Ενιωθε καλύτερα...
Ενιωθε κανονικά, ένιωθε ξανά πολιτισμένος, αξιοπρεπής...
Καθώς ανάσαινε τόν αέρα τής Νέας Υόρκης καταλάβαινε πόσο πολύ τού είχε λείψει η αίσθηση τού πολιτισμού τού "είσαι μέσα στά πράγματα", τού "έχουν λογικό νόημα τα λόγια πού λές" και οι πράξεις πού κάνεις...
Φαινόταν στό βλέμμα του, στή διάθεσή του...
Ολα αυτά όμως σέ προσωπικό επίπεδο...
Η καριέρα του πήγαινε χάλια...
Τό κόμμα του ήταν στα πράγματα και έβλεπε ανθρώπους τής ίδιας ή - τό χειρότερο - μικρότερης ηλικίας απο αυτόν με σαφώς λιγότερα προσόντα με καριέρα απογειωμένη και αυτό τόν έκανε να νιώθει μειονεκτικά...
Τό χτίσιμο καριέρας είναι μιά λεπτή υπόθεση...
Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα παράθυρα ηλικίας για να πετύχεις συγκεκριμένα πράγματα...
Εάν χάσεις ένα τέτοιο παράθυρο βγαίνεις εκτός προγραμματισμού και η καριέρα σου πάει περίπατο...
Ο ίδιος είχε κολλήσει στη θέση κυβερνήτη σέ μιά περιοχή στό τέρμα τής γής ενώ ήδη θα έπρεπε (με βάση τήν ηλικία του) να παίζει μπάλα στήν κεντρική σκηνή...
Ενιωθε απελπισία...
Τήν απελπισία του επέτειναν τα βλέμματα τών φίλων του ....
Οσοι ήξεραν τό πόστο του κρυφογελούσαν κάτω απο τα μουστάκια τους καί τού ευχόντουσαν άνοδο, ενώ όσοι δέν ήξεραν πού υπηρετούσε και τον ρωτούσαν με γνήσιο ενδιαφέρον, μετά την απάντησή του, προσπαθούσαν να θυμηθούνε πού στό καλό στον χάρτη βρίσκεται η περιοχή πού τούς αναφέρει...
Οταν καταλάβαιναν, έβλεπε ξανά το γνωστό συγκαταβατικό χαμόγελο στά όρια τής λύπησης , και άκουγε ξανά το καλή σταδιοδρομία...
Μιά κοπέλα σέ μιά γραμματεία τών U.N. βλέποντάς τον ηλιοκαμμένο νόμισε ότι ήταν κυβερνήτης στήν Χαβάη καί άρχισε τα αλόχα και τού έκανε τη μουσική τού Χαβάη 5-0 για να κάνουν κέφι...
Την άφησε σύξυλη και έφυγε , να αναρωτιέται τί έκανε λάθος...
Οταν συναντήθηκε με τον Αντιπρόεδρο τού κόμματος (παλιό φίλο) έπεσε στην αγκαλιά του με ειλικρινή χαρά και έτοιμος να τού μιλήσει γιά όλα εντελώς ανοιχτά...
Με αξιοπρέπεια αλλά με σπασμένη φωνή τού είπε ότι δέν άντεχε άλλο στό πόστο πού τον είχαν βάλει και ότι ήθελε επειγόντως μετάθεση κάπου κεντρικά...
Δέν μπορώ άλλο, δέν αντέχω, έχω σπάσει, θέλω να φύγω απο εκεί ,άκουσε τον εαυτό του να λέει, σάν σέ όνειρο...
Ο Αντιπρόεδρος με ήρεμη φωνή τού εξήγησε ότι αυτό δέν θα μπορούσε να γίνει τόσο εύκολα και ότι στά κεντρικά ήταν ευχαριστημένοι απο τίς επιδόσεις του...
Τόν κορόιδευε ...
Ποιός ασχολιόταν πραγματικά με τις υποθέσεις τής περιοχής πού κυβερνούσε?
Κανείς...
Οι άνθρωποι ήταν σοβαροί...
Κάποιοι κατώτατοι υπάλληλοι μόνο πού έπαιρναν τούς φακέλους τής περιοχής και βέβαια αυτό θεωρούνταν ένδειξη υποβάθμισης στην ιεραρχία...
Τού ζήτησε να μεσολαβήσει να δεί τον Πρόεδρο να τού θέσει το πρόβλημά του...
Ο Αντιπρόεδρος τού υποσχέθηκε να κάνει ότι μπορούσε αλλά ήταν φανερό ότι ο πρόεδρος δέν είχε χρόνο για υποθέσεις ασήμαντων περιοχών χωρίς καμμιά σημασία...
Τού εξήγησε ότι αφού έχανε τίς εκλογές στην περιοχή του ή τουλάχιστον άν έπεφτε στίς μετρήσεις θα το συζητούσαν πιό άνετα για μιά μετάθεση στα κεντρικά....
Ενιωσε να χάνει τό έδαφος κάτω απ΄τα πόδια του...
Μά, δέν πρόκειται να χάσω ποτέ εκλογές , προσπαθώ αλλά δέν γίνεται, έβγαλε έναν λυγμό....
Η αντιπολίτευση είναι εντελώς ανίκανη...
Γιατί δέν τούς βοηθάτε λίγο, please, άκουσε τον εαυτό του να παρακαλάει...
Ο Αντιπρόεδρος τού εξήγησε ότι είχαν υποβάλλει επίσημα αίτηση, αλλά τούς θεωρούσαν κιαυτοί εντελώς ανίκανους , είχαν πρόβλημα, έπρεπε να μείνει λίγο ακόμα , δέν είχαν άλλη λύση....
Ηταν στα όρια να βάλει τα κλάματα...
Βλέποντας τον ο Αντιπρόεδρος προσπάθησε να τού δώσει κουράγιο...
Θα προσπαθήσω να σε πάρω απο αυτήν την κόλαση τό συντομλότερο δυνατό τού είπε, θα σέ φέρω στα κεντρικά , το αναλαμβάνω εγώ οκ?
Ενιωσε κάπως καλύτερα...
Τί θα πούμε στόν τύπο?, είπε προσπαθώντας να δείξει μιά κάποια αξιοπρέπεια...
Ο Αντιπρόεδρος έσκυψε στην ενδοεπικοινωνία...
Βγάλε μιά ανακοίνωσε ότι η περιοχή πάει καλά , και ότι είμαστε ευχαριστημένοι είπε στήν Μαίρη, τη γραμματέα του...
Κοινοποίησέ την και στό γραφείο τού Μπαράκ, οκ?, συμπλήρωσε και τού έκλεισε το μάτι...
Ενιωσε ακόμα πιό καλά...
Σκέφτηκε ξανά τό ηλικιακό παράθυρο στην καριέρα του...
Με λίγη τύχη θα μπορούσε να τα καταφέρει ....
Δέν ήταν όλα χαμένα...
to be continued....
Ενιωθε κανονικά, ένιωθε ξανά πολιτισμένος, αξιοπρεπής...
Καθώς ανάσαινε τόν αέρα τής Νέας Υόρκης καταλάβαινε πόσο πολύ τού είχε λείψει η αίσθηση τού πολιτισμού τού "είσαι μέσα στά πράγματα", τού "έχουν λογικό νόημα τα λόγια πού λές" και οι πράξεις πού κάνεις...
Φαινόταν στό βλέμμα του, στή διάθεσή του...
Ολα αυτά όμως σέ προσωπικό επίπεδο...
Η καριέρα του πήγαινε χάλια...
Τό κόμμα του ήταν στα πράγματα και έβλεπε ανθρώπους τής ίδιας ή - τό χειρότερο - μικρότερης ηλικίας απο αυτόν με σαφώς λιγότερα προσόντα με καριέρα απογειωμένη και αυτό τόν έκανε να νιώθει μειονεκτικά...
Τό χτίσιμο καριέρας είναι μιά λεπτή υπόθεση...
Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα παράθυρα ηλικίας για να πετύχεις συγκεκριμένα πράγματα...
Εάν χάσεις ένα τέτοιο παράθυρο βγαίνεις εκτός προγραμματισμού και η καριέρα σου πάει περίπατο...
Ο ίδιος είχε κολλήσει στη θέση κυβερνήτη σέ μιά περιοχή στό τέρμα τής γής ενώ ήδη θα έπρεπε (με βάση τήν ηλικία του) να παίζει μπάλα στήν κεντρική σκηνή...
Ενιωθε απελπισία...
Τήν απελπισία του επέτειναν τα βλέμματα τών φίλων του ....
Οσοι ήξεραν τό πόστο του κρυφογελούσαν κάτω απο τα μουστάκια τους καί τού ευχόντουσαν άνοδο, ενώ όσοι δέν ήξεραν πού υπηρετούσε και τον ρωτούσαν με γνήσιο ενδιαφέρον, μετά την απάντησή του, προσπαθούσαν να θυμηθούνε πού στό καλό στον χάρτη βρίσκεται η περιοχή πού τούς αναφέρει...
Οταν καταλάβαιναν, έβλεπε ξανά το γνωστό συγκαταβατικό χαμόγελο στά όρια τής λύπησης , και άκουγε ξανά το καλή σταδιοδρομία...
Μιά κοπέλα σέ μιά γραμματεία τών U.N. βλέποντάς τον ηλιοκαμμένο νόμισε ότι ήταν κυβερνήτης στήν Χαβάη καί άρχισε τα αλόχα και τού έκανε τη μουσική τού Χαβάη 5-0 για να κάνουν κέφι...
Την άφησε σύξυλη και έφυγε , να αναρωτιέται τί έκανε λάθος...
Οταν συναντήθηκε με τον Αντιπρόεδρο τού κόμματος (παλιό φίλο) έπεσε στην αγκαλιά του με ειλικρινή χαρά και έτοιμος να τού μιλήσει γιά όλα εντελώς ανοιχτά...
Με αξιοπρέπεια αλλά με σπασμένη φωνή τού είπε ότι δέν άντεχε άλλο στό πόστο πού τον είχαν βάλει και ότι ήθελε επειγόντως μετάθεση κάπου κεντρικά...
Δέν μπορώ άλλο, δέν αντέχω, έχω σπάσει, θέλω να φύγω απο εκεί ,άκουσε τον εαυτό του να λέει, σάν σέ όνειρο...
Ο Αντιπρόεδρος με ήρεμη φωνή τού εξήγησε ότι αυτό δέν θα μπορούσε να γίνει τόσο εύκολα και ότι στά κεντρικά ήταν ευχαριστημένοι απο τίς επιδόσεις του...
Τόν κορόιδευε ...
Ποιός ασχολιόταν πραγματικά με τις υποθέσεις τής περιοχής πού κυβερνούσε?
Κανείς...
Οι άνθρωποι ήταν σοβαροί...
Κάποιοι κατώτατοι υπάλληλοι μόνο πού έπαιρναν τούς φακέλους τής περιοχής και βέβαια αυτό θεωρούνταν ένδειξη υποβάθμισης στην ιεραρχία...
Τού ζήτησε να μεσολαβήσει να δεί τον Πρόεδρο να τού θέσει το πρόβλημά του...
Ο Αντιπρόεδρος τού υποσχέθηκε να κάνει ότι μπορούσε αλλά ήταν φανερό ότι ο πρόεδρος δέν είχε χρόνο για υποθέσεις ασήμαντων περιοχών χωρίς καμμιά σημασία...
Τού εξήγησε ότι αφού έχανε τίς εκλογές στην περιοχή του ή τουλάχιστον άν έπεφτε στίς μετρήσεις θα το συζητούσαν πιό άνετα για μιά μετάθεση στα κεντρικά....
Ενιωσε να χάνει τό έδαφος κάτω απ΄τα πόδια του...
Μά, δέν πρόκειται να χάσω ποτέ εκλογές , προσπαθώ αλλά δέν γίνεται, έβγαλε έναν λυγμό....
Η αντιπολίτευση είναι εντελώς ανίκανη...
Γιατί δέν τούς βοηθάτε λίγο, please, άκουσε τον εαυτό του να παρακαλάει...
Ο Αντιπρόεδρος τού εξήγησε ότι είχαν υποβάλλει επίσημα αίτηση, αλλά τούς θεωρούσαν κιαυτοί εντελώς ανίκανους , είχαν πρόβλημα, έπρεπε να μείνει λίγο ακόμα , δέν είχαν άλλη λύση....
Ηταν στα όρια να βάλει τα κλάματα...
Βλέποντας τον ο Αντιπρόεδρος προσπάθησε να τού δώσει κουράγιο...
Θα προσπαθήσω να σε πάρω απο αυτήν την κόλαση τό συντομλότερο δυνατό τού είπε, θα σέ φέρω στα κεντρικά , το αναλαμβάνω εγώ οκ?
Ενιωσε κάπως καλύτερα...
Τί θα πούμε στόν τύπο?, είπε προσπαθώντας να δείξει μιά κάποια αξιοπρέπεια...
Ο Αντιπρόεδρος έσκυψε στην ενδοεπικοινωνία...
Βγάλε μιά ανακοίνωσε ότι η περιοχή πάει καλά , και ότι είμαστε ευχαριστημένοι είπε στήν Μαίρη, τη γραμματέα του...
Κοινοποίησέ την και στό γραφείο τού Μπαράκ, οκ?, συμπλήρωσε και τού έκλεισε το μάτι...
Ενιωσε ακόμα πιό καλά...
Σκέφτηκε ξανά τό ηλικιακό παράθυρο στην καριέρα του...
Με λίγη τύχη θα μπορούσε να τα καταφέρει ....
Δέν ήταν όλα χαμένα...
to be continued....
Σχόλια