Η αναζήτηση τού μεγάλου, τού υπερβατικού τού ωραίου (τού αντιμνημονιακού αν θέλετε) ως νόημα τής ζωής καί οι (σόρυ κιόλας) βόθροι...
Αυτό πού γεμίζει τη ζωή τών ανθρώπων είναι ασφαλώς οι ωραίοι αγώνες για υψηλά ιδανικά και η υπέρβαση τό ξεπέρασμα εάν θέλετε, τής φθοράς απο τήν τριβή με την καθημερινότητα ...
Η υψηλή τέχνη γιά παράδειγμα (ζωγραφική, γλυπτική, όπερα κλπ) μπορεί να δώσει νόημα στό κενό και τήν αλλοτρίωση πού ο σύγχρονος τρόπος ζωής δημιουργεί ...
Μεγάλες και ωραίες φιλοσοφικές αναζητήσεις (ποιοί είμαστε άραγε, απο πού ήρθαμε και πού πάμε, τί είναι κατα βάθος το Μνημόνιο, θα πάρει πρωτάθλημα φέτος ο Μαρινάκης κλπ) θα έπρεπε να απασχολούν τόν σύγχρονο άνθρωπο ο οποίος - δυστυχώς - προσπαθεί να γεμίσει τό υπαρξιακό του κενό μέ αναπληρώσεις αδυνατώντας να καταλάβει....
Οι άνθρωποι με άλλα λόγια θα έπρεπε να επενδύσουν στήν πνευματικότητα και τήν αναζήτηση τού ωραίου σάν νόημα και σκοπό ζωής ...
Δυστυχώς όμως οι άνθρωποι (σόρυ κιόλας) χέζουν...
Αυτό είναι υποχρεωτικό και συμβαίνει χωρίς - εξ όσων γνωρίζουμε - να είναι όρος τού Μνημονίου...
Μέ άλλα λόγια εκτός απο τήν αναζήτηση τού μεγάλου, τού ωραίου , υπάρχουν και οι (σόρυ κιόλας) βόθροι...
Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι υποστηρίζουν ότι γιά παράδειγμα ο περιφερειάρχης Αττικής αντί να αναζητεί το μεγάλο και τό ωραίο αυτό πού θα έπρεπε να κάνει θα ήταν να λύσει τό πρόβλημα τών βόθρων...
Ω, ναί η Αττική (σήμερα το 2010) δέν έχει παντού κεντρική αποχέτευση...
Πρόκειται - και αυτό είναι σίγουρο - για μιά εντελώς βρώμικη υπόθεση (πολύ πιό βρώμικη και απο το βρώμικο 89)...
Βρίσκουμε τήν άποψη Σγουρού ότι θα παραιτηθεί εάν μέσα σέ δύο χρόνια δέν λύσει το αποχετευτικό πρόβλημα τής Αττικής βαθιά υλιστική, αποπροσανατολιστική και εν τέλει προσβλητική γιά όσους αναζητούν τήν υπέρβαση και τήν αναζήτηση τού μεγάλου και ωραίου ως διέξοδο στήν κρίση νοήματος ζωής και αξιών τών σύγχρονων κοινωνιών...
Ομως ρέ παιδιά κάποιος να λύσει τό πρόβλημα τών βόθρων...
Και μετά αναζητούμε τό νόημα τής ζωής, ακόμα και στον (ωραίο, μεγαλειώδη) αντιμνημονιακό αγώνα...
Αλλά χωρίς να βρωμάει....
Η υψηλή τέχνη γιά παράδειγμα (ζωγραφική, γλυπτική, όπερα κλπ) μπορεί να δώσει νόημα στό κενό και τήν αλλοτρίωση πού ο σύγχρονος τρόπος ζωής δημιουργεί ...
Μεγάλες και ωραίες φιλοσοφικές αναζητήσεις (ποιοί είμαστε άραγε, απο πού ήρθαμε και πού πάμε, τί είναι κατα βάθος το Μνημόνιο, θα πάρει πρωτάθλημα φέτος ο Μαρινάκης κλπ) θα έπρεπε να απασχολούν τόν σύγχρονο άνθρωπο ο οποίος - δυστυχώς - προσπαθεί να γεμίσει τό υπαρξιακό του κενό μέ αναπληρώσεις αδυνατώντας να καταλάβει....
Οι άνθρωποι με άλλα λόγια θα έπρεπε να επενδύσουν στήν πνευματικότητα και τήν αναζήτηση τού ωραίου σάν νόημα και σκοπό ζωής ...
Δυστυχώς όμως οι άνθρωποι (σόρυ κιόλας) χέζουν...
Αυτό είναι υποχρεωτικό και συμβαίνει χωρίς - εξ όσων γνωρίζουμε - να είναι όρος τού Μνημονίου...
Μέ άλλα λόγια εκτός απο τήν αναζήτηση τού μεγάλου, τού ωραίου , υπάρχουν και οι (σόρυ κιόλας) βόθροι...
Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι υποστηρίζουν ότι γιά παράδειγμα ο περιφερειάρχης Αττικής αντί να αναζητεί το μεγάλο και τό ωραίο αυτό πού θα έπρεπε να κάνει θα ήταν να λύσει τό πρόβλημα τών βόθρων...
Ω, ναί η Αττική (σήμερα το 2010) δέν έχει παντού κεντρική αποχέτευση...
Πρόκειται - και αυτό είναι σίγουρο - για μιά εντελώς βρώμικη υπόθεση (πολύ πιό βρώμικη και απο το βρώμικο 89)...
Βρίσκουμε τήν άποψη Σγουρού ότι θα παραιτηθεί εάν μέσα σέ δύο χρόνια δέν λύσει το αποχετευτικό πρόβλημα τής Αττικής βαθιά υλιστική, αποπροσανατολιστική και εν τέλει προσβλητική γιά όσους αναζητούν τήν υπέρβαση και τήν αναζήτηση τού μεγάλου και ωραίου ως διέξοδο στήν κρίση νοήματος ζωής και αξιών τών σύγχρονων κοινωνιών...
Ομως ρέ παιδιά κάποιος να λύσει τό πρόβλημα τών βόθρων...
Και μετά αναζητούμε τό νόημα τής ζωής, ακόμα και στον (ωραίο, μεγαλειώδη) αντιμνημονιακό αγώνα...
Αλλά χωρίς να βρωμάει....
Σχόλια
ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΑΣΤΕΙΑ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ...ΚΑΡΦΩΜΑΤΑ ΣΟΥ
ΥΠΟΜΟΝΗ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ 21η...