Γενικά βαριόταν αφόρητα τα υπουργικά συμβούλια...
Ηταν αναγκασμένος να ακούει και να μιλάει σέ ιθαγενείς και μάλιστα στη γλώσσα τους και αυτό , εκτός απο τό ότι τον δυσκόλευε και τον έκανε να αισθάνεται άβολα, τού δημιουργούσε και μιά ψυχική κούραση...
Σήμερα όμως είχαν πανηγυρική συνεδρίαση (αστειευόμενος μάλιστα ο Χάρης τού είχε πεί ότι αφού αυτό το συμβούλιο είναι για τα πανηγύρια ας κάνουν και μιά πανηγυρική συνεδρίαση)...
Γιόρταζαν τόν τρόπο πού ανέβηκαν στην εξουσία μέσω τής επιβολής στούς ιθαγενείς μιάς απίθανης εκκλησιαστικής ιστορίας ως σκάνδαλο...
Τό κλίμα ήταν οπωσδήποτε πανηγυρικό και το πρωτόκολλο αυστηρότατο και επιμελημένο απο τόν Αρκούδο και τον ίδιο προσωπικά...
Στην πόρτα και πρίν μπεί κανείς στην αίθουσα συνεδριάσεων υπήρχε ένα μανουάλι όπου όλοι ήταν υποχρεωμένοι να ανάβουν μιά λαμπάδα στό ύψος ενός χονδρού ιδιοκτήτη μιάς τοπικής τηλεόρασης...
Δίπλα στό μανουάλι ο Θόδωρος ο Σούμο έψελνε με την βοήθεια τού Γιαννάκη τού Πάριου και τού Γιώργου απο τήν Κοζάνη τό Κύριε ελέησον, κύριε ελέησον...
Και οι τρείς ήταν ντυμένοι με μαύρο ράσσο ....
Ο Γιώργος απο την Κοζάνη είχε και ένα θυμιατό το οποίο κάθε τόσο κούναγε για να λιβανίζει όποιον έμπαινε...
Ενας ένας οι υπουργοί προσέρχονταν και έμπαιναν στην αίθουσα...
Η ατμόσφαιρα ήταν κατανυκτική...
Ακόμα και ο ίδιος είχε υποβληθεί...
Σκεφτόταν με ευγνωμοσύνη τούς δημοσιογράφους πού τον είχαν βοηθήσει στην όλη υπόθεση...
Σκεφτόταν - και ευγνωμονούσε γιαυτό - τούς πολιτικούς του αντιπάλους...
Oh, God πόσο ανίκανοι ήταν ...
Ο Χάρης μάλιστα τούς εξηγούσε ότι τόση συσσωρευμένη ανικανότητα δέν μπορούσε να εξηγηθεί παρά μόνο με την ύπαρξη κάποιου θαύματος...
Είχε πεισθεί...
Οντως σε αυτήν την περίπτωση είχε συντελεσθεί κάποιο θαύμα....
Ο ϊδιος είχε ανάψει το δικό του κερί και είχε δεχθεί το θυμίαμα απο τον Γιώργο απο την Κοζάνη...
Παρακολουθούσε τώρα τόν θίασο πού ονομαζόταν υπουργικό συμβούλιο να έρχεται...
Ο ωραίος Παύλος άναψε το δικό του κερί παίρνοντας πόζες σάν αρχαίος κούρος...
Ο Δημήτρης ο Αυστριακός με το γνωστό ξυνισμένο ύφος του πού νόμιζες ότι μύριζε την ατμόσφαιρα σάν κάποιος να είχε κλάσει και να προσπαθούσε να βρεί ποιός...
Η Θεοδώρα με την Αρτα και τα Γιάννενα πάνω της σάν να πήγαινε στήν Νατάσα τη Θεοδωρίδου...
Ηταν όλοι εκεί...
Αφού ολοκληρώθηκε η προσέλευση έγινε αρτοκλασία...
Ο Δημήτρης ο Αυστριακός με ξυνισμένο ύφος μύριζε σάν λαγωνικό....
Ο ίδιος προσπάθησε (σύμφωνα με το πρωτόκολλο) να απαγγείλει τό Πάτερ ημών...
Δυσκολέυτηκε...
Ο Θόδωρος ο Σούμο έσωσε την κατάσταση αρχίζοντας ξανά τό Κύριε ελέησον...
Η φωνή του αντηχούσε βαριά και καθαρή...
Εφυγαν όλοι ξαλαφρωμένοι και ανανεωμένοι...
Οταν έμεινε μόνος του ένιωσε καθαρά την μοναξιά τής εξουσίας...
Αναρωτήθηκε ξανά μήπως όλη του η ζωή ήταν ένα λάθος...
Επνιξε την βαθιά του επιθυμία να πάει γιά ένα παθιασμένο τετράωρο κανό προσπαθώντας να πεί , χωρίς λάθη τό Πάτερ ημών...
Ηταν όντως πολύ δύσκολο...
to be continued....
Σχόλια