Ο λαγός και το λιοντάρι...

Εχει ενδιαφέρον ο βερμπαλισμός κάποιων κομμάτων τής αντιπολίτευσης...
Τά κόμματα αυτά κάνουν τούς καμπόσους στή θεωρία, και λένε διαρκώς μεγάλα (και επικολυρικά) λόγια αλλά όταν έρχεται η ώρα τής δράσης συνήθως κάνουν την πάπια...
Είναι χαρακτηριστική αυτή η ιστορία με τον Παπακωνσταντίνου...
Ο Παπακωνσταντίνου είναι ο εγγυητής τού Μνημονίου και γιαυτό - όπως γνωρίζουν οι παροικούντες - είναι ανέγγιχτος ....
Δέν τον αγγίζει κανείς, επειδή , το ξαναλέμε για να εμπεδωθεί, εγγυάται το Μνημόνιο...

Μπορεί διάφοροι να λένε μεγαλοστομίες αλλά ο Παπακωνσταντίνου (και φυσικά ο Παπανδρέου), δέν ακουμπιέται ...
Ολο αυτό θυμίζει σέ πολλούς τήν ιστορία με το λαγό και το λιοντάρι...

Την θυμίζουμε...

Ο λαγός και το λιοντάρι


Λιαζόταν μια μέρα ο λαγός σε ένα κορμό, όταν περνά τυχαία ή αλεπού:

- Τι γίνεται κυρ λαγέ, πώς τα περνάς;
- Πώς να τα περνάω, βοσκάω, κάνω καμιά βόλτα, ρίχνω καμιά πασιέντζα, γ@μάω και κάνα λιοντάρι να περάσει η ώρα...

Γεμάτη θαυμασμό για τον λαγό, φεύγει η αλεπού. Μετά περνά το ελάφι:
- Τι γίνεται κυρ λαγέ, πώς τα περνάς;
- Πώς να τα περνάω, βοσκάω, κάνω καμιά βόλτα, ρίχνω καμιά πασιέντζα, γ@μάω και κάνα λιοντάρι να περάσει η ώρα...

Ξαφνιασμένο το ελάφι φεύγει.

Με τα πολλά φτάνουν και στα αυτιά του λιονταριού τα λόγια του λαγού και τον επισκέπτεται στη φωλιά του:
- Τι γίνεται κυρ λαγέ, πώς τα περνάς;
- Πώς να τα περνάω, βοσκάω, κάνω καμιά βόλτα, ρίχνω καμιά πασιέντζα, λέω και καμιά μ@λακία να περάσει η ώρα...