Στό πραγματικό ερώτημα τής τραγωδίας πού είναι τό "ποιός θα πληρώσει τά χρέη" μόνο ο Παπανδρέου έχει συμφέρουσα γιά τή χώρα απάντηση...

Ενώ οι καραγκιόζηδες τής ελληνικής πολιτικής σκηνής συνεχίζουν αυτό πού έκαναν πάντα, δηλαδή μικροπολιτική γιά να κερδίσουν ψήφους Ελλήνων πού υποφέρουν, τα πραγματικά συμφέροντα τών πολιτών κρίνονται στίς συνομιλίες πού διεξάγονται στό εξωτερικό...

Μέσα στόν ωκεανό τών πληροφοριών πού δίνονται κινδυνεύει κανείς να χάσει τήν ουσία...
Πάμε να τήν δούμε...
Τό πραγματικό ερώτημα λοιπόν ερώτημα τής υπόθεσης είναι απλό...
Είναι τό ποιός θα πληρώσει τα χρέη αυτών πού δέν παράγουν αρκετά ώστε να συντηρήσουν μόνοι τους τό επίπεδο ζωής πού απολαμβάνουν τώρα πού μιλάμε...
Ποιοί είναι αυτοί (πού δέν παράγουν αρκετά κλπ) είναι γνωστό...
Είναι τα PIGS και όχι μόνο...
Οι πιθανές απαντήσεις στό κρίσιμο αυτό ερώτημα δέν είναι πολλές...
Απάντηση 1η...
Τά χρέη τών μή παραγωγικών ευρωπαικών χωρών να πληρώσουν , τώρα και στό μέλλον, οι πλούσιες πλεονασματικές χώρες τού Βορά (βλέπε Γερμανία και κανα δυό άλλες)...
Αυτό πού γίνεται τώρα δηλαδή...
Ομως οι Γερμανοί ξεκαθαρίζουν ότι αυτό δέν πρόκειται να συνεχιστεί ....
Απάντηση 2η..
Τά χρέη να πληρώσουν οι αγορές ...
Εδώ δείχνουν να συμφωνούν οι Γερμανοί αλλά και ο Παπανδρέου...
Οι Γερμανοί όμως υποστηρίζουν θέλουν τά χρέη να πληρώνουν όσοι ιδιώτες δανείζουν (άρα επιδιώκουν μεγαλύτερα κέρδη άρα ρισκάρουν) τίς αντιπαραγωγικές χώρες ενώ ο Παπανδρέου πιστευει ότι - μέσω ενός φόρου - τα χρέη αυτά πρέπει να κατανεμηθούν γενικώς στίς κερδοσκοπούσες αγορές...
Είναι φανερό τί σημαίνει γιά τήν Ελλάδα η μία και τί η άλλη άποψη....
Εάν απαντηθεί αυτό τό κρίσιμο ερώτημα όλα τα άλλα θα βρούν τό δρόμο τους...
Διότι αποτελούν λεπτομέρειες ...
ΟΜως η κάθε απάντηση θα δρομολογήσει και διαφορετικές εξελίξεις για το μέλλον...,
Η άποψη Παπανδρέου συμφέρει τή χώρα και τής δίνει τον απαραίτητο χρόνο να μπορεσει να αναδιοργανωθεί και να μείνει μέσα στήν Ευρώπη...
Η άποψη τής Γερμανίας μάλλον μάς βγάζει οριστικά εκτός παιγνιδιού και γιά πάντα...
Τό παιγνίδι δείχνει ανοιχτό ...
Η Ελλάδα - θέλοντας και μή - βρίσκεται στό επίκεντρο μιάς πλανητικής κουβέντας...
Οι απαντήσεις και οι λύσεις δέν θα έρθουν απο τό εσωτερικό μικροπολιτικό παιγνίδι τών καραγκιόζηδων ελλήνων πολιτικών πού ψάχνουν ψήφους σάν να μήν τρέχει τίποτα επειδή ενδιαφέρονται για το πολιτικό τους τομάρι και μόνο , αλλά απο τήν αναζήτηση ισχυρών συμμαχιών ανάμεσα στούς εμπλεκόμενους πού είναι περίπου όλος ο πλανήτης...



Με αυτήν τήν έννοια καλό θα ήταν κάποια στιγμή τά καραγκιοζολίκια να σταματήσουν και να έρθουν στήν επιφάνεια τα πραγματικά διλήμματα...
Θέλουμε να μείνουμε στήν Ευρώπη ή όχι?
Μπορούμε - θέλουμε να κάνουμε τήν αναγκαία προσαρμογή πού συνεπάγεται αυτό?
Και ανάλογα με τις διεθνείς εξελίξεις (ανάλογα με το τι θα αποφασισθεί για μετά το 2013) σέ λίγο τό ερώτημα θα είναι...
Μπορούμε - ακόμα και αν το θέλουμε - να μείνουμε στήν Ευρώπη ή όχι?
ΥΓ Υπάρχουν βέβαια πολλοί πού λένε ότι η Ελλάδα είναι ούτως ή άλλως χαμένη υπόθεση (με τήν έννοια ότι οι πολιτικοί της είναι τόσο ανίκανοι καραγκιόζηδες) ότι όσες ευκαιρίες και να τής δοθούν πάλι δέν θα μπορέσει να τα καταφέρει και ότι θα πρέπει να βγεί εκτός Ευρώπης και μάλιστα γρήγορα....
Με άλλα λόγια δέν θέλει ή δέν μπορεί (πού είναι τό ίδιο βέβαια) να κάνει τήν αναγκαία προσαρμογή ούτως ή άλλως...
Οι αντιμνημονιακοί έλληνες πολιτικοί (εφόσον αντιδρούν στίς μεταρρυθμίσεις χωρίς να προτείνουν πραγματική εναλλακτική πού να πείθει κάποιον διεθνή συνομιλητή) επιβεβαιώνουν αυτήν τήν διαδεδομένη στό εξωτερικό άποψη....