Ο έλεγχος τού internet θα πρέπει να περάσει από τούς Αμερικανούς (πού το ελέγχουν τώρα) απευθείας στό Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ...
Απείλησαν ακόμη και με διάσπαση του Ιντερνετ
Από τον πατριάρχη του νεοφιλελευθερισμού Μίλτον Φρίντμαν μέχρι τον γκουρού της ελευθεριακής Αριστεράς Τόνι Νέγκρι, πολλοί διανοητές έχουν εξυμνήσει τον «αναρχικό» χαρακτήρα του Ιντερνετ, κατ’ εξοχήν συμβόλου μιας παγκοσμιοποίησης που διαλύει τις κάθετες, ιεραρχικές δομές και αποκαθιστά την ελεύθερη, οριζόντια επικοινωνία, πέρα από τον έλεγχο οποιουδήποτε κέντρου.
Οσοι πήραν τοις μετρητοίς αυτό τον ιδεολογικό μύθο, θα πρέπει να εξεπλάγησαν από δημοσιεύματα όπως εκείνο του βρετανικού Guardian, στις 30 Σεπτεμβρίου 2009, υπό τον (κάπως πρόωρο) τίτλο «Οι ΗΠΑ παραδίδουν τον έλεγχο του Ιντερνετ».
Στο σχετικό ρεπορτάζ από το Σαν Φρανσίσκο, αναφερόταν ότι ισχυρές χώρες της Ευρώπης και της Ασίας είχαν απειλήσει ακόμη και με διάσπαση του Ιντερνετ και με σχηματισμό αυτόνομων, περιφερειακών Διαδικτύων, αν οι Αμερικανοί δεν τερμάτιζαν τον μονοπωλιακό τους έλεγχο στο νευρικό δίκτυο των παγκόσμιων επικοινωνιών.
Στην αρχική, πρωτόγονη με τα σημερινά δεδομένα εκδοχή του, το Ιντερνετ δημιουργήθηκε από το αμερικανικό Πεντάγωνο στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Το γενικό επιτελείο ενόπλων δυνάμεων πάσχιζε να δημιουργήσει ένα δίκτυο επικοινωνιών, το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει και σε συνθήκες πυρηνικής επίθεσης από την ΕΣΣΔ, δίνοντας στην αμερικανική ηγεσία τη δυνατότητα της ανασύνταξης και αντεπίθεσης. Ωστόσο, ο δρόμος για την πρόσβαση στο Ιντερνετ του απλού χρήστη, και όχι μόνο ολιγάριθμων κρατικών υπηρεσιών και πανεπιστημίων, άνοιξε το 1989, όταν δύο Ευρωπαίοι φυσικοί ανέπτυξαν, στο κέντρο πυρηνικών ερευνών CERN, στη Γενεύη, το λογισμικό που δημιούργησε το περίφημο Web.
Οτιδήποτε άλλο παρά «αναρχικό» εκ γενετής, το Διαδίκτυο διευθύνεται από ένα «κέντρο» που εδρεύει στο Λος Αντζελες, το Icann (Διαδικτυακή Εταιρεία Ανάθεσης Ονομάτων και Αριθμών). Πρόκειται για ιδιωτική, μη κερδοσκοπική εταιρεία, η οποία υπακούει στη νομοθεσία της πολιτείας της Καλιφόρνιας και ελέγχεται από το αμερικανικό υπουργείο Εμπορίου. Βασική λειτουργία της είναι να «μεταφράζει» τον σειριακό αριθμό κάθε υπολογιστή συνδεδεμένου με το Ιντερνετ σε πιο εύχρηστες ηλεκτρονικές διευθύνσεις, που επιτρέπουν την επικοινωνία (π. χ. www. kathimerini. gr). Το Icann στηρίζεται σε 13 γιγαντιαίους υπερυπολογιστές, εκ των οποίων 10 βρίσκονται στις ΗΠΑ και από ένας σε Λονδίνο, Στοκχόλμη και Τόκιο.
Από το 2003 άρχισαν να πυκνώνουν οι ενστάσεις για τον μονοπωλιακό έλεγχο του Ιντερνετ από την Ουάσιγκτον. Ευρωπαίοι, Κινέζοι, Ρώσοι, Βραζιλιάνοι και Ιρανοί, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, συναντήθηκαν στην απαίτηση για μια «παγκόσμια διακυβέρνηση» ενός μέσου τόσο κρίσιμης σημασίας για το οικονομικό και πολιτικό τους μέλλον. Η πίεση εντάθηκε εν όψει της διεθνούς διάσκεψης που προβλέπεται να οργανωθεί εντός του 2010 από τον ΟΗΕ για τη διαχείριση του Ιντερνετ.
Αντιμέτωπες με την απειλή διάσπασης του Ιντερνετ ή αντικατάστασης του Icann από ένα σώμα που θα υπάγεται απ’ ευθείας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, η κυβέρνηση Ομπάμα δέχθηκε ορισμένες αλλαγές στο καθεστώς του εν λόγω οργανισμού, το οποίο επιτρέπει μεγαλύτερο έλεγχο από την πλευρά των διεθνών εταίρων της.
Ωστόσο, το θέμα παραμένει σε εκκρεμότητα, καθώς το εμβληματικό σύμβολο της παγκοσμιοποίησης δέχεται την αυξανόμενη πίεση των εθνικών ανταγωνισμών, σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_14/02/2010_390834
Από τον πατριάρχη του νεοφιλελευθερισμού Μίλτον Φρίντμαν μέχρι τον γκουρού της ελευθεριακής Αριστεράς Τόνι Νέγκρι, πολλοί διανοητές έχουν εξυμνήσει τον «αναρχικό» χαρακτήρα του Ιντερνετ, κατ’ εξοχήν συμβόλου μιας παγκοσμιοποίησης που διαλύει τις κάθετες, ιεραρχικές δομές και αποκαθιστά την ελεύθερη, οριζόντια επικοινωνία, πέρα από τον έλεγχο οποιουδήποτε κέντρου.
Οσοι πήραν τοις μετρητοίς αυτό τον ιδεολογικό μύθο, θα πρέπει να εξεπλάγησαν από δημοσιεύματα όπως εκείνο του βρετανικού Guardian, στις 30 Σεπτεμβρίου 2009, υπό τον (κάπως πρόωρο) τίτλο «Οι ΗΠΑ παραδίδουν τον έλεγχο του Ιντερνετ».
Στο σχετικό ρεπορτάζ από το Σαν Φρανσίσκο, αναφερόταν ότι ισχυρές χώρες της Ευρώπης και της Ασίας είχαν απειλήσει ακόμη και με διάσπαση του Ιντερνετ και με σχηματισμό αυτόνομων, περιφερειακών Διαδικτύων, αν οι Αμερικανοί δεν τερμάτιζαν τον μονοπωλιακό τους έλεγχο στο νευρικό δίκτυο των παγκόσμιων επικοινωνιών.
Στην αρχική, πρωτόγονη με τα σημερινά δεδομένα εκδοχή του, το Ιντερνετ δημιουργήθηκε από το αμερικανικό Πεντάγωνο στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Το γενικό επιτελείο ενόπλων δυνάμεων πάσχιζε να δημιουργήσει ένα δίκτυο επικοινωνιών, το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει και σε συνθήκες πυρηνικής επίθεσης από την ΕΣΣΔ, δίνοντας στην αμερικανική ηγεσία τη δυνατότητα της ανασύνταξης και αντεπίθεσης. Ωστόσο, ο δρόμος για την πρόσβαση στο Ιντερνετ του απλού χρήστη, και όχι μόνο ολιγάριθμων κρατικών υπηρεσιών και πανεπιστημίων, άνοιξε το 1989, όταν δύο Ευρωπαίοι φυσικοί ανέπτυξαν, στο κέντρο πυρηνικών ερευνών CERN, στη Γενεύη, το λογισμικό που δημιούργησε το περίφημο Web.
Οτιδήποτε άλλο παρά «αναρχικό» εκ γενετής, το Διαδίκτυο διευθύνεται από ένα «κέντρο» που εδρεύει στο Λος Αντζελες, το Icann (Διαδικτυακή Εταιρεία Ανάθεσης Ονομάτων και Αριθμών). Πρόκειται για ιδιωτική, μη κερδοσκοπική εταιρεία, η οποία υπακούει στη νομοθεσία της πολιτείας της Καλιφόρνιας και ελέγχεται από το αμερικανικό υπουργείο Εμπορίου. Βασική λειτουργία της είναι να «μεταφράζει» τον σειριακό αριθμό κάθε υπολογιστή συνδεδεμένου με το Ιντερνετ σε πιο εύχρηστες ηλεκτρονικές διευθύνσεις, που επιτρέπουν την επικοινωνία (π. χ. www. kathimerini. gr). Το Icann στηρίζεται σε 13 γιγαντιαίους υπερυπολογιστές, εκ των οποίων 10 βρίσκονται στις ΗΠΑ και από ένας σε Λονδίνο, Στοκχόλμη και Τόκιο.
Από το 2003 άρχισαν να πυκνώνουν οι ενστάσεις για τον μονοπωλιακό έλεγχο του Ιντερνετ από την Ουάσιγκτον. Ευρωπαίοι, Κινέζοι, Ρώσοι, Βραζιλιάνοι και Ιρανοί, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, συναντήθηκαν στην απαίτηση για μια «παγκόσμια διακυβέρνηση» ενός μέσου τόσο κρίσιμης σημασίας για το οικονομικό και πολιτικό τους μέλλον. Η πίεση εντάθηκε εν όψει της διεθνούς διάσκεψης που προβλέπεται να οργανωθεί εντός του 2010 από τον ΟΗΕ για τη διαχείριση του Ιντερνετ.
Αντιμέτωπες με την απειλή διάσπασης του Ιντερνετ ή αντικατάστασης του Icann από ένα σώμα που θα υπάγεται απ’ ευθείας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, η κυβέρνηση Ομπάμα δέχθηκε ορισμένες αλλαγές στο καθεστώς του εν λόγω οργανισμού, το οποίο επιτρέπει μεγαλύτερο έλεγχο από την πλευρά των διεθνών εταίρων της.
Ωστόσο, το θέμα παραμένει σε εκκρεμότητα, καθώς το εμβληματικό σύμβολο της παγκοσμιοποίησης δέχεται την αυξανόμενη πίεση των εθνικών ανταγωνισμών, σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_14/02/2010_390834
Σχόλια