......στην περίπτωση της Ελλάδας, η αγορά ομολόγων είχε αντιδράσει έντονα και πολύ πριν από την αγορά CDS. Η απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου εκτινάχθηκε στις 28 Ιανουαρίου στο υψηλότερο επίπεδο της 10ετίας, στο 7,15%.
Τα ελληνικά CDS κινήθηκαν επτά ημέρες αργότερα......
.....το συνολικό μέγεθος της αγοράς των CDS είναι πολύ μικρό σε σχέση με το ύψος των κρατικών ομολόγων. Στην περίπτωση της Ελλάδας, για παράδειγμα, υπάρχουν σε κυκλοφορία 9 δισ. δολάρια credit default swaps έναντι 406 δισ. δολαρίων κρατικών ομολόγων....
Επειδή το παραμύθι με τούς κερδοσκόπους καλά κρατεί στήν Ελλάδα ας δώσουμε μερικές παραπάνω πληροφορίες για το θέμα...
Διαβάζουμε στήν Ημερησία...
.....Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να υποστηρίξει πως οι Ελληνες υπουργοί και ορισμένοι άλλοι Ευρωπαίοι πολιτικοί έχουν δίκιο όταν παραπονούνται πως τα παράγωγα στις αγορές πιστώσεων έχουν επιδεινώσει την κρίση στις αγορές ομολόγων υπονομεύοντας το κλίμα για μια χούφτα συναλλαγών.
Μόνο που σε στην περίπτωση της Ελλάδας, η αγορά ομολόγων είχε αντιδράσει έντονα και πολύ πριν από την αγορά CDS. Η απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου εκτινάχθηκε στις 28 Ιανουαρίου στο υψηλότερο επίπεδο της 10ετίας, στο 7,15%.
Τα ελληνικά CDS κινήθηκαν επτά ημέρες αργότερα, και είχαν spread ρεκόρ 422 βασικών μονάδων. Αυτά για τον λύκο ανάμεσα στα πρόβατα...
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12338&subid=2&pubid=25589157
Διαβάζουμε στήν Ισοτιμία...
.....Στο επίκεντρο της διαμάχης κυβερνήσεων και κερδοσκόπων δεν θα μπορούσαν παρά να βρεθούν τα credit default swaps. Τα γνωστά πλέον CDS προσφέρουν ασφάλεια απέναντι στο ενδεχόμενο χρεοκοπίας μιας χώρας. Πρακτικά πρόκειται για συμβόλαια όπου το ένα εμπλεκόμενο μέρος πληρώνεται για να ασφαλίσει π.χ. 10 εκατ. δολάρια κρατικού χρέους και το άλλο διασφαλίζει πως ακόμα και σε περίπτωση χρεοκοπίας της χώρας, θα λάβει το ποσό αυτό. Αν και τα CDS που ασφαλίζουν τα ομόλογα επιχειρήσεων είναι πιο διαδεδομένα, εντούτοις το κομμάτι της αγοράς των credit default swaps που ασφαλίζει κρατικά ομόλογα δεν είναι καινούργιο. Βέβαια, ελάχιστοι ασχολούνταν με αυτό τα προηγούμενα χρόνια, όταν η χρεοκοπία μιας ανεπτυγμένης χώρας θεωρούνταν σχεδόν αδιανόητη. Έτσι, το 2007, το κόστος για την ασφάλιση ελληνικών κρατικών ομολόγων αξίας 10 εκατ. δολαρίων για πέντε χρόνια ήταν μόλις 5.000 δολάρια το χρόνο. Στο αποκορύφωμα της κρίσης χρέους της Ελλάδας, στις 4 Φεβρουαρίου, το κόστος αυτό άγγιξε τα 425.000 δολάρια.
Και αυτό γιατί κατά το δημοφιλέστερο σενάριο, οι κερδοσκόποι εκμεταλλεύτηκαν τις δυνατότητες που τους προσφέρει η αγορά των credit default swaps για να ποντάρουν στη χρεοκοπία της Ελλάδας, σε μία προφητεία που λίγο έλειψε να γίνει αυτοεκπληρούμενη, εξαιτίας των ίδιων των πιέσεων των αγορών. Θεωρητικά, η αγορά των CDS δίνει σε παραδοσιακούς επενδυτές (π.χ. τράπεζες, αμοιβαία κεφάλαια κ.λπ.) τη δυνατότητα να αντισταθμίσουν τον επενδυτικό κίνδυνο που αναλαμβάνουν όταν έχουν μια θέση στα ομόλογα μιας χώρας. Όμως οι κερδοσκόποι εκμεταλλεύτηκαν την αγορά για να ποντάρουν στη χρεοκοπία κρατών, αγοράζοντας CDS ακόμα και όταν δεν είχαν στο χαρτοφυλάκιό τους τα υποκείμενα κρατικά ομόλογα (πρόκειται για το λεγόμενο και «naked short», δηλαδή μία ξεκάθαρα κερδοσκοπική θέση, η οποία δεν στοχεύει στην αντιστάθμιση οποιουδήποτε επενδυτικού κινδύνου).
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των πολιτικών -και όχι μόνο- οι κερδοσκόποι έχτισαν θέσεις στα CDS για να ανεβάσουν τις τιμές τους και να προκαλέσουν πανικό στους επενδυτές. Αυτός ο πανικός μεταφέρθηκε και στην υποκείμενη αγορά ομολόγων, εκτινάσσοντας τα spreads στα ύψη. «Είναι σαν να ασφαλίζεις για πυρκαγιά το σπίτι του γείτονά σου. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείς ένα κίνητρο για να κάψεις το σπίτι», εξηγεί στους New York Times ο στρατηγικός αναλυτής της UniCredit, Philip Gisdakis.
Την περασμένη Κυριακή, άρθρο των Financial Times άνοιγε τη συζήτηση γύρω από τα CDS, ζητώντας την απαγόρευση όλων των συναλλαγών που γίνονται για κερδοσκοπικούς λόγους και όχι για αντιστάθμιση κινδύνου, δηλαδή των naked shorts. Το επιχείρημα υπέρ της απαγόρευσης των συναλλαγών αυτών είναι τόσο ισχυρό, όσο το να προτείνει κανείς την απαγόρευση των ληστειών στις τράπεζες, ισχυριζόταν ο αρθρογράφος Wolfgang Munchau. Εξάλλου, η παραδοχή του ύποπτου ρόλου των CDS σε αυτή την κρίση χρέους έρχεται πλέον και από τα πιο επίσημα χείλη. Η χρήση των παραγώγων αυτών για την αποσταθεροποίηση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν αντιπαραγωγική, είπε ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, Ben Bernanke.
«Δεν μπορείς να κατηγορείς τον καθρέφτη για το άσχημο πρόσωπό σου», απαντούν οι αναλυτές της Citi. Σύμφωνα με τη δική τους άποψη, η άνοδος των τιμών των credit default swaps απλά αποτυπώνει την επιδείνωση της φερεγγυότητας κάποιων κυβερνήσεων και δεν προκαλεί τις αρνητικές επιπτώσεις στα κρατικά ομόλογα για τις οποίες πολλοί μιλούν. Η Citi στηρίζει το επιχείρημά της στη διαπίστωση ότι το συνολικό μέγεθος της αγοράς των CDS είναι πολύ μικρό σε σχέση με το ύψος των κρατικών ομολόγων. Στην περίπτωση της Ελλάδας, για παράδειγμα, υπάρχουν σε κυκλοφορία 9 δισ. δολάρια credit default swaps έναντι 406 δισ. δολαρίων κρατικών ομολόγων.
Δίκοπο μαχαίρι η απαγόρευση των συναλλαγών
ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ τους οι ανα- λυτές της Citi κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αύξηση των τιμών των CDS δεν προκαλεί άνοδο στα spreads των κρατικών ομολόγων. Γι’ αυτό ο οίκος προ- ειδοποιεί πως τυχόν απαγόρευση των συναλλαγών θα έφερνε τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Τράπεζες, αμοιβαία κεφάλαια και κάθε είδους χαρτοφυλάκια θα ρευστοποιούσαν τις θέσεις τους στα κρατικά ομόλογα εάν διαπίστωναν ότι δεν θα μπορούν πλέον να αντισταθμίσουν τον επενδυτικό κίνδυνο που αυτά συνεπάγονται. Έτσι, οι κυβερνήσεις που έχουν συμπεριληφθεί στην κατηγορία των «αδύναμων κρίκων» θα αντιμετώπιζαν ακόμα μεγαλύτερη δυσκολία να βρουν αγοραστές για τα ομόλογά τους.
Αυτή η μελέτη δεν δείχνει να πτοεί τους Ευρωπαίους αλλά και τους Αμερικανούς πολιτικούς, οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να ελέγξουν τη σκοτεινή αγορά των CDS. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκινά ήδη έρευνες γύρω από τα συγκεκριμένα προϊόντα, όπως αποκάλυψε ο Michel Barnier, κοινοτικός επίτροπος για τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες. Εποπτικές αρχές από όλη την Ευρώπη και τραπεζίτες συζήτησαν χθες με αξιωματούχους της Κομισιόν το θέμα στις Βρυξέλλες, την ώρα που η γερμανική κυβέρνηση έχει αναθέσει στην αρχή εποπτείας των αγορών BaFin να συντάξει έρευνα για το ρόλο των κερδοσκόπων στα ελληνικά CDS. Οι Γερμανοί ακολούθησαν με χαρακτηριστική προθυμία την πρόταση για αυστηρότερο έλεγχο της αγοράς, που πρώτη η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών Christine Lagarde έριξε στο τραπέζι. ..........
http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=3&artid=81684
Τα ελληνικά CDS κινήθηκαν επτά ημέρες αργότερα......
.....το συνολικό μέγεθος της αγοράς των CDS είναι πολύ μικρό σε σχέση με το ύψος των κρατικών ομολόγων. Στην περίπτωση της Ελλάδας, για παράδειγμα, υπάρχουν σε κυκλοφορία 9 δισ. δολάρια credit default swaps έναντι 406 δισ. δολαρίων κρατικών ομολόγων....
Επειδή το παραμύθι με τούς κερδοσκόπους καλά κρατεί στήν Ελλάδα ας δώσουμε μερικές παραπάνω πληροφορίες για το θέμα...
Διαβάζουμε στήν Ημερησία...
.....Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να υποστηρίξει πως οι Ελληνες υπουργοί και ορισμένοι άλλοι Ευρωπαίοι πολιτικοί έχουν δίκιο όταν παραπονούνται πως τα παράγωγα στις αγορές πιστώσεων έχουν επιδεινώσει την κρίση στις αγορές ομολόγων υπονομεύοντας το κλίμα για μια χούφτα συναλλαγών.
Μόνο που σε στην περίπτωση της Ελλάδας, η αγορά ομολόγων είχε αντιδράσει έντονα και πολύ πριν από την αγορά CDS. Η απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου εκτινάχθηκε στις 28 Ιανουαρίου στο υψηλότερο επίπεδο της 10ετίας, στο 7,15%.
Τα ελληνικά CDS κινήθηκαν επτά ημέρες αργότερα, και είχαν spread ρεκόρ 422 βασικών μονάδων. Αυτά για τον λύκο ανάμεσα στα πρόβατα...
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12338&subid=2&pubid=25589157
Διαβάζουμε στήν Ισοτιμία...
.....Στο επίκεντρο της διαμάχης κυβερνήσεων και κερδοσκόπων δεν θα μπορούσαν παρά να βρεθούν τα credit default swaps. Τα γνωστά πλέον CDS προσφέρουν ασφάλεια απέναντι στο ενδεχόμενο χρεοκοπίας μιας χώρας. Πρακτικά πρόκειται για συμβόλαια όπου το ένα εμπλεκόμενο μέρος πληρώνεται για να ασφαλίσει π.χ. 10 εκατ. δολάρια κρατικού χρέους και το άλλο διασφαλίζει πως ακόμα και σε περίπτωση χρεοκοπίας της χώρας, θα λάβει το ποσό αυτό. Αν και τα CDS που ασφαλίζουν τα ομόλογα επιχειρήσεων είναι πιο διαδεδομένα, εντούτοις το κομμάτι της αγοράς των credit default swaps που ασφαλίζει κρατικά ομόλογα δεν είναι καινούργιο. Βέβαια, ελάχιστοι ασχολούνταν με αυτό τα προηγούμενα χρόνια, όταν η χρεοκοπία μιας ανεπτυγμένης χώρας θεωρούνταν σχεδόν αδιανόητη. Έτσι, το 2007, το κόστος για την ασφάλιση ελληνικών κρατικών ομολόγων αξίας 10 εκατ. δολαρίων για πέντε χρόνια ήταν μόλις 5.000 δολάρια το χρόνο. Στο αποκορύφωμα της κρίσης χρέους της Ελλάδας, στις 4 Φεβρουαρίου, το κόστος αυτό άγγιξε τα 425.000 δολάρια.
Και αυτό γιατί κατά το δημοφιλέστερο σενάριο, οι κερδοσκόποι εκμεταλλεύτηκαν τις δυνατότητες που τους προσφέρει η αγορά των credit default swaps για να ποντάρουν στη χρεοκοπία της Ελλάδας, σε μία προφητεία που λίγο έλειψε να γίνει αυτοεκπληρούμενη, εξαιτίας των ίδιων των πιέσεων των αγορών. Θεωρητικά, η αγορά των CDS δίνει σε παραδοσιακούς επενδυτές (π.χ. τράπεζες, αμοιβαία κεφάλαια κ.λπ.) τη δυνατότητα να αντισταθμίσουν τον επενδυτικό κίνδυνο που αναλαμβάνουν όταν έχουν μια θέση στα ομόλογα μιας χώρας. Όμως οι κερδοσκόποι εκμεταλλεύτηκαν την αγορά για να ποντάρουν στη χρεοκοπία κρατών, αγοράζοντας CDS ακόμα και όταν δεν είχαν στο χαρτοφυλάκιό τους τα υποκείμενα κρατικά ομόλογα (πρόκειται για το λεγόμενο και «naked short», δηλαδή μία ξεκάθαρα κερδοσκοπική θέση, η οποία δεν στοχεύει στην αντιστάθμιση οποιουδήποτε επενδυτικού κινδύνου).
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των πολιτικών -και όχι μόνο- οι κερδοσκόποι έχτισαν θέσεις στα CDS για να ανεβάσουν τις τιμές τους και να προκαλέσουν πανικό στους επενδυτές. Αυτός ο πανικός μεταφέρθηκε και στην υποκείμενη αγορά ομολόγων, εκτινάσσοντας τα spreads στα ύψη. «Είναι σαν να ασφαλίζεις για πυρκαγιά το σπίτι του γείτονά σου. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείς ένα κίνητρο για να κάψεις το σπίτι», εξηγεί στους New York Times ο στρατηγικός αναλυτής της UniCredit, Philip Gisdakis.
Την περασμένη Κυριακή, άρθρο των Financial Times άνοιγε τη συζήτηση γύρω από τα CDS, ζητώντας την απαγόρευση όλων των συναλλαγών που γίνονται για κερδοσκοπικούς λόγους και όχι για αντιστάθμιση κινδύνου, δηλαδή των naked shorts. Το επιχείρημα υπέρ της απαγόρευσης των συναλλαγών αυτών είναι τόσο ισχυρό, όσο το να προτείνει κανείς την απαγόρευση των ληστειών στις τράπεζες, ισχυριζόταν ο αρθρογράφος Wolfgang Munchau. Εξάλλου, η παραδοχή του ύποπτου ρόλου των CDS σε αυτή την κρίση χρέους έρχεται πλέον και από τα πιο επίσημα χείλη. Η χρήση των παραγώγων αυτών για την αποσταθεροποίηση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν αντιπαραγωγική, είπε ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, Ben Bernanke.
«Δεν μπορείς να κατηγορείς τον καθρέφτη για το άσχημο πρόσωπό σου», απαντούν οι αναλυτές της Citi. Σύμφωνα με τη δική τους άποψη, η άνοδος των τιμών των credit default swaps απλά αποτυπώνει την επιδείνωση της φερεγγυότητας κάποιων κυβερνήσεων και δεν προκαλεί τις αρνητικές επιπτώσεις στα κρατικά ομόλογα για τις οποίες πολλοί μιλούν. Η Citi στηρίζει το επιχείρημά της στη διαπίστωση ότι το συνολικό μέγεθος της αγοράς των CDS είναι πολύ μικρό σε σχέση με το ύψος των κρατικών ομολόγων. Στην περίπτωση της Ελλάδας, για παράδειγμα, υπάρχουν σε κυκλοφορία 9 δισ. δολάρια credit default swaps έναντι 406 δισ. δολαρίων κρατικών ομολόγων.
Δίκοπο μαχαίρι η απαγόρευση των συναλλαγών
ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ τους οι ανα- λυτές της Citi κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αύξηση των τιμών των CDS δεν προκαλεί άνοδο στα spreads των κρατικών ομολόγων. Γι’ αυτό ο οίκος προ- ειδοποιεί πως τυχόν απαγόρευση των συναλλαγών θα έφερνε τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Τράπεζες, αμοιβαία κεφάλαια και κάθε είδους χαρτοφυλάκια θα ρευστοποιούσαν τις θέσεις τους στα κρατικά ομόλογα εάν διαπίστωναν ότι δεν θα μπορούν πλέον να αντισταθμίσουν τον επενδυτικό κίνδυνο που αυτά συνεπάγονται. Έτσι, οι κυβερνήσεις που έχουν συμπεριληφθεί στην κατηγορία των «αδύναμων κρίκων» θα αντιμετώπιζαν ακόμα μεγαλύτερη δυσκολία να βρουν αγοραστές για τα ομόλογά τους.
Αυτή η μελέτη δεν δείχνει να πτοεί τους Ευρωπαίους αλλά και τους Αμερικανούς πολιτικούς, οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να ελέγξουν τη σκοτεινή αγορά των CDS. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκινά ήδη έρευνες γύρω από τα συγκεκριμένα προϊόντα, όπως αποκάλυψε ο Michel Barnier, κοινοτικός επίτροπος για τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες. Εποπτικές αρχές από όλη την Ευρώπη και τραπεζίτες συζήτησαν χθες με αξιωματούχους της Κομισιόν το θέμα στις Βρυξέλλες, την ώρα που η γερμανική κυβέρνηση έχει αναθέσει στην αρχή εποπτείας των αγορών BaFin να συντάξει έρευνα για το ρόλο των κερδοσκόπων στα ελληνικά CDS. Οι Γερμανοί ακολούθησαν με χαρακτηριστική προθυμία την πρόταση για αυστηρότερο έλεγχο της αγοράς, που πρώτη η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών Christine Lagarde έριξε στο τραπέζι. ..........
http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=3&artid=81684
Σχόλια
και άλλα ανάλογα, απαντώ:
“Και όμως γυρίζει”.
Το CDS είναι ένα φτηνό διεγερτικό της αγοράς ομολόγων. Άλλωστε το financial engineering έχει εξελιχθεί. Όλα γίνονται μέσα από μοντέλα, μέσα στα οποία λαμβάνεται πλέον υπόψη και η ανιχνευσιμότητα από τους γνωστούς “μπουνταλάδες”: δηλαδή δημοσιογράφους, οικονομικούς δημοσιογράφους και πολιτικούς.
Δίνω εδώ ένα μικρό δείγμα, το οποίο βέβαια έχει κι αυτό ξεπεραστεί: http://www2.warwick.ac.uk/fac/soc/wbs/research/wfri/rsrchcentres/forc/conferences/morini205.pdf
Φυσικά και η απαγόρευσή τους θα ήταν τραγικό λάθος. Έγιναν στις αρχές της δεκαετίας του '90 για να λύσουν προβλήματα. Ίσως, όμως, να ήταν πιο σωστό να συνοδεύουν υποχρεωτικά και αναπόσπαστα την αγορά των κρατικών ομολόγων.
Αυτή η κατάτμηση των προϊόντων έχει δημιουργήσει αρκετά προβλήματα τα τελευταία χρόνια και το ξέρετε όλοι.
σωστα, ετσι ειναι, και αυτο ειναι που πιθανοτατα θα θεσμοθετηθει συντομα...