Είναι ευρέως γνωστό ότι ο Παπανδρέου δέν τρέφει καμμία απολύτως εκτίμηση στούς υπουργούς του..
Οχι μόνο δέν τούς εμπιστεύεται ότι θα τον βοηθήσουν στό έργο του αλλά αντίθετα φέρεται σάν να τούς θεωρεί τήν μεγαλύτερη τροχοπέδη στίς μεταρρυθμίσεις ...
Φυσικά έχει απόλυτο δίκιο...
Ο Γιώργος έχει ζήσει απο τα μέσα την κατάσταση (με πατέρα τον Ανδρέα αλλά έχει διατελέσει και ο ίδιος υπουργός) και ξέρει ότι οι υπουργοί ενδιαφέρονται βασικά για το δικό τους πολιτικό τομάρι και δέν δίνουν δεκάρα τσακιστή για το έργο στα υπουργεία τους παρά μόνο στό βαθμό πού εξυπηρετεί πολιτικά τούς ίδιους...
Η κύρια απασχόλησή τους είναι να τα έχουν καλά με τούς συνδικαλιστές τού κάθε υπουργείου, να κάνουν ρουσφέτια , να ζητάνε διαρκώς λεφτά για να ταίζουν τόν κόσμο στα υπουργεία για να μήν γκρινιάζει και να κάνουν δημόσιες σχέσεις με τά κανάλια και τις εφημερίδες ...
Μέ αυτήν την έννοια οι υπουργοί αποτελούν τόν πραγματικό αντίπαλο γιά κάθε πρωθυπουργό πού θέλει να κάνει μεταρυθμίσεις...
Ο Καραμανλής για παράδειγμα δέν ασχολιόταν καθόλου με τούς υπουργούς του οι οποίοι στην πραγματικότητα είχαν αυτονομηθεί και δούλευε ο καθένας για λογαριασμό του και βέβαια τα είδαμε τα χαίρια του....
Ο Παπανδρέου ξέροντας την κατάσταση έχει αποφασίσει να κυβερνήσει ο ίδιος μέσω τών δικών του συμβούλων ...
Στην πραγματικότητα οι υπουργοί είναι εκεί για εθιμοτυπικούς λόγους...
Η χώρα - κατά τον Παπανδρέου - θα πρέπει να κυβερνιέται απο το Μαξίμου...
Ο Παπανδρέου έχει δίκιο σέ όλα αυτά...
Εάν καταφέρει να κάνει αυτό πού θέλει, δηλαδή το Μαξίμου έναν μικρό ελληνικό Λευκό Οίκο, και αυτό το πράμα δουλέψει τότε αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει και την αρχή γιά αλλαγή και μεταρύθμιση και τού συστήματος διακυέρνησης τής χώρας...
Αυτό το σύστημα με τά ημιαυτόνομα υπουργεία δέν περπατάει....
Οχι μόνο δέν τούς εμπιστεύεται ότι θα τον βοηθήσουν στό έργο του αλλά αντίθετα φέρεται σάν να τούς θεωρεί τήν μεγαλύτερη τροχοπέδη στίς μεταρρυθμίσεις ...
Φυσικά έχει απόλυτο δίκιο...
Ο Γιώργος έχει ζήσει απο τα μέσα την κατάσταση (με πατέρα τον Ανδρέα αλλά έχει διατελέσει και ο ίδιος υπουργός) και ξέρει ότι οι υπουργοί ενδιαφέρονται βασικά για το δικό τους πολιτικό τομάρι και δέν δίνουν δεκάρα τσακιστή για το έργο στα υπουργεία τους παρά μόνο στό βαθμό πού εξυπηρετεί πολιτικά τούς ίδιους...
Η κύρια απασχόλησή τους είναι να τα έχουν καλά με τούς συνδικαλιστές τού κάθε υπουργείου, να κάνουν ρουσφέτια , να ζητάνε διαρκώς λεφτά για να ταίζουν τόν κόσμο στα υπουργεία για να μήν γκρινιάζει και να κάνουν δημόσιες σχέσεις με τά κανάλια και τις εφημερίδες ...
Μέ αυτήν την έννοια οι υπουργοί αποτελούν τόν πραγματικό αντίπαλο γιά κάθε πρωθυπουργό πού θέλει να κάνει μεταρυθμίσεις...
Ο Καραμανλής για παράδειγμα δέν ασχολιόταν καθόλου με τούς υπουργούς του οι οποίοι στην πραγματικότητα είχαν αυτονομηθεί και δούλευε ο καθένας για λογαριασμό του και βέβαια τα είδαμε τα χαίρια του....
Ο Παπανδρέου ξέροντας την κατάσταση έχει αποφασίσει να κυβερνήσει ο ίδιος μέσω τών δικών του συμβούλων ...
Στην πραγματικότητα οι υπουργοί είναι εκεί για εθιμοτυπικούς λόγους...
Η χώρα - κατά τον Παπανδρέου - θα πρέπει να κυβερνιέται απο το Μαξίμου...
Ο Παπανδρέου έχει δίκιο σέ όλα αυτά...
Εάν καταφέρει να κάνει αυτό πού θέλει, δηλαδή το Μαξίμου έναν μικρό ελληνικό Λευκό Οίκο, και αυτό το πράμα δουλέψει τότε αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει και την αρχή γιά αλλαγή και μεταρύθμιση και τού συστήματος διακυέρνησης τής χώρας...
Αυτό το σύστημα με τά ημιαυτόνομα υπουργεία δέν περπατάει....
Σχόλια