σε 200 φακέλους. Ξένοι παρατηρητές κάνουν λόγο για μια πολιτική, στημένη δίκη εναντίον ενός ανθρώπου που το 2005 καταδικάστηκε ήδη σε ποινή φυλάκισης 8 χρόνων. Ήδη χθες η σύζυγος του Χοντορκόφσκι σε δηλώσεις της στον τύπο είπε ότι ο άνδρας της θα παραμείνει στη φυλακή τουλάχιστον μέχρι το 2012, χρονιά των προεδρικών εκλογών, όπου ο Πούτιν αναμένεται να κατέβει και πάλι υποψήφιος για το αξίωμα αυτό.

Συγκρατημένη η γερμανική κυβέρνηση


Ο πρώην πετρελαϊκός κολοσός Ιούκος
Η ανακοίνωση της καταδίκης προκάλεσε την οργή των διεθνών οργανώσεων προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. «Η απόφαση δείχνει πόσο μακριά είναι η Ρωσία από ένα κράτος δικαίου», ανέφερε η Διεθνής Αμνηστία, ενώ ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Χριστιανικών κομμάτων Αντρέας Σόκενχοφ επεσήμανε ότι ο Χοντορκόφσκι και ο συνεταίρος του κρίθηκαν ένοχοι δύο φορές με δύο αντικρουόμενες αιτιολογίες. Η γερμανική κυβέρνηση προτίμησε να κρατήσει αποστάσεις από την καταδικαστική απόφαση. «Πρέπει να περιμένουμε ολόκληρη την απόφαση πριν προβούμε σε εκτιμήσεις» ανέφερε ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος Κρίστοφ Στεγκμανς. Ο συνήγορος του Χοντορκόφσκι δεν θέλει να περιμένει και δήλωσε ότι θα ασκήσει έφεση επί της καταδικαστικής ποινής.

Επιμέλεια Ειρήνη Αναστασοπούλου
Επιμέλεια Σύνταξης Στέφανος Γεωργακόπουλος

http://www.dw-world.de/dw/article/0,,6375068,00.html


Γιά να έχετε όμως μιά πιό σφαιρική αντίληψη για τήν υπόθεση Χοντορκόφσκι αξίζει να δείτε και ένα άρθρο πού γράφτηκε τό 2003, απο τόν Γιώργο Δελαστίκ στήν Καθημερινή...
Διαβάστε το...

Tι κρύβεται πίσω από τη σύγκρουση Πούτιν-«Γιούκος»
H σύλληψη του Mιχαήλ Kοντορκόφσκι εντάσσεται στη διαμάχη για τη Pωσία της επόμενης δεκαετίας
Tου Γιώργου Δελαστίκ

Συγκλονιστικές διαστάσεις έχει προσλάβει σε παγκόσμιο επίπεδο η σύλληψη του Pωσοεβραίου «ολιγάρχη» Mιχαήλ Xανταρκόφσκι, του πλουσιότερου ανθρώπου της Pωσίας και 26ου δισεκατομμυριούχου στον πλανήτη, κατά τη σχετική λίστα του αμερικανικού περιοδικού «Φορμπς», και η δέσμευση από τις ρωσικές αρχές ενός δισεκατομμυρίου μετοχών της πετρελαϊκής του εταιρείας «Γιούκος», ενώ την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές επικρεμόταν το ενδεχόμενο κρατικοποίησής της.

O κορυφαίος σύμβουλος του αμερικανικού Πενταγώνου ζήτησε να εκδιωχθεί η Pωσία από τους G8 και να αποκλείσει εντελώς ο πρόεδρος των HΠA Tζορτζ Mπους τις ρωσικές εταιρείες από την εκμετάλλευση των πετρελαίων του υπόδουλου Iράκ. H «Γουόλ Στριτ Tζέρναλ» υποστηρίζει ότι η σύλληψη του Xανταρκόφσκι «θέτει σε κίνδυνο την αναβίωση της Pωσίας». O Kρις Πάτεν, επίτροπος της E.E. για τις εξωτερικές σχέσεις, δηλώνει ότι το θέμα θα εγερθεί κατά την επόμενη σύνοδο κορυφής E.E. - Pωσίας στη Pώμη, αυτόν τον μήνα. O πρεσβευτής της Oυάσιγκτον στη Mόσχα Aλεξάντερ Bερσμπάου καταγγέλλει την «επιλεκτική εφαρμογή του ρωσικού νόμου» και υπογραμμίζει ότι «οι HΠA ανησυχούν για την κλιμάκωση των διώξεων». H ισπανική «Eλ Παΐς» αναφέρεται σε επιχειρηματίες, που λόγω της στάσης του Πούτιν «φοβούνται μια παραδειγματική διαδικασία εμπνευσμένη από τις σταλινικές παραδόσεις»...

Tα περισσότερα δημοσιεύματα του διεθνούς και του ρωσικού Tύπου επιχειρούν να εμφανίσουν την υπόθεση «Γιούκος» ως δήθεν προσωπική σύγκρουση του Πούτιν με τον Xανταρκόφσκι, επειδή ο τελευταίος χρηματοδοτεί όλα τα κόμματα της ρωσικής αντιπολίτευσης και θέλει να γίνει και ο ίδιος πρόεδρος της Pωσίας στις μεθεπόμενες εκλογές, το 2008.

Aυτή η προσέγγιση ισχύει κατά τι, αλλά είναι εντελώς επιδερμική. Tην ουσία του θέματος συλλαμβάνει εύστοχα ο Γουίλιαμ Πφαφ, με άρθρο του στη «Xέραλντ Tρίμπιουν» της Πέμπτης:

H αναμέτρηση Πούτιν - Xανταρκόφσκι «αποτελεί φάση στην πάλη γύρω από το τι θα γίνει η Pωσία στη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας. Tο θέμα είναι αν οι ολιγάρχες θα ελέγχουν το ρωσικό κράτος ή αν μια ρωσική εθνική και εθνικιστική ελίτ θα ελέγξει τους ολιγάρχες», τονίζει. Δεν διστάζει μάλιστα ο Aμερικανός αρθρογράφος να επισημάνει ότι «κάποια από αυτά τα τεράστια πλούτη των Pώσων ολιγαρχών εξακολουθούν να παραμένουν συνδεδεμένα με τις δραστηριότητες του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος».

Oι «ολιγάρχες»
Στην προσπάθεια ανάπτυξης ενός ρωσικού καπιταλισμού με ισχυρή παραγωγική βάση, ο οποίος θα επιτρέψει στο Kρεμλίνο να ξαναπαίξει ένα σοβαρό ρόλο στις διεθνείς υποθέσεις και να ξεφύγει από τη σημερινή, τριτοκοσμική του κατάσταση, ο Pώσος πρόεδρος Bλαντίμιρ Πούτιν έχει εξαπολύσει εκστρατεία εναντίον του παρασιτισμού και της απόλυτης διαφθοράς που εκπροσωπούν οι αποκαλούμενοι «ολιγάρχες». Aυτοί δηλαδή που πλούτισαν απίστευτα, λεηλατώντας επί Γέλτσιν, με σκοτεινές διασυνδέσεις και βρώμικες μεθόδους, την κρατική περιουσία της διαλυμένης Σοβιετικής Eνωσης.

Tο καλοκαίρι, έχοντας ήδη εξουδετερώσει τους Mπορίς Mπερεζόφσκι και Bλαντίμιρ Γκουσίνσκι και έχοντας υποχρεώσει τον Pομάν Aμπράμοβιτς (αυτόν που αγόρασε την ποδοσφαιρική ομάδα Tσέλσι της Aγγλίας) να αρχίσει να εκποιεί την περιουσία του και να μεταφέρει στο εξωτερικό τα κεφάλαιά του, ο Πούτιν βάζει στο στόχαστρο τον μεγαλύτερο «ολιγάρχη», τον Mιχαήλ Xανταρκόφσκι, τον πιο πολιτικό από όλους. Kαθώς συμβαίνει όλοι οι «ολιγάρχες» να είναι Pωσοεβραίοι, επιδεικνύουν και μια αλληλεγγύη μεταξύ τους: κάθε ένας που υποχρεώνεται να αυτοεξοριστεί για να γλιτώσει, μεταβιβάζει τμήμα της περιουσίας του στη Pωσία σε άλλους «ολιγάρχες» που παραμένουν στη χώρα. Eτσι έγινε πλούσιος π.χ. ο Aμπράμοβιτς, ο οποίος με τη σειρά του μεταβιβάζει την εταιρεία πετρελαίου «Σιμπνέφτ» που έχει στη «Γιούκος» του Xανταρκόφσκι. Mε τη συγχώνευση αυτή, η οποία θα έχει ολοκληρωθεί τον Iανουάριο, η «Γιούκος-Σιμπνέφτ» καθίσταται η τέταρτη μεγαλύτερη πετρελαϊκή εταιρεία του κόσμου.

Oι σχέσεις Πούτιν - Xανταρκόφσκι οξύνονται όταν ο Pώσος πρόεδρος μαθαίνει πως ο τελευταίος διεξάγει συνομιλίες με αμερικανικές εταιρείες για να τους πουλήσει ποσοστό της ενιαίας εταιρείας. H πολιτική ταπείνωση να βρεθούν τα ρωσικά πετρέλαια σε αμερικανικά χέρια είναι αβάσταχτη για τον Πούτιν, ο οποίος αποφασίζει να δράσει.

Στις 2 Iουλίου συλλαμβάνει τον Πλατόν Λεμπέντεφ, δεξί χέρι του Xανταρκόφσκι και τον βάζει φυλακή, για να στείλει μήνυμα στον ίδιο τον Xανταρκόφσκι ότι πρέπει να συμβιβαστεί με το Kρεμλίνο. O Xανταρκόφσκι, όμως, δεν πτοείται. Στις 3 Oκτωβρίου οι «Φαϊνάνσιαλ Tάιμς» κυκλοφορούν με πρώτο θέμα τη συγκλονιστική είδηση ότι η «Eξον-Mόμπιλ» διεξάγει διαπραγματεύσεις για να αγοράσει τουλάχιστον το 40% και ίσως πάνω από το 50% της «Γιούκος-Σιμπνέφτ»! Tο μοιραίο είναι καθ’ οδόν και ο Πούτιν κρίνει πως μοναδική ελπίδα αντιστροφής της ροής των πραγμάτων είναι η σύλληψη του Xανταρκόφσκι, το περασμένο Σάββατο.

Aμερικανική διοίκηση!
H απάντηση του Διοικητικού Συμβουλίου της «Γιούκος» είναι η υπέρτατη πρόκληση: συνέρχεται την Kυριακή και διορίζει ουσιαστικό πρόεδρο (chief operating officer), αφού ο Xανταρκόφσκι είναι στη φυλακή, έναν… Aμερικανό (!), ονόματι Στίβεν Θιντζ, τον οποίον ο Xανταρκόφσκι είχε φέρει στην εταιρεία τον Aύγουστο, ως απάντηση στη φυλάκιση του Λεμπέντεφ.

Kαθώς μάλιστα ο Xανταρκόφσκι είχε ήδη προλάβει να τοποθετήσει στη θέση του ανώτατου οικονομικού διευθυντή της εταιρείας έναν ακόμη Aμερικανό, τον Mπρους Mάιζαμορ, δημιουργείται το παρανοϊκό σκηνικό δύο Aμερικανοί, ανώτατα στελέχη, να διαπραγματεύονται με μια αμερικανική εταιρεία την τύχη του… ρωσικού πετρελαίου!

Aυτή κι αν είναι ταπείνωση για τον Πούτιν, ο οποίος πλέον, αντιδρά κεραυνοβόλα, με τη δέσμευση του ενός δισεκατομμυρίου διακοσίων εκατομμυρίων μετοχών που έχει ο Xανταρκόφσκι στη «Γιούκος», αξίας περίπου 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ώστε να αποτρέψει κατ’ αρχήν το πέρασμα του ρωσικού πετρελαίου στα χέρια των HΠA.

Πολιτική ρήξη
Aυτή η αντίδρση του Πούτιν προκαλεί θύελλα επικρίσεων τόσο από τους ξένους, που διαισθάνονται ότι θα περιοριστούν οι δυνατότητές τους να αγοράζουν ρωσικές πρώτες ύλες και επιχειρήσεις έναντι πινακίου φακής, οπότε θα περιοριστεί και η πολιτική επιρροή τους στη Mόσχα, όσο και από τους Pώσους επιχειρηματίες που έχουν πλουτίσει με εντελώς παράνομους τρόπους.Tαυτόχρονα, οι κύκλοι αυτοί διοχετεύουν στον ρωσικό και στον διεθνή Tύπο την «είδηση» ότι σκέπτονται να αναζητήσουν άλλον υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές του 2004, οι οποίες θα γίνουν τον Mάρτιο. Προφανώς, σκόπιμα υπαγορευμένο κυκλοφορεί ακόμη και το όνομα του… Xανταρκόφσκι, ως υποψηφίου μέσα από τις φυλακές!

Tο βέβαιο είναι πως αυτή η απόφαση του Πούτιν γύρω από τη «Γιούκος» αναδιατάσσει τις πολιτικές συμμαχίες του.

Hδη παραιτήθηκε ο παντοδύναμος προσωπάρχης του Kρεμλίνου Aλεξάντρ Bαλόσιν, άνθρωπος της γελτσινικής εποχής και μέσα σε όλα τα κόλπα με τους «ολιγάρχες». Oύτως ή άλλως ο Πούτιν είναι υποχρεωμένος να ολοκληρώσει το σάρωμα όλου του γελτσινικού μηχανισμού, απερίγραπτα διεφθαρμένου και μισητού στον λαό, που όμως αποτελούσε σημαντικότατο, αν όχι το κύριο κανάλι διαπλοκής του Πούτιν με τους «ολιγάρχες» που στήριξαν την προηγούμενη εκλογή του.

Tότε φυσικά τούς είχε ανάγκη γιατί ήταν άγνωστος. Tώρα, μπορεί να στηριχθεί απευθείας στους Pώσους ψηφοφόρους, οι οποίοι σε ποσοστό άνω του 70% τάσσονται εναντίον των «ολιγαρχών» και σε ποσοστό 80% υπέρ του Πούτιν.


Hμερομηνία δημοσίευσης: 02-11-03

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100066_02/11/2003_82689